นอนทอดร่างบนเปลไกวใจว่างเปล่า ระหว่างเสาไม้สักใหญ่ ใต้ถุนบ้าน เสียงนกกา ลมพัดพลิ้ว ลู่ใบตาล เห็นสายธาร ไหลผ่านไป ใจชุ่มเย็น ธรรมชาติ แห่งบ้านป่า พาฉงน เกิดเป็นคน เมืองใหญ่ ไม่พบเห็น ยินน้ำตก ไหลพัดผ่าน ซ่านกระเซ็น มองเห็นปลา ว่ายน้ำเย็น เล่นน้ำกัน เสียงนกร้อง อยู่ไกล ไกล ในพุ่มไม้ ลองมองไป สายตา หาได้เห็น ต้นไม้ใหญ่ รอบ รอบกาย ให้ร่มเย็น สกุณา อยอกล้อเล่น เป็นสุขใจ คงได้ยล บรรยากาศ แค่ค่ำนี้ อีกเพียงหนึ่งราตรีจะลาจาก หวลคืนสู่ เมืองใหญ่ ที่พลัดพราก จำลากจาก บ้านป่า จำลาไป
สองร่าง 26 เม.ย. 2548 18:29 น. - ID 75280 
925
0
0
26 เมษายน 2548 18:58 น. - comment id 461324
เย็นยิ่งนักค่ะ ทิกิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
