นานแล้วที่มองออกนอกหน้าต่าง เห็นแต่ความเวิ้งว่างข้างนอกนั้น เหลือแต่เพียงตัวเราที่ทนอยู่ทุกวัน ทนเพื่อให้ความสัมพันธ์ของเรากลับคืน มองไปรอบห้องสีขาว นึกถึงเมื่อคราวเราอยู่เคียงข้าง แม้ทุกวันนี้ตัวฉันต้องอ้างว้าง แต่ก็ยังเฝ้าคิดถึงเธออยู่ทุกหนทางที่มี สงสารใจตัวเองอยู่เหมือนกัน ว่าทำไมต้องเฝ้าฝันถึงแต่เธอคนนี้ ในเมื่อเธอก็ได้จากไปไกลนานเต็มที แต่เรื่องราวที่เคยมียังไม่เคยเลือนลาง