เพราะตัวฉันเป็นคนจึงทนอยู่ ใจหดหู่ซึมซับเกินรับไหว ดังฟ้าผ่าตรงกลางระหว่างใจ เมื่อคนใกล้เป็นอื่นหยิบยื่นลวง ดูอ่อนโยนเยือกเย็นที่เห็นอยู่ เลือกเป็นคู่คบหาน่าแหนหวง แสร้งใจดีน่าปลื้มให้ยืมควง เชื่อเต็มทรวงรักแท้แช่แป้งรอ มีแต่เพื่อนผู้ชายก็หลายอยู่ หมั่นไปมาหาสู่ดูดีหนอ มนุษย์สัมพันธ์มากมีไม่ชีกอ ไม่เคยป้อน่ากราบสุภาพจริง จนกระทั่งวันหนึ่งซึ่งไม่อยู่ อยากสู่รู้ในกระเป๋าเราสุงสิง อายเชโด, ลิปสติก, จีสตริง แทบจะวิ่งให้รถชนไปสนเกย์ มิอาจทนต่อไปไม่อยากอยู่ มิอาจกู่บอกใคร...ใครหักเห ถูกหลอกใช้เกินคุ้มยอมทุ่มเท ตำแหน่งเท่เธอมอบให้..หุ่นไล่กา.. ..
31 พฤษภาคม 2548 16:11 น. - comment id 473323
55555 ป้ากุ้งเอาเรื่องจริงมา เขียนป่าวนี่ อิอิอิ
31 พฤษภาคม 2548 16:34 น. - comment id 473367
หุ่นไล่กา..ก็มีค่านะจ๊ะ... มีค่าสำหรับชาวนาไง... คิดอะไรมากมายไป.... แหม..เราน้อยใจแทนชาวนา.... ...แบบนี้ขอกินกุ้งดีกว่า...อิอิอิอร่อยจ้าาา
31 พฤษภาคม 2548 16:55 น. - comment id 473387
มาชื่นชมงานจบสวยมากค่ะ ก่อนไปออกกำลังกาย รักที่จะมาอ่านงานงามสาระ ที่หลากแนวดีจังค่ะ ด้วยรักนะคะ
31 พฤษภาคม 2548 19:33 น. - comment id 473442
...ยี่ห้ออะไรครับ...หุ่นไล่กาตัวนี้.... สวัสดีครับ
31 พฤษภาคม 2548 21:45 น. - comment id 473479
ลุงเรไร.. แหม! ลุงก็ว่าไป...มีคนสนใจก็ดีแล้วน๊า..คิดมากไปไย ถ้าใจตรงกันว่ารึเปล่า.. ................................................................ คุณแก้วนิดา อิอิ เป็นไม้กันสุนัข ขอรับงานนี้...หุ่นไล่กามีค่าแต่หาคนมองไม่.... ................................................................ พี่พุด ออกกำลังกายเผื่อหนูกุ้งด้วยน่ะค่ะ พักนี้ปุ้มปุ้ยเหลือเกินค่ะ..(กลายเป็นกุ้งชุบแป้งไปแล้ว) ................................................................. คุณค้างคาว คิดถึงหุ่นไล่กาสมัยก่อนเนอะ ที่เป็นละคร.. เสกหุ่นให้ไปใช้ชีวิตมนุษย์สุดท้าน หุ่นฯ ทุกตัวก็กลับสู่สภาพเดิมเพราะทนไม่ได้.. อิอิ ผีละครเข้าสิง ยัยกุ้งอีกแล้ว ..ท่านผู้ชม.. ................................................................
1 มิถุนายน 2548 00:08 น. - comment id 473517
กำลังคิดว่า เกย์กะผู้ชายเจ้าชู้ คะแนนไหนจะสุดโต่งกว่ากันนะเนี่ย .. เฮ้อ คุณตุ๊ดตู่ ช่วยตอบที ..
1 มิถุนายน 2548 00:42 น. - comment id 473524
ชีวิตในวัยเยาว์นั้นชอยหุ่นไล่กา ด้วยเหตุที่ทำจากฟาง และยืนเดียวดายอยู่ในท้องทุ่ง ตากลมตากฝน แต่หากเป็นหุ่นที่มีเสน่หท่ามกลางความลำบาก เลยนึกแทนหุ่นว่า ความสุขที่แท้มิได้อยู่ที่สิ่งใดเลยนอกจากการทำหน้าที่และความสามัญ เรียบง่าย และสันโดษ เป็นกำลังใจให้หุ่นไล่กานะครับ
1 มิถุนายน 2548 08:11 น. - comment id 473576
ผมว่ากระทู้นี้..ผมคอมเม้นท์ไปเมื่อวานแล้วไหงหายไปหละคุณกุ้งฯ.... จีสติงไม่ใช้ครับ..ส่วนมากใช่จีไมเนอร์..อิอิ....ข้างบนนะ..อิม..เอาชื่อออกอากาศอีกแล้ว...
1 มิถุนายน 2548 10:22 น. - comment id 473625
คุณอัลมิตรา..อันนี้ยังสรุปไม่ได้ค่ะ... คุณลำน้ำน่าน..อืม! สิ่งไร้ค่าที่จำเป็น..สำหรับคนทำไร่ทำนา..ความสุขที่หาซื้อไม่ได้จริงๆ น่ะค่ะ.. คุณบินเดี่ยว..บางทีก็แปะไม่ติดเหมือนกันน่ะค่ะ.. อิอิ เรื่อง ก.ก.น. อิฉันไม่ค่อยสันทัดค่ะ..ขออภัย.. ..
1 มิถุนายน 2548 12:59 น. - comment id 473713
ดูเหมือนกันค่ะ... ลี่ว่า...แต่ละตอน สะท้อนได้ดีจังเลยนะคะ ............................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
2 มิถุนายน 2548 00:06 น. - comment id 473895
ถ้าเขียนเรื่องนี้สนุกสนานก็แล้วไป หากเป็นจริงล่ะน่าคิดมากนะ ผมเคยได้ยินมาเหมือนกันอยู่กันจนเป็นคู่กันไม่มีอะไร ตอนหลังจับได้ว่าชอบป่าไม้เดียวกัน ออกมาโวยวายแต่แปลกไม่เลิกลากันนะ อย่าคิดมากเพื่อน โลกนี้อะไรๆๆมันก็เกิดขึ้นได้เสมอน๊ะ แก้วประเสริฐ.