เธอจงร้องฟูมฟายต่อพ่ายแพ้ เธอที่แท้พยายามไล่ตามฝัน เธอทุ่มเทมากมายเพื่อใดกัน เธอบากบั่นเพื่อแลกแบกเสียใจ เพียงหน้าหนึ่งครรลองของชีวิต สอบไม่ติดอย่าจมทุกข์ลุกขึ้นใหม่ แค่ก้าวพลาดหนึ่งหนพึงทนไป รวบรวมใจกอบกู้รู้รักษ์ตน ใบรับรองความเข้มแข็งแฝงในขันติ์ รับประกันจักนำสำเร็จผล เมื่อเลิกร้องก็เริ่มล่าปัญญาชน เธอก้าวพ้นหนึ่งกฏบททดลอง ..
กุ้งหนามแดง 7 พ.ค. 2548 08:06 น. - ID 75559 
1008
14
0
7 พฤษภาคม 2548 08:36 น. - comment id 463103
เส้นทางเดินอีกมากมายในโลกนี้ บทเรียนมีหลากหลายให้ค้นหา อย่ายึดติดกับสิ่งเก่าทุกคราวครา ลองตั้งหน้าเดินทางใหม่วัดใจตน ***แวะมาเยี่ยมนะคุณ(ป้า)กุ้ง..อิอิ..ห้ามงอนนะเรียกแบบนี้ถ้างอนจะฟ้อง...???
7 พฤษภาคม 2548 08:53 น. - comment id 463104
อิอิ ไม่เรียกยายก็บุญถมแล้ว เจ้านกเดี่ยวเอ๊ย.. ไม่งอนหรอกแต่จะปาด้วยเชี่ยนหมากเนี่ยแหละ.. ....
7 พฤษภาคม 2548 10:06 น. - comment id 463122
ก้าวแรกสำคัญนะครับ ไม่ว่าเรื่องอะไร กล้าที่จะก้าวหรือเปล่าเท่านั้น นี่ป้าจะไปเรียนต่อหรือไง 555
7 พฤษภาคม 2548 10:31 น. - comment id 463124
ก้าวแรกก็สำคัญ..แต่ถ้าล้มก็ลุกขึ้นใหม่น่ะเหมือนเด็กเล็กๆ..ต้องล้มลุกคลุกคลานกว่าจะโต สุดท้ายวิ่งปร๋อเลยน่ะลุง.. จริงรึเปล่า ป้ายังคิดๆ อยู่เนี่ยว่าจะไปต่อที่ไหนดี..ขาดทุนอยู่อย่างเดียว..อิอิ.. ..
7 พฤษภาคม 2548 12:00 น. - comment id 463143
อยากกินกุ้งอ่ะ
7 พฤษภาคม 2548 13:08 น. - comment id 463168
ค่านิยมสถาบันการศึกษาสำหรับบ้านเรา ดูจะยังเหนียวแน่นเหลือเกินนะคะ เราคงยังต้องเห็นรอยน้ำตา...มากกว่า...รอยยิ้มด้วยความยินดี กันอีกนานเลยนะคะ... ................................................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
7 พฤษภาคม 2548 13:38 น. - comment id 463180
ก้าวหนึ่งพึงเดินให้เข้มแข็ง อย่าอ่อนแรงแหนงหน่ายไปเสียก่อน ค่อยค่อยก้าวย่างกายอย่ารีบร้อน ค่อยปรนผ่อนอ่อนโยนโดนหัวใจ
7 พฤษภาคม 2548 15:07 น. - comment id 463199
คุณกุ้ง.. มีก้าวที่หนึ่ง.. ก็จะมีก้าวที่ สองที่สาม..ต่อไป.. เรื่อย ๆ... เห็นด้วยจะ... อยู่ที่ว่า.. เมื่อพลาดแล้ว.. กล้า..ที่ จ ะ ก้ า ว หรือเปล่า?
7 พฤษภาคม 2548 16:15 น. - comment id 463217
ก้าวหนึ่ง ก้าวนั้น มั่นคง ยังทะนง ในจิต คิดเสมอ ก้าวย่าง ด้วยใจ ไม่ละเมอ คงเจอ สักวัน ฝันจริง .. บางทียืนอยู่ดี ๆ ก็มีคนผลักไปทางนั้นที ทางนี้ที จับเราโยกไปเยกมา จนน่ารำคาญใจ ขาของเราก็มี เขาน่าจะรู้เนอะ ว่าเราเดินเองได้ เดินมาตั้งแต่ยังไม่ขวบ .. เฮ้อ .. วางถ่านร้อน ๆ ไว้ ใครเดินเหยียบ ไม่รู้ด้วย .. ๕๕๕ .. เมื่อคืนหนีไปนอนก่อน ระวังน๊า วันไประยอง อัลมิตราจะคลุมเป็นผีไปหลอกคาเต้นท์
7 พฤษภาคม 2548 16:23 น. - comment id 463222
อีกหนึ่งกำลังใจ ...ปริญญา... ทางที่ก้าวไกลเกินดั้นเดินนัก พบกี่สักเสี้ยนหนามตามวิถี อีกมารร้ายมากล้ำคอยย่ำยี ท้อชีวีเบื่อชีวาระอาใจ จนหลายครั้งเข่าทรุดอยากหยุดสู้ หมดประตูต่อต้านทัดทานไหว ต้องทนทุกข์ทรมาแทบปราชัย ต้องน้ำตาตกในนานนับมา แต่เมื่อนึกถึงตัวหากชั่วชาติ ที่มิอาจปิดกันกั้นปัญหา จนเจียนจิตปิดกั้นกันปัญญา คงหมดค่าความหมายตายทั้งเป็น ผู้ที่จะเสียใจใช่ใครอื่น ที่จะทนขมขื่นขืนทุกข์เข็ญ ทั้งพ่อแม่ท่านหมายคลายลำเค็ญ แต่เมื่อเห็นลูกช้ำตรมน้ำตา สู้อาบเหงื่อต่างน้ำทำงานหนัก เพื่อลูกรักได้ผ่านการศึกษา สู้จำนำจำนองไร่ท้องนา เพื่อลูกซื้อวิชาราคาแพง ลุกขึ้นข่มอุปสรรคอย่างนักสู้ ทุกก้าวยังยั้งอยู่มิรู้แหนง มีพ่อแม่เป็นทุนคอยหนุนแรง สิ่งแสวงสมถวิล..ปริญญา..
7 พฤษภาคม 2548 16:31 น. - comment id 463234
เธอจงร้องฟูมฟายต่อพ่ายแพ้ จง-ต่อ...ไม่ชัดเท่าไร่..บางทีการใช้คำให้ความหมาย ควรแคบสักนิด..งั้นความหมายจะเฝือ แปลยากสักหน่อย..แวะมาเยียน ขอให้มีความสุข สวัสดีครับ
7 พฤษภาคม 2548 17:21 น. - comment id 463264
*^_^* ... กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญค่ะ .. ถ้ากำลังใจดี เรื่องสอบไม่ติดชิดซ้ายค่ะ ...
7 พฤษภาคม 2548 19:23 น. - comment id 463305
กานต์ไล่ฝันไม่ค่อยทันเลยค่ะคุณกุ้ง
7 พฤษภาคม 2548 20:29 น. - comment id 463321
คุณอุ๊..เมืองลิง.. ที่ระยองน่าจะมีต้มยำกุ้งแกล้มเหล้านิ.. ............................................................. คุณลี่..ชวนมาเยือน กุ้งก็เคยร้องไห้มาก่อนค่ะ แต่ก็ลุกขึ้นมาได้..ก็นึกอยู่ว่าคนเก่งกว่าเรายังมี แต่ทางเลือกของเรามีมากกว่า..เลยเลิกงอแง เรียนมหาวิทยาลัยเปิดจนจบ ก็ภูมิใจเช่นกันค่ะ.ยังดีที่ได้มีรอยยิ้มตอนหลัง.. ............................................................... คุณหลักไม้เลื้อย ก้าวที่หนึ่งแม้ยากลำบากนัก แต่เป็นก้าวที่แน่นหนักเป็นหลักเสมอ ถ้าก้าวย่างด้วยมั่นคงก็คงเจอ ความสำเร็จรอยเธอตรงปลายทาง ขอบพระคุณค่ะ .............................................................. คุณภูตะวัน ล้มแล้วก็ปัดแข้งปัดขา สะบัดฝุ่นแล้วเดินต่อไปค่ะ..อิอิ ห่วงสวยอีก.. .............................................................. คุณอัลมิตรา เครื่องมันเป็นอะไรไม่ทราบขึ้นจอสีฟ้าๆ เลยปิดเครื่องนอนเลยค่ะ..อิอิ สวมรอยซะ... ถ้าก้าวล้มมีคนพยุงก็ดีค่ะ แต่ถ้าปกติควรจะมองด้วยสายตาก็พอเนอะ..น่าจะไว้ใจกันบ้างนา โตๆ กันแล้ว...(อิอิ เพื่อนมีแซวบอกว่าแก่ๆ กันแล้ว) .............................................................. คุณครูหมึกมรกต อิอิ หนูไม่ค่อยว่างค่ะ คุณครูกิจกรรมเยอะพักนี้ ทั้งงานราษฏร งานหลวง ขออภัยค่ะ ขอบคุณกลอนยาวๆ ให้อ่านฝึกฝนค่ะ ............................................................ คุณลุงผู้เฒ่า ทราบแล้วค่ะ... ............................................................. คุณทะเลใจ อืม กุ้งก็ไม่ค่อยคาดหวังอะไร สมัยโน้น ในโรงเรียนก็สอบกันได้ไม่กี่คน จึงไม่กดดันมากค่ะ เพื่อนร่วมชั้นรู้สึกจะติดแค่สองคนเอง นอกนั้นเรียนมหาวิทยาลัยปิดทั้งสิ้น บางคนก็เป็นครูบาอาจารย์ เยอะแยะ.. ............................................................ คุณกานต์ ..เพียงพลิ้ว ไม่เป็นไรค่ะ ค่อยๆ เดิน ค่อยๆ ฝัน เราค่อยๆ เดินทางฝันร่วมกันน่ะค่ะ.. ............................................................ ...........................................................
8 พฤษภาคม 2548 00:29 น. - comment id 463420
หน้าส่วนตัว
...เพราะก้าวหนึ่ง ซึ่งพลาด เลยบาดเจ็บ
ได้แต่เก็บ เอาไว้ เพื่อใช้สอน
เป็นบทเรียน เปลี่ยนไป ให้สังวรณ์
หากยังอ่อน แอเกิน อย่าเดินเลย...
..................สวัสดีครับ...................
8 พฤษภาคม 2548 10:36 น. - comment id 463463
ก้าวไป แม้เจ็บ แม้ลำบาก แต่หากก้าวไป จักผ่าน ..............
8 พฤษภาคม 2548 13:34 น. - comment id 463535
8 พฤษภาคม 2548 14:45 น. - comment id 463556
เพราะก้าวหนึ่ง ซึ่งพลาด เลยบาดเจ็บ ได้แต่เก็บ เอาไว้ เพื่อใช้สอน เป็นบทเรียน เปลี่ยนไป ให้สังวรณ์ หากยังอ่อน แอเกิน อย่าเดินเลย... ..................สวัสดีครับ................... คุณที่รักของฉัน.. แม้ก้าวหนึ่งเคยพลาดเคยบาดเจ็บ จำต้องเก็บเอาไว้เพื่อใช้สอน เป็นบทเรียนของชีวิตคิดสังวรณ์ เมื่อนึกย้อนยังได้ยิ้มเคยชิมลาง อิอิ น่าน่ะ บทเรียนของเราจะจำได้ดีที่สุดเลยค่ะ... ขอบคุณค่ะ.. .................................................................. คุณลอยไปในสายลม ค่ะ ก้าวไปแล้วจักผ่านไปได้ หรือไม่ก็ยืนดูสถานการณ์ก่อนตัดสินใจเดินหน้า.. .................................................................. คุณแก้วนิดา สนับสนุนค่ะ เรียนที่ไหนก็ได้ จบมามีงานทำเหมือนกัน เอ้า! ฮุยเลฮุย เดินหน้าต่อไปค่ะ.. .................................................................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด