หน้าส่วนตัว
สุดโค้ง ณ ขอบฟ้า
บุหลันเลื่อนลอยล่วงดุจดวงแก้ว
มณีแววรุจิรัตน์ผุดผาดแสง
แพรวระยิบแวววับดาราแซง
มโนแห่งจิตใจให้เบิกบาน
แนวสล้างสว่างแล้วเจ้าแก้วเอ๋ย
จะลาเลยล่วงลับจากละหาน
ขอบินเดี่ยวเลี้ยวลดจดวันวาน
ด้วยซาบซ่านผ่านมายากหมองมัว
รัศมีแพรวพราวราวเทพส่อง
ช่างเรืองรองเหลืองอร่ามงามสลัว
ด้วยเมฆหมอกคลุกเคล้าเข้าพันพัว
อกระรัวใจสะท้านสุดหวั่นเกรง
แสนตราตรึงพึงกอดหมอนเคียงข้าง
แสนอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวคล้ายเขนง
เพลงชีวิตล่องลอยมาคราบรรเลง
สุดวังเวงอกสะท้านซ่านวิญญาณ์
พรุ่งนี้แล้วซิหนอแก้วขอจาก
ไม่อยากพรากจากถิ่นเคยอาสา
แว่ววิหคร้องก้องราตรีมา
เหมือนใจข้าหลุดลอยคล้อยตามลม
ลอดหน้าต่างแสงสะท้อนจันทร์เจ้า
วะวับพราวคลื่นพลิ้วริ้วเหมาะสม
สุดขอบฟ้าแขเจ้าก็พลอยตรม
เรไรระงมเสียงเรียกยอดดวงใจ
ทะเลกล่อมอ้อนเสียงสาดซ่าซ่า
ดังบอกว่าเจ้าอย่าได้หวั่นไหว
จะเห่เจ้ากล่อมเคล้าอยู่ภายใน
เคียงหทัยมั่นไว้ในราตรี
สุดแนวโค้งขอบฟ้าพาสู่ฝัน
ระวีพลันฉายแสงแจ้งราศี
ลาแล้วหนอยอดรักมิสิ้นชีวี
หวนกลับที่อีกครั้งมิจากจร.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 31 พ.ค. 2548 12:16 น. - ID 76701 
1259
21
0
31 พฤษภาคม 2548 12:38 น. - comment id 473247
สุดโค้ง ณ ขอบฟ้า ดวงดารา มาเฉิดฉาย ตัวข้านี้ อยู่เดียวดาย เพราะตัวเจ้าห่างหายไปกับกาลเวลา แวะมาแจมค่ะ
31 พฤษภาคม 2548 12:41 น. - comment id 473251
มาเก็บตังค์ค่าชื่อกลอน..อิอิ..จ่ายเป็นขวดนะท่านแก้ว 40 ดีกรีอัพ... ไกลสุดโค้งขอบฟ้ามาล่าฝัน ผ่านคืนวันชิดใกล้ใจกายสอง แม้แห่งหล้าห่างกันเกินมั่นครอง กลับได้ปองสัมพันธ์ดั่งฝันไป
31 พฤษภาคม 2548 12:49 น. - comment id 473266
ปลายสายรุ้ง idaho ที่สุดปลายแห่งสายรุ้ง เธอกับฉันมุ่งมั่นสู่จุดหมาย แม้หนทางก้าวเดินอีกยาวไกล จะมุ่งไปเพื่อฝันแห่งสองเรา ทางเดินข้างหน้าแม้เหนื่อยาก อุปสรรค์ต้องลำบากถึงแค่ไหน จะพร้อมฟันฝ่าด้วยแรงใจ เพื่อจุดหมายปลายรุ้งที่แสนงาม ในวันนี้หนทางอาจลำบาก แต่ถ้าหากมีเธอพร้อมเคียงข้าง จะสู้ไปด้วยกันทุกโมงยาม เพื่อความฝันวันข้างหน้าของสองเรา จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ผ่านพบ แล้วก็จดฝังจำอุทาหรณ์ หนทางลำบากอย่าอาวรณ์ มันจะสอนเธอและฉันเป็นอย่างดี เส้นทางมุ่งสู่ที่ปลายรุ้ง บนถนนที่มุ่งสู่ปลายฝัน เราร้องเพลงขับขานไปด้วยกัน คงสักวันปลายรุ้งนั้นมีเรายืนลุงแก้ว สุดโค้ง ณ ขอบฟ้า idaho ขอสุดปลายรุ้งค่ะ
31 พฤษภาคม 2548 13:01 น. - comment id 473285
พุดค่ะ... เรื่องที่แล้วที่มีภาพคุณแก้ว ให้อารมณ์ธรรมชาติมากค่ะ เห็นถึง ความงามดายเดียวเปลี่ยวเหงามากเลยค่ะ และ พุดว่าไปฝากความก้พอดีติดธุระค่ะ
31 พฤษภาคม 2548 15:48 น. - comment id 473313
จะจรจากพรากพลัดประหวัดหวั่น
หัวอกอั้นกลั่นหยดรินรดไหล
ละอองเอิบอบคุระอุใน
ทำนองไหวเหว่หว้าด้วยอาวรณ์
ทะเลคลื่นเคลื่อนซัดระบัดฝั่ง
ปะทะทั่งโถมใส่แล้วไหลย้อน
ระลอกพริ้วริ้วฟ่องเป็นฟองฟอน
หัวใจคลอนถอนอึ้งคะนึงนาน
31 พฤษภาคม 2548 14:09 น. - comment id 473336
สุดโค้งขอบฟ้า มองดูไกลสุดตา วาดฝันตามจินตนาการ ให้เราได้แต่งเติมเพิ่มฝัน ..................... แวะมาชื่นชมจ้า คุณแก้วประเสริฐ สุดโค้งขอบฟ้าสวยจริงๆๆ
31 พฤษภาคม 2548 14:20 น. - comment id 473341
สุดโค้งแล้วอย่าลืมเลี้ยวนะ เดี๋ยวจะแหกโค้งเอานะ
31 พฤษภาคม 2548 16:48 น. - comment id 473381
ไหงเศร้าจังค่ะลุงแก้ว.......
31 พฤษภาคม 2548 18:15 น. - comment id 473420
บรรยายความเหงา ได้เหงา ว่างๆ เอามาโยนทะเลที่ระยองอีกนะ หรือมาเหงาที่ระยอง ก็ไม่รู้ กระซิบบอกสาวระยองหน่อยดิ สวัสดีค่ะ
31 พฤษภาคม 2548 21:17 น. - comment id 473472
แก้วประเสริฐ.
31 พฤษภาคม 2548 21:25 น. - comment id 473474
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ ได้เลยครับ ให้มากกว่าก็ยังได้สำหรับเพื่อนเรานะ นี่ผมเอาใจคุณน๊ะรีบแต่ง เสร็จไม่ทงไม่ทานแหละปล่อยตามน้ำไปเลย อิอิไม่รู้จะเป็นอย่างไร เพราะเฉยๆเสียแล้วเอาอารมณ์เราดีกว่า ขอบใจมากนะเพื่อน
31 พฤษภาคม 2548 21:49 น. - comment id 473483
31 พฤษภาคม 2548 21:55 น. - comment id 473485
31 พฤษภาคม 2548 22:01 น. - comment id 473486
31 พฤษภาคม 2548 22:11 น. - comment id 473492
31 พฤษภาคม 2548 22:17 น. - comment id 473495
คุณ ชนแก้ว เพื่อนรัก อิอิ ไม่ขอตอบเป็นกลอนนะ เพียงบอกว่าเป็นบรรยากาศที่น่าประทับใจที่สุดครับ ขอบคุณมากนะครับ
31 พฤษภาคม 2548 22:22 น. - comment id 473498
31 พฤษภาคม 2548 22:36 น. - comment id 473504
1 มิถุนายน 2548 00:50 น. - comment id 473528
อ่านบทกลอนจบแล้วก็นึกว่าผู้เขียนจะร่ำลาไปไหนเสียอีกนะครับ จริงๆ แล้วเป็นการอาลัยอาวรณ์ ฝีมือการเขียนกลอนพัฒนาจนตามไม่ทันแล้วครับ ดีวันดีคืนอย่างนี้ ผมแสดงยินดีด้วยนะครับเพื่อนแก้ว
1 มิถุนายน 2548 07:46 น. - comment id 473565
พี่แก้วฯจ๋า กลับมาจากระยอง อารมณ์กลอนหวาน ๆ หม่น ๆ หายหมดเลยค่ะ ทำไงจะได้อารมณ์นั้นคืนมาคะ ตอนนี้ จะออกแนวตลกโปกฮาสถานเดียว คิดถึงพี่แก้วฯค่ะ
1 มิถุนายน 2548 09:36 น. - comment id 473596
สงสัยพบรักกับนางเงือก แฮะ .. เพ้อ ไม่หยุด
1 มิถุนายน 2548 12:58 น. - comment id 473710
1 มิถุนายน 2548 13:01 น. - comment id 473717
คุณ พระจันทร์เศร้า ขอแสดงความยินดีเป็นอย่างยิ่งที่คุณหายเศร้า แสดงถึงงานคราวนี้ได้แสดงผลอันน่าพึงพอใจอย่างยิ่ง อย่ากลับหวนเลยครับโลกใบนี้ยังน่าทัศนาอีกแยะสิ่งใดรับได้ควรรับไว้ หากรับไม่ได้ปล่อยวางเสียบ้าง สุขใดหาเทียบได้เท่าสุขใจไม่มีหรอกครับ ขอบคุณมากครับ
1 มิถุนายน 2548 13:05 น. - comment id 473721
คุณ อัลมิตรา นั่นซิไปคราวนี้นางเงือกแยะจริงๆมากันทั้งครอบครัวเลย พอลงไปทะเลคนเดียวควานหาปี่จะมาเป่าสักหน่อย ไม่รู้ไปทำหล่นหายเสียที่ไหน เลยได้ผิวปากแทนก็ไม่ได้ผลเสียด้วยซี เลยเดินหงอยๆๆๆขึ้นมาอาบน้ำไปพลางรำพึงไปพลาง พอแก่เท่านั้นแหละของคู่กายที่ทำให้เป็นพระเอกกลับหายไป เฮ้อกลุ้มใจแต่มิรู้จะทำอย่างไร เลยปล่อยตามยะถากรรม ขอบคุณมากครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
