เมืองไทยใต้ตะวัน ตอนที่3 เสียงจากพ่อแม่ (อีสาน)

คงอักษร

นายเอ๋ย....คันเก่งแลัวอย่าลืมเฮือนลืมชาน
         อย่าลืมต้นผักหวาน ข้างชานเฮือนเก่า
         พ่อ-แม่ เฒ่าถ้านายบ่เว่นหว่าง
         แนมเบิ่งทางสู่มื้อสูเจ้าไปอยู่ไส
         แนมบาดได๋ ..บาดได๋มิดซอยม่อย
         โอ๊ยบักหำน้อย....จักมื้อได๋สิอ่วย...
                                       ถิ่มพ่อ-แม่ละไป๊				
comments powered by Disqus
  • หมูน้อย

    20 ธันวาคม 2544 14:37 น. - comment id 26301

    สะกดคำไม่ค่อยถูกครับ
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    20 ธันวาคม 2544 19:53 น. - comment id 26356

    บักหำน่อย  ซ่อยม่อย  คืนเฮือน
    พ่อแม่เตือน  บ่เลือน  ลืมบ้าน
    ต้นผักหวาน  หน้าซาน  ยังอยูบ่
    น่อยข่อหล่อ  คึดฮอดพ่อ  ฮอดแม่......อยูเด๊...
    
    บ่ได้ถิ่มอีพ่อ....ถิ่มอีแม่เด๊.......อิอิอิอิ
    
    
  • Zagaie

    24 ธันวาคม 2544 23:01 น. - comment id 27028

    คักเฮงเด้ ถึกใจ่ พูเถ่า บ่านเฮาเนาะ
  • Zagaie

    24 ธันวาคม 2544 23:04 น. - comment id 27030

    ผมว่าคนกรุงเทพยากจนกว่าคนบ้านนา คนกรุงเทพอยู่ตึก ไม่มีที่ดินทำกิน อยู่ต่างจังหวัดมีที่มีทางพัฒนาให้พอกินพอใช้สุขสบายถึงลูกถึงหลาน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน