ตั้งแต่เกิด ได้ชื่อ มีชีวิต เรียนรู้ผิด รู้ชอบ จนถ้วนทั่ว แต่ยังแก่ง แย่งแต่ดี เข้าหาตัว เรื่องความชั่ว โยนออกไป ให้ห่างกาย ใครเข้ามา แข่งขัน ชิงความเด่น เขี่ยกระเด็น ออกนอกทาง ด้วยใส่ร้าย โดยไม่สน ว่าใคร จะวอดวาย ขอสบาย เห็นแก่ตัว เพียงคนเดียว จนสุดท้าย สุดทาง ของชีวิต ยังยึดติด ยศลาภ ที่ข้องเกี่ยว เก็บเอาไว้ อยู่กับตัว หน้าเริ่มเบี้ยว ร่างก็เหี่ยว ไม่ปล่อยวาง จนสิ้นลม ไขว่คว้ามา หาได้ ตั้งมากมาย แต่พอตาย เอาได้ไหม ที่สั่งสม ที่เก็บได้ คือดีชั่ว ที่เพาะบ่ม อย่ามัวจม ในชื่อเสียง บนผืนดิน กายมอดม้วย สิ้นไป คงแต่ชื่อ เรื่องระบือ พฤติกรรม กล่าวไม่สิ้น แต่ตำแหน่ง ภายนอกล้วน ธุลีดิน ล้วนจบสิ้น พร้อมร่างกาย ที่วายไป
moonlight 19 พ.ค. 2548 17:55 น. - ID 76223 
1440
3
0
19 พฤษภาคม 2548 20:01 น. - comment id 469346
จิตวางไว้ ไม่ให้ หลงยึดมั่น ทุกสิ่งอัน ไว้เพื่อ เหยื่อตัณหา มีสติ ปล่อยมัน ทันเวลา เห็นธรรมดา ไม่ยึดมั่น สิ่งอื่นใด ( บทธรรม : ท่านพุทธทาสภิขุ ) จริงๆ อย่างที่เขียนไว้นะคะ ในที่สุดก็เหลือแต่ ดี-ชั่ว สวัสดีค่ะ
19 พฤษภาคม 2548 21:46 น. - comment id 469402
หน้าส่วนตัว
กลอนดีมากเลยครับ
คนเรานับแต่ความโลภและโกรธหลง
ไม่รู้จักหลักธรรมนำมาปลง
มัวแต่หลงสิ่งเลวร้ายไม่สิ้นเลย
ทักทายครับ นานๆ มาทักที
ไม่ค่อยมีเวลาอ่ะครับ555
20 พฤษภาคม 2548 17:32 น. - comment id 469649
มีสติเย็นกำกับใจไว้เสมอเป็นดีค่ะ ทิกิ
20 พฤษภาคม 2548 18:10 น. - comment id 469666
ในโลกเรา มองออกไป ไกลสุดตา ต่างไขว่ขว้า ภาพลวงลวง หวงห่วงกัน บ้างก็แข่ง บ้างแก่งแย่ง ไร้แบ่งปัน สิ่งสุดท้าย ก็เหมือนฝัน พลันมลาย รู้กันอยู่ ยื้อแย่งไป ก็เท่านั้น ร่างกายอัน สดสวยใส ก็สูญสิ้น ควรอยู่อย่าง รู้จักให้ เป็นอาจิญ อันความดี คู่แผ่นดิน มิเสื่อมคลาย
ถูกต้องนะคครับ//////
1 กรกฎาคม 2548 21:06 น. - comment id 487082
เพียงอยากเด่น เพียงอยากดัง ด้วยความโลภ อย่าไปโกรธ พยาบาท ทำร้ายเขา เราพอใจ สิ่งที่เป็น คือตัวเรา ส่วนตัวเขา อยากจะเด่น ช่างเขาไป กรรมยังมี ชีวิตคน อนิจจัง ทุกข์สุขนั้น คนเห็นผิด นึกว่าชอบ คอยป้ายสี คอยชิงชัง ให้นึกกรอบ ตีแผ่ออก ย้อนดูตัว ความเป็นจริง มีเท่าไหร่ รวยล้นฟ้า เอาไม่ได้ เมื่อต้องตาย กลายเป็นศพ กลิ่นเหม็นเน่า สังขารเอ๋ย ของนอกกาย ใช่ตัวเรา อย่ามัวเมา ให้ยึดติด สิ่งจอมปลอม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
