วอนน้ำ ซัดผืนทราย เพื่อลบรอยเท้า ที่ทิ้งเรี่ย หล่นราย เป็นรอยจาง พานพบ เถิดขอ เพียงผ่านทาง แม้แต่ร่องรอยบาง อย่าทิ้งรอย สายลม สายลม ผ่านพรม โชยพัด เพียงแผ่วค่อย รู้ไหม ผืนทราย ยังหลงคอย ด้วยหลงรูป หลงรอย แห่งริ้วลม วอนคลื่น วอนน้ำ ซัดทราย น้ำก็กลับ ทิ้งหมาย มาผสม ริ้วน้ำ ซ้อนทับ กับริ้วลม ที่ต้องตาย ด้วยตรอมตรม คือผืนทราย
หมอกจาง 24 เม.ย. 2548 18:09 น. - ID 75121 
1012
2
0
24 เมษายน 2548 18:40 น. - comment id 459852
จำว่า เห็นรอยทรายรายรอบทาง เหมือนหม่นหมาง...น้ำซัด...สิ..รอยหาย จึงมามองย้อนใหม่..ใจวุ่นวาย ต้องทักทายทรายทั้งโลก...หวังโชคพา แวะมาเยี่ยมค่ะ ทิกิ
24 เมษายน 2548 22:13 น. - comment id 459976
อืม เข้าใจคิดดีครับ
25 เมษายน 2548 01:58 น. - comment id 460062
ริ้วรอยทรายรายรอบขอบทะเล ยามคลื่นเหซัดสาดอาจเลือนหาย แผ่วพริ้วลมโชยพัดสะบัดปลาย อาจจะคลายความหนาวเย็นที่เป็นไป .. ริ้วรอยร้าวคราวระทมตรมนักหนา วอนคลื่นพารอยร้าวคราวหวั่นไหว พัดพามันลอยล่องจากห้องใจ อยากขับไล่ไส่ส่งจงถมมัน ... ริ้วรอยแผลเจ็บจำน้ำคำลวง มิเคยหวงห่วงหาพาแสบสันต์ วอนลมโปรดพัดพาร่ำลากัน ให้มีอันเจือจางแล้วจากไป ... รอยในใจยากนักจักลบเลือน เป็นเสมือนตราบาปประทับไว้ พยายามกลบรอยฉีกที่ปีกใจ ยิ่งนานไปรอยยิ่งชัดเหมือนจัดวาง ..
25 เมษายน 2548 09:58 น. - comment id 460136
รอยทราย สิ รอยทราย คือริ้วรอยแห่งห่างหายอันเหว่ว้า ซ่อนรอยเร้นคำจำนรรจา ด้วยหวั่นกลัวลมย้อนมา แล้วทิ้งรอย ขอบคุณที่แวะมาทักกับกลอนเพราะๆครับ คุณทิกิ :) ขอบคุณมากครับ แม่จิตร.. กีกี้.. กลอนเพราะมากเลย ขอบคุณที่เอามาวางไว้ให้ที่ตรงนี้ครับ...
25 เมษายน 2548 16:05 น. - comment id 460400
เห็นด้วยกับคุณแม่จิตรค่ะ
13 กรกฎาคม 2548 22:58 น. - comment id 491357
รอยเท้า ยังเศร้าเมื่ออยู่บนทราย แล้วรอยเท้าที่ประทับบนกาย ถึงแม้รอยหาย...แต่คงเศร้านาน
28 สิงหาคม 2548 18:52 น. - comment id 509356
ละอองน้ำ โห..กะลังซึ้งๆอยู่ มาเจอลูกนี้เข้า..หลังแอ่นเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
