ร้อยรักร้อยเล่ห์

แก้วประเสริฐ

                    ร้อยรักร้อยเล่ห์
         ชีวิตนี้เปรียบได้คล้ายกองขยะ
ที่สุมสะสิ่งของต้องประสงค์
สู้ขนขวายหามาตามจำนง
ปรับปรุงลงจิตไว้สู่ในกาย
         ทั้งร้อยเล่ห์พันโกงสารพัด
นำมาจัดลวงไว้สู่มุ่งหมาย
มิได้มากลั่นแกล้งแฝงทำลาย
สิ่งทั้งหลายมาสู่พวกพ้องตน
         เอารูปร่างวาจาเป็นที่ตั้ง
กิริยาท่าทางให้คนสน
เสน่หาลวงเล่ห์ร้อยเล่ห์กล
ทำเป็นคนเมตตาน่าเคารพ
         ในโลกนี้มากมายมีหลายอย่าง
ที่จัดสร้างเอาไว้ได้ประสบ
ทั้งรูปร่างหลงใหลเข้าพานพบ
ล้วนบรรจบรักลงตรงกลางใจ
         คมศรรักปักลงตรงช่วงอก
มิวิตกกลับยินดีศรีสดใส
หากคำพูดขัดหูมิไฉไล
โกรธเป็นไฟรุมจิตคิดทำลาย
         ดูประหนึ่งขัดสนเวียนวนเกล้า
เฝ้าปวดร้าวมุ่งมั่นบั่นสลาย
ร้อยเล่ห์รักหักทรวงลวงทำลาย
ยอมวอดวายไม่คำนึงถึงผลพวง
         ล่วงละเมิดเกิดเป็นเช่นดักแด้
สร้างรอยแผลดุจไหมที่เฝ้าหวง
ห่อหุ้มกายหมายได้สิ่งทั้งปวง
ไม่ทันล่วงก็มลายวายชีวี
         อันรักเล่ห์เล่ห์รักช่างเหหัน
มันผูกพันสรรค์สร้างสิ่งสดศรี
แต่เล่ห์ร้ายเล่ห์ลวงห่วงอัปรีย์
ดูเป็นที่สนุกสนานเฝ้าบันเทิง
         นี่แหละหนอชะตาชีวิตที่เปรียบไว้
มันวุ่นวายเวียนวนจนคนเหลิง
เพียงลืมตาร้องอุแว้ก็ระเริง
ด้วยถูกเพลิงแห่งกรรมตามเข้ามา.
        ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙