ยามใดตื่นมาเจอกับวันใหม่ จงทำใจเหมือนแสงส่องเต็มศักดิ์ศรี ดั่งดวงจันทร์ส่องแสงยามราตรี คิดเพื่อเป็นกำลังใจจะก้าวเดิน หากวันใดสายฟ้ากับพายุ มรสุมโหมกระหน่ำไม่ขาดสาย จงเป็นดั่งต้นมะพร้าวแม้เดียวดาย ยังคงสู้ไม่ถอยสักก้าวเดียว สุดฝากฝั่งคงจะพบความสำเร็จ ปาดหน้าผากเช็ดเหงื่อให้สุขศรี เปรียบนกน้อยกางปีกดั่งอินทรย์ เพื่อพยุงตัวเราสู่ดวงดาว
16 พฤษภาคม 2548 19:23 น. - comment id 467998
ยามได้ตื่นมาเจอกับแสงใส เหมือนดวงใจส่องสว่างทางสุขสันต์ แต่หากยามค่ำคืนมาเจอกัน ฉันเหมือนอยู่ในสวรรค์ชั้นฉิมพลี อิอิ แวะมาทักทายนะค่ะ
16 พฤษภาคม 2548 20:25 น. - comment id 468035
ยามเอ่ยแสงจันทร์เปรียบนกต้องมีสุรา เอแล้วมันเกี่ยวไงกัยสายฟ้า
17 พฤษภาคม 2548 11:45 น. - comment id 468331
ชอบสองท่านสุดท้ายของบทสุดท้ายครับ ***แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับผม