หลังหยาดฝน

ซึง

ยามหยาดฝนหยดฉันไร้ไม้ใหญ่ให้ร่มเงา
ยามหยาดฝนหยุดฉันได้ไม้ใหญ่ให้ชื่นใจ
แต่มันจะได้อะไร....เมื่อฉันเปียกปอนทั้กาย-ใจ
ตะวันสาดแสงเนิ่นนานจนหยาดฝนแห้งเหือดไป......กับตัว				
comments powered by Disqus
  • moonlight

    20 พฤษภาคม 2548 17:07 น. - comment id 469637

    ฝนชุ่มตก ให้เปียกปอน ตอนกลางแจ้ง
    ตัวที่แห้ง ก็เปียก ไปทั่วถ้วน
    หยดติ๋งติ๋ง ทั่วทั้งตัว มันช่างกวน
    อยากจะหวน กลับบ้าน ผลัดผ้าจริง
    
    ดังความเหงา เข้ามา ไม่ได้พัก
    ยากจะหัก ห้ามใจ อารมณ์ดิ่ง
    สู่เหวลึก มืดดำ เหมือนถูกทิ้ง
    อยากจะวิ่ง ไปที่ไกล ไร้ผู้คน
    
    
    เปียกปอน เล็กน้อย เดี๋ยวก็แห้ง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน