หน้าส่วนตัว
เมื่อวันที่ฉันเดินทาง บากหน้ามุ่งสร้าง
ทุกทิศทั่วแคว้นแดนสยาม
โดดเดี่ยวอ้างว้างทุกยาม คิดถึงเขตคาม
ที่ฉันนั้นพรากจากมา
บางครั้งนั่งนองน้ำตา คิดถึงพ่อข้า
อุราพะว้าพะวง
เดือนคล้อยลอยลับดับลง ป่านนี้พ่อคง
ใจลอยคอยทางลูกยา
พรุ่งนี้รุ่งรางทาบทา หนทางข้างหน้า
ลูกยาจะฝ่าฟันไป
หมอกมัวเกลือกลั้วด้วยไฟ แม้หนักเพียงใด
จะใฝ่จะฝ่าประลอง
จวบจนขอบฟ้าสีทอง รุ่งรางเรืองรอง
จะร้องจะรำนำชัย
ด้วยเดชด้วยคุณพระตรัย รัตน์จงคุ้มภัย
ปกป้องคุ้มครองเมตตาฯ
หิ่งห้อย 18 ธ.ค. 2544 15:07 น. - ID 7552 
2134
2
0
18 ธันวาคม 2544 15:23 น. - comment id 25899
แต่งได้อารมณ์ดีครับอยากแต่งได้อยางนี้มั่ง
18 ธันวาคม 2544 17:27 น. - comment id 25922
เก่งจ้ะ ชมชอบนะ
19 ธันวาคม 2544 15:16 น. - comment id 26101
ชอบจังค่ะ
20 มกราคม 2545 12:51 น. - comment id 31271
ถ้าไม่ลำบากก่อนประสบความสำเร็จ ชีวิตก็ดูไร้ค่านะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
