คาวคน ไม่สูญสิ้น กลิ่นสาบ กับคราบเลือด ที่ยังเชือด เฉือนใจ ไม่ไปไหน แม้กลิ่นสิ้น แต่สีคราบ ยังอาบใน ยังฉาบอยู่ คู่กับใจ ที่ไร้แรง มีสองแขน สองขา น่าจะทน แต่ใจหม่น คนก็คน ไม่ทนแข็ง เธอดั่งมีด กรีดหัวใจ จนทิ่มแทง ยากจะแฝง แรงน้ำตา ยากจะทน หนึ่งหยาดริน รดหยด บดใบหน้า ทับอีกหนึ่ง หยาดน้ำตา จนสับสน หมื่นน้ำตา รินมาจาก หนึ่งใจคน จะลานลน ทนตาย ก็คล้ายกัน จะให้ฉัน ร่ำร้อง จะจ้องฆ่า หรือให้ปาด หยาดน้ำตา กลับหลังหัน ให้เอ่ยปาก ถากถาง กับใครกัน ยอมเก็บมัน ลั่นในฝัน ยังจะดี ล้างคราบคาว สาวไม่สด จนหมดสิ้น ไม่สิ้นกลิ่น ใจต่ำ ยังคล้ำสี กายสะอาด แต่ชาติเก่า ยังเคล้าคลี คงไร้ทาง จะสร่างสิ้น ซึ่งกลิ่นคาว กลิ่นน้ำตา กลิ่นสาบ กลิ่นคราบเลือด ยังคงเชือด เฉือนใจ ในคืนหนาว แผลในใจ ไม่เคยจาง เป็นทางยาว อันความคาว ยังฉาวอยู่ คู่จิตใจ **ขอโทษทีนะคะที่ครั้งที่แล้วพิมพ์คำว่าเธอผิดไปเป็นเทอ ทำให้อารมณ์สะดุด และขอบคุณมากนะคะสำหรับคนที่ช่วยเตือนและแนะนำในครั้งที่แล้ว
12 เมษายน 2548 20:03 น. - comment id 452659
= = = = = = = = = = = = = = = = นี่คือคราบแห่งคาวอันฉาวชั่ว ประทับตัวตราบาปให้กับหญิง หากพลั้งเผลอเจอชายไม่รักจริง สุดท้ายชิงชังใจ..ไม่รักนวล... = = = = = = = = = = = = = = = = = แวะมาเยี่ยมงาน ผ่านมาชื่นชมอีกครั้งค่ะ
13 เมษายน 2548 19:11 น. - comment id 452965
ทั้งกลิ่นคาว กลิ่นสาป กลิ่นคราบเลือด ยังคอยเชือด คอยย้ำ ซ้ำเสมอ อดีตกาล ผ่านพ้น การปรนเปรอ น้ำตาเอ่อ เหม็นคาว ฉาวโลกีย์ เป็นตราบาป สาปไว้ ในใจหญิง ถูกเขาทิ้ง จมปลัก กับศักดิ์ศรี เป็นแผลเป็น ในห้วง ดวงฤดี คือราคี ติดตน ไปจนตาย.. ไปแบบมั่วๆไปก่อนนะคะ เครื่องยังไม่เดินค่ะ
16 เมษายน 2548 01:52 น. - comment id 454056
หนึ่งหยาดริน รดหยด บดใบหน้า ทับอีกหนึ่ง หยาดน้ำตา จนสับสน หมื่นน้ำตา รินมาจาก หนึ่งใจคน จะลานลน ทนตาย ก็คล้ายกัน ชอบมาก