เคยไม่กล้าก้าวไปที่ใจฝัน เคยรำพันรำพึงตรึงกับที่ เคยมีรักแต่ขลาดหวาดฤดี เคยริบหรี่จึงไม่กล้าฝ่าพงไพร จะลองกล้าก้าวไปที่ใจฝัน จะลองหันหน้าสู้เผื่อสดใส จะเลิกหวั่นรำพันรักเพียงในใจ จะจุดไฟที่ริบหรี่แล้วรี่เดิน ไม่ว่าทางที่ย่างเดินจะเกินฝัน ไม่หวาดหวั่นทางรกระหกระเหิน ไม่ขอใจใครนำบนทางเดิน แม้ขาดเกินไม่ย่นย่อท้อจะทน
25 พฤษภาคม 2548 16:10 น. - comment id 470829
จะก้าวไปสู่ฝันที่ฝันใฝ่ ด้วยดวงใจที่เน็ดเหนื่อยและเมื่อยหล้า อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายไร้เมตตา แล้วเมื่อไหร่จะถึงฝันที่ฝันถึง เข้ามาเป็นกำลังใจคับ
26 พฤษภาคม 2548 23:29 น. - comment id 471363
สู้ต่อไป
4 มิถุนายน 2548 11:07 น. - comment id 474963
เป็นเสียงจากหัวใจที่ได้พลังจริงๆครับ