.. หันมองสายฝนริมหน้าต่าง .. ปล่อยความรู้สึกที่เปล่าว่างให้เคลื่อนไหว ถามตัวเองเบาๆ .. ว่าฟ้าดูเศร้าเพราะเหตุใด หรือท้องฟ้าแอบคิดถึงใคร..เมื่อตะวันที่เคยใกล้กลับไกลตา .. กำลังเหงาอยู่ใช่ไหม .. ได้โปรดอย่าร้องไห้เลยฟ้าจ๋า เพราะจะทำให้ฉันยิ่งเพ้อ..คิดถึงเธอที่เคยสบตา หากพรุ่งนี้เธอไม่กลับมา..แล้วฉันจะเหว่ว้าสักเท่าใด .. โปรดอย่าทำให้หลงใหลในสายฝน .. เพราะฉันกำลังคิดถึงใครบางคนอย่างอ่อนไหว มองสายฝนที่สร่างซา..แต่ความโหยหาอยู่เต็มใจ เมื่อความรู้สึกมันขาดหาย..และนั่นคือใคร..ที่เป็นเธอ
31 พฤษภาคม 2548 06:26 น. - comment id 473078
เวลาฝนตกแล้วนั่งอยู่คนเดียว คงเปลี่ยวอารมณ์น่าดูนะครับ
31 พฤษภาคม 2548 08:56 น. - comment id 473126
ละอองฝนสาดกระเซ็นนอกหน้าต่าง หัวใจบาง ๆ ก็ลอยล่อง อย่างอ่อนไหว ตอนนี้เธอทำอะไร อยู่ที่ไหนนะคนไกล รู้ไหมยามฝนพรำมาคราใด...ฉัน คิดถึงเธอจับใจเหลือเกิน หลายคนบอกว่า สายฝนมาพร้อมกับความคิดถึง คงจะจริงอย่างที่ว่า ตอนนี้พี่แอ็ปเปิ้ลก็เกิดความรู้สึกนั้นเหมือนกันคะ บทกลอนอ่อนหวาน ไพเราะจังคะ
31 พฤษภาคม 2548 09:24 น. - comment id 473143
กลอนนี้ปลาวาฬชอบมากเลยดิคะ ทุกอารมณ์ของความอ่อนไหว สายฝน น้ำตาฟ้า กับคนร้องไห้ ขออนุญาติเก็บไว้นะคะ
31 พฤษภาคม 2548 15:48 น. - comment id 473311
อ่านแล้ว อ่อนไหวในความเหงาจังเลย สายลม+สายฝน+สายใยแห่งความผูกพัก เก็บทุกความรู้สึก ไว้แทนความว่างเปล่า
31 พฤษภาคม 2548 17:07 น. - comment id 473393
เพลงอำลา.. บทเก่า ของคนขี้เหงา ช่างฝัน หลับตา... นึกถึงช่วงเวลาของกันและกัน มีเพียงรอยยิ้ม.. ให้กับความทรงจำที่ผ่านมา ----- กลอนไพเราะเสมอเลย กวาง
31 พฤษภาคม 2548 19:29 น. - comment id 473440
ขอบคุณสำหรับทุกๆความคิดเห็นค่ะ ตอนนี้ตังเมติดภาระกิจฟิชโช่ ขออนุญาต ตอบสั้นๆนะคะ ไว้คราวหน้าจะมาแก้ตัว
2 มิถุนายน 2548 22:57 น. - comment id 473875
สวัสดีค่ะคุณผลิใบสู่วัยกล้า ใช่ค่ะ มันเหงาๆเน๊อะ จะสะเทือนใจมากที่สุดก็เพราะสายฝนนี่แหล่ะ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - พี่เปิ้ล ขอบคุณสำหรับบทกลอนนะคะ เวลาที่ฝนตกมักจะมาพร้อมกับความคิดถึง อันนี้กวางก็เห็นด้วยนะคะ เพราะเป็นมาแล้ว พี่เปิ้ลก็เช่นกันใช่มั้ยล่า อิอิ กวางขอบคุณพี่เปิ้ลนะคะที่แวะมา - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ปลาวาฬสีน้ำเงิน ตังเมยิ้มจนแก้มปริแล้วค่ะ ดีใจและเป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ ขอบคุณสำหรับการมาเยี่ยมนะคะ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน ที่อ่อนไหว ก็เพราะเหงาและคิดถึงนั่นแหล่ะค่ะ ตังเมขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - พี่พันดาว แหมๆๆๆ ชมซะกวางเขินแล้วเนี่ย อิอิ ขอบคุณพี่พันดาว(จอมกวนประสาท ขี้อำที่สุดในโลก )ที่แวะมาทักทายนะคะ
5 มิถุนายน 2548 19:42 น. - comment id 475410
สายฝนก็ทำให้เกิดจินตนาการหลายอย่าง บางครั้งก็เหงา เศร้า สดชื่น กลอนนี้อ่านแล้วเหงาลึก ๆ แต่ตัวหนังสือสีเหลืองอ่านยากจัง