เมื่อแสงอาทิตย์ลับยอดเขา มีเพียงเงาหมู่พฤกษา เห็นความมืดมืดลงโรยตัวมา ใจเหว่ว้าดายเดียวมีเพียงตน ได้ยินได้ฟังคลับคล้ายเสียง สรรพสำเนียงสัตว์ร้องทุกแห่งหน อนิจจาพงไพรไร้ผู้คน ในวังวนความมืดอยู่เดียวดาย
ว่าน 25 เม.ย. 2548 18:41 น. - ID 75206 
1395
3
0
25 เมษายน 2548 19:32 น. - comment id 460576
เอ่เอ๊.... ถึงเวลานอนแล้ววววววครับ
25 เมษายน 2548 20:06 น. - comment id 460621
เงาไม้งามยามเย็นเห็นเงาเงียบ หวิวหวิวเฉียบหวั่นไหวใจสะท้าน มีเพียงเราเฝ้าอยู่ยังวันวาน น่าสะท้านห้วงใจไป่คำนึง เงียบจริงเนอะเย็นแล้ว
25 เมษายน 2548 21:34 น. - comment id 460729
ความเงียบบางครั้งก็น่ากลัวนะคะ ขนลุกค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
