เดินขาถ่างกร่างมิเกรงนักเลงใหญ่ มิว่าใครหลบหน้ามิกล้าหือ ทั่วพาราความริยำคนร่ำลือ ว่าเขาคือผู้ยิ่งใหญ่ในธานิน เหลิงอำนาจวาสนาชอบหาเรื่อง โอ่คุยเขื่องคณานับมีทรัพย์สิน ใครก็รู้ทั้งโขยงมันโกงกิน มิเลือกดินหินขยะตะกละตะกลาม เพราะสังคมส่วนใหญ่ตัวใครตัวมัน ต่างอยู่กันตามชอบมิสอบถาม ถ้าเห็นภัยจวนตัวก็กลัวลาม พยายามเอาตัวรอดเป็นยอดดี สังคมเกิดเป็นขั้นชนชั้นขึ้น เงาทะมึนทาบชัดดูบัดสี อิทธิพลอำนาจบารมี เป็นตัวชี้คุณค่าคำว่าคน ผู้ยิ่งใหญ่เมินข้อครหา ใครจะว่าข้าก็จะฉ้อฉล เรื่องเวรกรรมน่าเบื่อมันเหลือทน บอกกันจนปากฉีกไม่หลีกกัน คงต้องรอสิ่งที่ใหญ่กว่าใครหมด มากำหนดรองรับตอนดับขันธ์ แม้นยิ่งใหญ่ใครค้ำไม่สำคัญ หรือมีวันหลบเลี่ยงแม้เพียงคน กว้างแค่ศอกยาววาแต่ว่าใหญ่ จะเป็นใครใจกำแหงทุกแห่งหน ก็ใส่โลงบรรลุประจุตน มิอาจพ้นโลงซิใหญ่..ในแผ่นดิน
ผู้เฒ่า 19 เม.ย. 2548 01:02 น. - ID 74684 
1208
9
0
19 เมษายน 2548 07:25 น. - comment id 455698
สุดยอดจริงๆ เลย แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
19 เมษายน 2548 08:38 น. - comment id 455713
อ่านแล้วก็ได้แต่ปลงเนอะ นี่แหละสังคมการเมืองไทย ******* รักษาสุขภาพน่ะค่ะ ห่วงใยค่ะ********
19 เมษายน 2548 10:57 น. - comment id 455753
หน้าส่วนตัว
เป็นซุปเปอร์ฮีโร่..
ตัวโต.. ที่เรนอยากเห็น..
ต่อสู้..อย่างโดดเด่น..
มิได้เต้น.. ตามใครใคร..
พิทักษ์โลกอย่างยุติธรรม..
จะจำ.. คำสอน..ที่ให้..
โลกกว้าง..เป็นของใคร.
และสุดท้าย..ก็ลงโลง..
....
เรน.. อยากมีพล๊อตเรื่อง.. แบบคุณลุงจัง. ก็เพราะ..ก่อนเรนมาตอบ.. เรนคิดกลอนตั้งนาน..นะคะ..
เรนอยากเขียนเป็นกลอนแปด.. สื่อในเรื่อง.. ความโอนโยน.. ลดความก้าวร้าว..
ก็เพราะ.. สิ่งที่เรนเห็น.. คือความรุนแรง.. ที่เกิดจาก.. ความก้าวร้าวนะดิคะ.. มั้ยนา..?
กรอบที่ทำให้.. มนุษย์.. ค้นหา.. ตัวเองไม่เจอ..
เรน.. คิดถึง.. คุณลุงนะคะ..
19 เมษายน 2548 11:29 น. - comment id 455766
ใหญ่เกินโลงก็มีเหมือนกันนะคะท่าน ทิกิ
19 เมษายน 2548 12:17 น. - comment id 455783
กว้างศอก ยาววา หนาไม่ถึงคืบ..แต่สุดท้ายก็ได้ใช้บริการกันทุกคนแหละครับท่านผู้เฒ่าฯ... เหลิงอำนาจลาภยศสรรเสริญ ทำเก่งเกินอวดตนให้คนเห็น อนัตตาค่าล้ำทำไม่เป็น กระทั่งเข็นร่างมิดจิตกราธาน.... ***แวะมาทักทายครับท่านผู้เฒ่าฯ..
19 เมษายน 2548 12:26 น. - comment id 455790
ถึงเป็นกลอนเก่าแต่ก็ไฉไลทันสมัยเสมอครับท่านผู้เฒ่า แฝงไว้ด้วยปรัชญาชีวิตจริงๆ
แก้วประเสริฐ.
19 เมษายน 2548 12:27 น. - comment id 455792
สุดท้ายก็ไม่มีใครพ้นโลง กว้างศอกยาววา เฮ้อ ปลงค่ะ สาธุ เขาว่าซื้อโลงห้ามต่อราคาจริงไหมคะครู
19 เมษายน 2548 12:38 น. - comment id 455798
คุณลุงคะ.. ตอนนี้..เรนเขียนเรื่องสั้นด้วยนะคะ.. เรนอยากให้..คุณลุงอ่านจัง.. ...
19 เมษายน 2548 13:38 น. - comment id 455837
เอาซิ เจ้าตัวซน..แล้วจะให้เราอ่านได้ตรงไหนล่ะ.. คนเมืองกปี..ซื้อโลงถ้าเขาบอกเกินราคา ไม่ต่อจะทำยังไง...เอาเถอะ..ถ้าจะซื้อเพื่อตัวเองเมื่อไหร่ บอกเราแล้วกัน จะไปคอยต่อรองราคาให้..ด้วยความปรารถนาดี..ขำ..อมยิ้ม..
19 เมษายน 2548 14:32 น. - comment id 455863
ท่านผู้เฒ่าเจ้าคะ มัดหมี่เคยแต่บริจาคตังค์ซื้อโลงให้คนอื่นอะค่ะ แต่ไม่เคยคิดจะซื้อให้ตัวเองซักที เอพี่อุ๊ อยากได้หรอคะ มัทซื้อให้ค่ะ ไม่ต้องรบกวนท่านผู้เฒ่าไปต่อราคา เท่าไหร่ก็เท่ากันอะ สำหรับพี่อุ๊แล้ว มัดหมี่ยินดีบริการเจ้าคะ มัดหมี่เคยได้ฟังมาว่า การบริจาคเงินเพื่อซื้อโลงศพ เป็นการทำบุญกุศลอย่างหนึ่งที่ได้กุศลแรง ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไรมัทไม่ใคร่ทราบ ท่านผู้เฒ่าช่วยชี้แจงให้มัททราบหน่อยได้ป่าวคะ หากท่านไม่เหนื่อยอะค่ะ จริง ๆ ในใจมัทไม่เคยคิดจะได้กุศลหรอกนะคะ เพราะเวลาที่หย่อนเงินลงตู้แล้วไม่เคยคิดถึงบุญกุศลที่จะได้รับมาค่ะ ทำเพราะมีใจอยากจะทำเท่านั้นค่ะ
19 เมษายน 2548 14:36 น. - comment id 455866
ช่วยไม่ได้ผู้ใหญ่ยังไม่กล้า ขุนศึกตีด่านหน้ารีบหดหัว พอเรื่องแดงออกมาพากันกลัว ปัดสวะให้พ้นต้วย้ายออกไป อยากทำงานเก่งนัก เล่นงานจ้าวพ่ออยู่หมัด เดี๋ยวจ้าวพ่อโกรธ ย้ายไปเป็นผู้บัญชาการโรงเรียนซะ จะได้ไม่ไปปราบใครอีก อิอิ คนดีคนเก่ง อยู่บ้านนี้เมืองนี้ไม่มีเจริญร๊อก อิอิ
19 เมษายน 2548 14:41 น. - comment id 455869
นึกขำคุณมัดหมี่..ครับสงสัยคุณอุ๊คงอยากได้... การทำบุญ..ที่ถูกที่ควร..อย่าไปนึกถึงสิ่งที่เราจะได้รับ...ให้คิดว่าได้ทำออกไป..แล้วเราสบายใจ.. นั่นคือสิ่งที่เราได้ทันที..ส่วนเรื่องของผลบุญ..ผมตอบไม่ได้..เพราะยังไม่เคยตาย..ไปดูผลบาป ผลยุญ....ครับ..
19 เมษายน 2548 16:36 น. - comment id 455951
เข้าใจคิดออกมาเป็นคำสอน กลละบท บทกลอนสอนนำ เรื่องของการเรียบเรียงคำ ออกมาเป็นกลอนธรรมนำจิตใจ เข้าคิด....แต่ก็จริงดังที่ผู้เฒ่าว่าค่ะ.......ไม่มีใครใหญ่กว่าโลง......
19 เมษายน 2548 16:36 น. - comment id 455952
สร้างวังวนกรงกรอบระบอบเบี้ย จนลืมเสียความจริงหรือยิ่งใหญ่ จิตะเหลิงรูปสนองลำพองใจ สักเท่าใดได้ส่งเมื่อลงโลง ฝากเขียนเบื้องต้นไว้ก่อนนะคะ ผิดพลาดยินดีรับฟังคำแนะนำค่ะ คุณผู้เฒ่าได้ถามชื่อนามปากกาไว้ หากแปลโดยรวมจะให้ความหมายว่า *อดีตแห่งพวงดอกไม้* คุณผู้เฒ่าสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ .
19 เมษายน 2548 17:50 น. - comment id 455996
เป็นสัจจธรรม...ของมนุษย์ทุกคน..ที่จะต้องพบ..ในปัจจุบัน...ชอบกลอนในแนวนี้ค่ะ..ท่านผู้เฒ่า...อ่านแล้วได้แนวคิด...ความจริงแห่งชีวิต..ที่เป็นปรัชญา....หากนำมาปรับใช้ในปัจจุบัน...ย่อมทำให้เกิดประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย... ...สมกับเป็น..คุณคู..เอ้ย!!...คุณครู..นะคะ.. สบายดีมั้ยคะ...ระลึกถึงเสมอค่ะ...
19 เมษายน 2548 18:11 น. - comment id 456006
ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น คำของ อ.ศิลป์ พีระศรี ยังใช้ได้ตลอดครับ
19 เมษายน 2548 20:48 น. - comment id 456126
พอกันทั้งครูและน้องมัทเลย เฮ้อ ขอบคุณความหวังดีประสงค์ร้ายค่ะ ที่ถามเห็นคนเขาบอกว่าถ้าไปต่อราคาโลง จะทำให้ญาติเด๊ดซะมอเร่ หรือเท่งทึงต่อกันอีกค่ะ เลยอยากถามผู้มากวัยวุฒิ อย่างคุณครู ดูสิเล่นเราหน้าหงายเลย ถ้าจะกรุณา ขอเอาเป็นโลงไม้สักทองหรือโลงแก้วก็ได้ค่ะ อิอิ ขอบคุณมากค่ะ
19 เมษายน 2548 21:00 น. - comment id 456135
มีปัญหาเรื่องราคาโลง.. ก็ขอแนะนำน้องอุ๊ว่าอย่า *ตาย* ค่ะ ดีไหม.. กระเซ้าเล่นผ่านบ้านคุณผู้เฒ่านิดเดียว ต้องแยกเขี้ยวใส่ด้วย.. ไว้พบกันก่อนเถอะ จะแลบลิ้นหลอกบ้าง.. อ่านเรื่องการเมืองแล้วมันเจ็บจิ๊ดๆ ค่ะ ชอบอ่านเรื่องอกหักรักหวานซึ้งมากกว่า.. ก็ปรายอกหักไม่มีวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ และวันนักขัตฤกษ์นี่คะ ทำไงได้เล่า.. กำลังซ่อมงานที่เคยเขียนแล้วหายไปค่ะ เรื่อง *แอบรัก..เขา* ได้พล็อตเรื่องใหม่แล้วค่ะ.. เรื่องนี้ขออนุญาตไม่ต้องตรวจการบ้านนะคะ แบบประมาณว่าอยากเขียนค่ะ.. สวัสดีนะคะ
19 เมษายน 2548 21:41 น. - comment id 456157
ตกลงไม่ตายค่ะ จะอยู่ค้ำฟ้าค่ะพี่ปราย อิอิ
20 เมษายน 2548 00:15 น. - comment id 456279
คุณผลิใบฯ..ขอบคุณครับ..สบายดีนะครับ ระลึกถึงเสมอ คุณธรรมชาติ.ทราบว่ายังยุ่งๆงานอยู่.เลยยังไม่ได้ส่งเมล์ไปให้ครับ.รักษาสุขภาพเช่นกันครับ คุณทิกิ..ขอบคุณครับ..ยังไงซะเขาก็ทำใส่ให้พอดีจนได้ครับ.ยากจะเลี่ยงได้ คุณบินเดียวฯ ขอบคุณครับ.ถ้าเรานึกถึงสิ่งนั้นไว้บ้าง.บางทีชีวิตเราอาจลดปัญหาไปได้ไม่น้อย.. คุณแก้วประเสริฐ ขอบคุณครับ..ผมก็แบบดิบๆครับ ยังไม่ลึกซึ้งแนวธรรมเท่าคุณ.. คุณฤกษ์.ขอบคุณครับ..จริงดั่งคุณว่า.ประเทศเราถึงพัฒนาค่อนข้างช้า เป็นเพราะ เราขาดการพัฒนาคนก่อน.. คุณแก้วนิดา..ขอบคุณครับ ถ้าเรามองกันไกลๆ.มองให้ถึงแก่นของชีวิต.บางที เราอาจจะไม่อยากได้อยากดีอะไรเลย..เพราะเราแบกไปด้วยไม่ได้.. คุณเพรงพเยีย..ขอบคุณครับ สำหรับความหมายของนามปากกา..มีความหมาย.. กลอนทีคุณเขียน..ดีแล้วครับ..เขียนอีกครับ..ติดขัดตรงไหน.ถ้าไม่รังเกียจ ผมจะคอยดูๆให้.. คุณราชิกา..ชอบแนวนี้..แล้วผมจะพยายามเขียนครับ.เอาใจเป็นพิเศษ เนื่องจากกลัวเข็มฉีดยา.ไม่สบาย.พักผ่อนมากๆนะครับ.ดื่มน้ำอุ่น ทานยา ห่มผ้า แล้วหลับตาซะ.. คุณดอกข้าว..ขอบคุณครับ..ใช่ครับ ศิลปะยาวกว่าชีวิต..แต่ถ้าใช้ชีวิตอย่างมีศิลปะ ย่อมมีความสุขทั้งตนเองและคนรอบข้างครับ.. คุณอุ๊..ตกลงกับคุณมัดหมี่ให้ดีนะครับ..ว่าจะเอาโลง หรือ ยางรถยนต์ดี แต่เห็นว่า จะอยู่ไม่ยอมตาย.นั่นซิ..เสียดายแย่ถ้าต้องด่วนจากกัน.ยังไงก็อยู่สร้างรอยยิ้ม ให้เพื่อนๆก่อนครับ คุณกอกก..คิดถึงสายลมที่พัดผ่าน คืนนั้นครับ.พอดีผมอยู่ใต้ลม.บางอย่างไม่อยากนึกถึง แต่มันก็เป็นความทรงจำที่ดี ยากลืมเลือน..พักผ่อนมากๆนะครับ ตัวซน..ต้องขยันอ่าน ขยันคิด..มีสิ่งใดแว๊ปเข้ามาในสมอง ก็รีบจดเอาไว้ แล้วสร้างจินตนาการต่อเนื่องเข้า.ค่อยๆคิด หาคำที่ใช้ให้ดี..ไม่ต้องรีบร้อน เดี๋ยวก็เขียนออกมาเป็นเรื่องได้.. สวัสดีทุกท่านครับ ขอให้มีความสุข
20 เมษายน 2548 12:54 น. - comment id 456624
หลงตัวเองว่าใหญ่กว่าใครเพื่อน แต่ป่าเถือนไร้ค่าน่าเหยียบย่ำ ตายเป็นผีตกอับต้องรับกรรม คนสาปแช่งทิ่มตำ..ถ่มน้ำลาย..
21 เมษายน 2548 00:16 น. - comment id 457040
เขียนได้ดีคุณ ชูรส ขอบคุณครับที่มาเยือน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
