สมัน

นกตะวัน

เดินเหยียบย่ำน้ำตื้นยืนเคี้ยวหญ้า		
สูงสง่าเสมอพงดงกกไหว
เบิ่งตามองจ้องศัตรูแม้อยู่ไกล		
เชิดเขาใหญ่กิ่งแยกก้านแตกตาม
เนื้อสมันวันนี้มีแต่ชื่อ			
ให้โลกลือแหล่งอาศัยในสยาม
เคยเลาะทุ่งมุ่งเดินเพลินหญ้างาม		
ทั่วเขตคามเจ้าพระยาน่าเสียดาย
เมื่อเรามาหาแผ่นดินตั้งถิ่นฐาน		
ทุ่งตระการถูกถางสัตว์ร้างหาย
ล่าสมันพลันลดทั้งหมดตาย			
ดับสลายสิ้นไปใครเอ็ดอึง 
กวางเขางามอร่ามตากว่าชนิดไหน		
สูญพันธุ์ไปเพื่อเราเฝ้านึกถึง
หาหนทางวางไว้ให้คำนึง			
สัตว์ต้องพึ่งพวกเราเฝ้าคุ้มครอง				
comments powered by Disqus
  • ภู ตะ วัน

    7 พฤษภาคม 2548 15:23 น. - comment id 463204

    คุณนกตะวัน
    
    จะมีสักกี่คน..ที่จะได้เห็น..
    สมัน...
    
    น่าสียดายจังน่ะค่ะ
    
  • หมึกมรกต

    7 พฤษภาคม 2548 16:27 น. - comment id 463228

    สัตวืสงวนอีกอย่างที่สูญพันธ์ไป คือ นกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธร
    
    น่าใจหายมากครับ
    
    ถ้ามีเวลาเขียนมาให้อ่านด้วยนะครับ
  • เมฆสีชมพู

    21 พฤษภาคม 2548 21:55 น. - comment id 469923

    ความต่างระหว่างกวางทั่วไปกับสมัน ต่างกันยังไงคะ?

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน