อ่อนล้า สับสน เธอต้องการใครสักคนอยู่ใกล้ใกล้ ทุกข์ถม มากมาย ล้วนแต่เรื่องร้ายร้ายเข้ารุมล้อม เขาจบ เธอเจ็บ เหลือไว้ให้เก็บ แค่ความตรมตรอม เขาพร้อมจบ เธอไม่พร้อม ไม่แปลกที่เธอจมจ่อม กับทุกข์ในใจ เล่าเรื่องให้ฉันฟังบ้าง ฉันอาจไม่ได้เป็นทุกอย่าง แค่สายลมที่อ่อนไหว คอยพัดน้ำตาเธอให้จาง ให้เบาบางลงไป แม้ไม่อาจพัดเธอสู่แห่งไหน ให้พ้นจากสายหมอกที่เลือนราง เป็นได้แค่ไหล่ให้ซับน้ำตา ในวันที่เธออ่อนล้า ต้องการใครสักคนเคียงข้าง แต่ฉัน..ไม่อาจเป็นนิ้วที่ชี้ทาง ถนนไกลฟ้ากว้าง..เธอต้องเลือกทางให้กับตัวเอง
16 พฤษภาคม 2548 10:10 น. - comment id 467120
งดงาม...
15 พฤษภาคม 2548 11:21 น. - comment id 467283
น่าสงสารจังครับ
15 พฤษภาคม 2548 13:10 น. - comment id 467314
ไม่ว่าจะเขียนแบบไหน ก็ยิ่งใหญ่ซาบซึ้งทุกแบบนั้น ทิกิ
15 พฤษภาคม 2548 13:38 น. - comment id 467336
ก็ยังดีนะคับ
15 พฤษภาคม 2548 16:14 น. - comment id 467414
ไหล่ซับน้ำตาในยามเศร้าใจมีค่าที่สุดค่ะ มีคนทั้งโลกมากมาย แต่เมื่อไหร่ที่เราทุกข์ใจ คนมากมายก็หายจาก เหลือไหล่นี้ที่จะอยู่กับเราตลอดไป
15 พฤษภาคม 2548 16:39 น. - comment id 467422
... เป็นได้แค่ไหล่ให้ซับน้ำตา ... .. เธอรู้ไหมว่า ... .. มันมีค่ามากแค่ไหน? .. .. เติมเต็ม รอยร้าว ในหัวใจ .. .. ที่เคยหวั่นไหว .. รอนราน .. .. มิตรภาพระหว่างเรา .. .. ล้ำค่า .. สุดคาดเดา .. ยาวนาน .. .. สร้างความรู้สึกดีดี .. มาสมาน .. .. หัวใจเคยร้าวฉาน .. ยับเยิน .. ..... เป็นได้ ตั้ง ไหล่ให้ซับน้ำตา ..... ตังหาก .. แอบมามั่วทั่วทุกหน ...
15 พฤษภาคม 2548 23:44 น. - comment id 467617
หมอกจางเป็นคนดีจังนะคะ แต่บางครั้งคนเราเป็นได้เท่านี้จิงๆๆๆๆ พอเค้าหายดีเค้าก๊คงจาลืมเราอ่ะเน้อ แต่งัยก๊ขอให้หมอกจางดีแบบนี้ตลอกไปนะ ตะวันเอาจัยช่วย แม้ว่าตะวันเองก๊เศร้า
16 พฤษภาคม 2548 12:13 น. - comment id 467784
ขอบคุณครับผลิใบ แวะมาทักทายพร้อมน้ำตา :) คุณทิกิ - ขอบคุณมากๆครับ อืมม..ใช่ๆ ก็ยังดีเนาะ มิ่งมิตร ขอบคุณครับ คุณเดือนไร้เงา เป็นได้ ตั้ง ไหล่.. ฟังแล้วรู้สึกดีจังกีกี้..ผู้แอบมามั่วทั่วทุกหน 55 ขอบคุณครับ หยาดน้ำในตะวัน :) ละอองน้ำ - เขียนกลอนมาแปะไว้ให้อ่านเสียทีสิ