จากศิษย์ ถึง ครู

ไม้เก็ด

คนเป็นครูรู้ค่าทุกคราคิด
สั่งสอนศิษย์ชี้ชักรู้ศักดิ์ศรี
ศิษย์เป็นคนค้นคว้าห่างราคี
ครูก็มีใจมุ่งผดุงมา
   ศิษย์ทำชั่วมั่วสุมครูกลุ้มเศร้า
มานะเฝ้าปลูกฝังเป็นฝั่งฝา
เอาใจใส่สั่งสอนป้อนวิชา
ให้รู้คุณรู้ค่าอนาคต
   ครูไม่เคยเกลียดใครในความคิด
ครูเป็นมิตรหมายมั่นเหมือนกันหมด
มีจนยากเยื่อใยไม่ถือยศ
รักไม่ลดจำหลักห่วงนักเรียน
   ศิษย์จะโกรธกรุ่นกล่าวก้าวร้าวกริ้ว
ครูไม่ฉิวฉุนชวนให้ป่วนเศียร
หวังวันหนึ่งเนิ่นนานกาลจำเนียร
ศิษย์เอ่ยเคียรคึกคักว่ารักครู
   จะกันดารผ่านดงครูคงคิด
เพื่อผองศิษย์ได้ศึกษาอุตส่าห์สู้
น้ำใจแสนประเสริฐขอเชิดชู
สร้างวิญญูชูญาติสร้างชาติยง
   ก่อนศิษย์เคยเกลียดครูอยู่คอยขึ้ง
เพราะไม่ซึ้งคุณสรรพ์อันสูงส่ง
บัดนี้รักครูล้ำเทิดดำรง
ขอครูจงสุขจิตเป็นนิจเทอญ.				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    20 ธันวาคม 2544 08:17 น. - comment id 26245

    อ่านแล้ว คิดถึงครูจังค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน