จะเอาไรนักหนากับมนุษย์ วิเศษสุดก็ทำมาแล้วหนอ พอเหนื่อยล้าพาพักให้กายพอ ใจพน้อเพนา เหงาหาวนอน คิดถึงพ่อคิดถึงแม่ วันสงกรานต์ อยากกราบทานแทบเท้าของท่านทั้งสอง ท่านคงเหงาเหมือนกันนะใครมาลอง อยู่สองคนตายาย โอ้หน่ายใจ อยากอยู่เคียงข้างไว้ให้ใจอุ่น พามาชุนเสื้อที่ขายก็ได้หลาย ส่วนพ่อนั้นก็ได้มีหัวคิด แก้กาลไกล เป็นปัจจัยให้สง่า โอ้พาที น้ำตาตกมากนัก หักใจไว้ ใจสลายเมื่อไม่มีอะไรตอบแทนท่าน อยู่อย่างสบาย ไม่คิด จิตสำราญ ให้เบิกบานร้องเพลงเพลงละวัน