แรมพิศวาส

แก้วประเสริฐ

                                     แรมพิศวาส
         ..๏พิลาสแขผ่านห้วง...................ใจคนึง
แสงส่งนวลตราตรึง..............................สุดซึ้ง
โสมร่ำแสนรำพึง..................................ยากยิ่ง   ลืมแล
อกป่วนหวนสุดบึ้ง.................................แด่น้องนางเดียว ฯ
            ทิวาฉายรัศมีกล้า......................โลมดิน
ลุล่วงโฉมยุพิน......................................แจ่มฟ้า
เคียงรักมั่นชีวิน.....................................ลงบ่วง   นางเอย
พึงมั่นหมายสุดล้า..................................แห่ห้อมเวียนวน ฯ
          แรมพิศวาสก่อหล้า.......................ดุจจันทร์   เจียวนา
ฮักช่างหวานเทียบอนันต์.........................ก่องน้อง
ทรวงวาบส่านโรมรัน...............................คลึงก่อ   เกิดแฮ
โพยมดั่งกลองตีฆ้อง...............................เร่งเร้าคนึงครวญ ฯ
          งามเอยชวนใฝ่ซึ้ง.........................ถึงนาง
ทิวาเอ่ยชวนปรางค์.................................ผ่านเจ้า
แขเพียงสบตาพลาง................................ฝากส่ง   ใจฤา
ฤทธิ์ที่พาดคลึงเคล้า................................ยากแม้นนำครอง ฯ
          ลมโชยพัดผ่านพลิ้ว........................หมายครอง
กระจ่างเพียงหันมอง................................สู่น้อง
โถอกเอ่ยยากปอง....................................หากเปล่ง   โลมเฮย
เหมือนดั่งกระต่ายร้อง...............................เหม่อฟ้าโลมดิน ฯ
          พิศเงาหวนคลั่งไคล้........................โฉมเฉลา   จริงนา
รักบ่หนุนแนบเนา.....................................อู่ให้
ฝากใจแด่นงเยาว์....................................มอบคู่   นางเอย
กอดบ่วงรักหลงไคล้..................................ช่วงห้วงโลมสรวง.๚ะ๛
                                 ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙