๑.กำเคียวกูเกี่ยวข้าว ร้อยเรื่องราวการดิ้นรน ทุกข์ยากลำบากทน เทวษแท้ชาวนาไทย หยาดเหงื่อหลอมแรงงาน ปลุกวิญญาณสานเยื่อใย เลี้ยงชาติภูมิชัย เฉลิมโลกฉลองเมือง ฝนพรำใจพร่ำร้อง เพื่อรวงทองอันรองเรือง แข็งขันแม้ขัดเคือง อัตคัตขาดเงินทอง เหงื่อรินจึงเกิดรวง อิ่มเอิบทรวงท่วงทำนอง สังคีตขีดครรลอง เพลงเกี่ยวข้าวของชาวไทย ฝนรินดินผสม ทุกข์ระทมทับถมใจ ร้อนเย็นความเป็นไป แปลงเหงื่อกูให้สูกิน ๒. แดกข้าวทุกคราวคำ เพราะเจ็บจำช้ำจนชิน ขี้ครอก ตอกย้ำยิน สูเยาะเย้ยเหยียดหยามคน บูชาค่าเงินทอง ลืมกลั่นกรองกลับกรอกกล บ่งชั้นบิดเบือนชน บุบบูดบี้ชี้เปลือกแปลง หยามโลกหล้าอาหาร บาปสันดานจึงสำแดง หลงวัตถุเคลือบแคลง คลุ้งกลิ่นคาวฉาวโลกีย์ แดกข้าวทุกคราวคำ ยิ่งตอกย้ำการย่ำยี คลุกข้าวคาวราคี จึงสิ้นคิดจิตพิการ เหงื่อกูที่สูหมิ่น เหยียดหยามยินถิ่นบันดาล ลืมต้นน้ำลำธาร ทะลวงล้างถางทำลาย นิยามทุนนิยม จึงสั่งสมไม่ขาดสาย ชีวิตวิญญาณตาย จึงตกต่ำย้ำสิ่งทราม ๓. ชาวนาน้ำตาตก เริ่มตระหนกตระหนักตาม อยากหลง กิน เกียรติ กาม หวังจะสุขสิ้นทุกข์ทน เกิดบ้าทิ้งนาข้าว ลืมเรื่องราวการดิ้นรน เดียดฉันท์บรรพชน ชีวิต ข้าว อันยาวนาน วุ่นวนคนหนุ่มสาว ทิ้งเพลงข้าวเคยขับขาน มุ่งหน้าหวังหางาน มาโง่งมจมปลักเมือง หมดคำข้าวทำขวัญ สิ้นสวรรค์อันรองเรือง คนควาย ก็เคียดเคือง ขุ่นข้องเข็ญลำเค็ญใจ วางเคียวหวังเกี่ยวเงิน ซึ่งดำเนินลำนำสมัย ชี้เห็นสิ่งเป็นไป ปรกติทุนนิยม คุณข้าวสิ้นคุณค่า สิ้นท้องนามั่วอาจม หมดสิ้นขลังคำคม ว่า เหงื่อกูที่สูกิน กู สู คงอดแดก ความแปลกแยกยิ่งย้ำยิน ราคาคาวราคิน ของกลไกในกลกาม ชาวนาเมื่อสูญพันธ์ ก็ยืนยันเสียงหยันหยาม นาข้าว ถูกคุกคาม ก็สิ้นค่าความเป็น ไทย
เชษฐภัทร วิสัยจร 15 เม.ย. 2548 02:17 น. - ID 74479 
1520
9
0
15 เมษายน 2548 10:59 น. - comment id 453574
บางคนก็เลือกไม่ได้นะครับ ต้องมาหางานที่ เมืองหลวงทำ
15 เมษายน 2548 12:17 น. - comment id 453622
ไม่กินข้าว แล้วเราจะกิน อะไรคะ ขนมปังน่ะ ชั่วครั้งชั่วคราวพอไหว .. นานไปก็เลี่ยน
15 เมษายน 2548 16:15 น. - comment id 453771
ไม่มีชาวนา เราคงลำบาก รักชาวนา รักชาวประมง รักประเทศไทยค่ะ
15 เมษายน 2548 16:16 น. - comment id 453773
สุดท้ายแล้วต้องกลับมากินข้าวอยู่ดี.... ให้นึกถึง.... เปิบข้าวกันทุกคราวคำ แล้วใครบ้างจำ ข้าวมาจากไหน หนึ่งเมล็ดที่คุณกินกัน แล้วนึกไหมนั่น ข้าวมาจากใคร.... ประมาณนี้รึปล่าว... งานคมชัดมากครับคุณ ชื่นชม
15 เมษายน 2548 17:20 น. - comment id 453810
...คุณเชษฐภัทรเขียนเก่งมากครับ
15 เมษายน 2548 20:33 น. - comment id 453900
หน้าส่วนตัว
คุณเชษฐภัทรคะ
ข้าวสารที่ขายในต่างประเทศ
ถุงละ ...เท่าไหร่ ทายซิ.. ที่นี่ ๑๒ ดอลล่าร์ค่ะ
ใช้หุงข้าวไปได้นานประมาณสองเดือน เท่านั้น
ตราผีเสื้อนะ พอหุงแล้วหอม เมล็ดข้าวอ้วนพี
แต่...ตามร้านอาหารไทย หลายแห่งข้าวไม่หอม
มันแข็ง..และ ข้าวเมล็ดลีบเล็ก เห็นก็รู้ว่าผสม
ไม่ทราบว่า ทางการท่านส่งผู้ชำนาญไปตรวจ
ก่อนที่จะบรรขุไปจำหน่ายหรือเปล่า....
คนไทยต้องทานข้าวกับไข่เจียวและแกงนี่นา...
คิดถึงชาวนาผู้อ่อนล้า...ชอบบทกวีนี้นะคะ
15 เมษายน 2548 20:48 น. - comment id 453909
ดูถูกตัวกินไข่ .. หมิ่นปลาไหลกินน้ำแกง .. ขอแปลงสุภาษิตไทยนิดหน่อย .. นะคะ .. เห็นด้วยกับคุณ แทนคุณแทนไท ค่ะ .. สุดท้ายแล้ว .. ก็ต้องกลับมากินข้าวอยู่ดี ..
16 เมษายน 2548 00:40 น. - comment id 454033
ตามมาชมอีกสักครา ^^ รับรู้เรียนรอบหล้าแหล่งเลิศ สัมผัสงามบรรเจิดแช่มช้อย ปลุกเปิดโปงข้าวไทยก่อนจะม้วยม้อย อ่านไปค่อยซึมซับครับผมทราบแล้ว เห่ย...ชักมั่ว ไปและดีกว่า - -*
16 เมษายน 2548 14:18 น. - comment id 454149
ค้นหาค่าความหมาย
วางเรียงรายในค่าคน
จิตใจที่พิกล..
ร้อนรุกรน .. หากำไร
จุดเริ่มต้อง..เติมต่อ
ขออย่าท้อ.. หรือหวั่นไหว
พลิกสานตำนานไทย
อย่าให้ใคร มาครอบงำ
สิ่งดีจง..รักษา
เพื่อปู่ย่ากล้า..ก้าวนำ
ตากแดด..เก็บเกี่ยวกำ
พื้นดินฉ่ำ ..ด้วยเราเอง
ท้องฟ้าที่..แผดเผา
อย่านั่งเฉา.. เริ่มบรรเลง
ทุกคนรู้ ข้าเก่ง
จะรีบเร่ง บอกฟ้าท้า.. ตะวัน ..
กอบกู้เพื่อศักดิ์ศรี
คืนกลับที่ ..อย่างที่ฝัน
พื้นนา.. สดชื่นพลัน
ทางที่ฉัน ..พลิกคืนมา ..
เรน.. ขอแจมคุณเจ นะคะ..
...
22 เมษายน 2548 16:10 น. - comment id 458366
งามคุณ รู้ค่า ของชาวนา อันตัวข้า มิเคยเลย ในสักครา จะก่อเกิด คำต่อว่า ให้ชาวนา ด้วยรู้ ในคุณค่า ในราคาข้าวไทย คิดแล้วให้สงสารคนที่ปลูกข้าวให้พวกเราได้กิน ราคาที่หวังจะได้ไม่เคยได้ดังที่หวังสักครั้งเลย........เศร้าใจจัง เพราะว่าเราก็อดีตลูกหลานชาวนาไทยเช่นกันละจ๊ะเชษฐภัทร
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
