ดั่งมีแอก แบกใส่ ไว้บนบ่า จนกายล้า ต้องรับ ทุกข์ทับถม บางเวลา เจ็บแสบ แทบสิ้นลม เกินขื่นขม ลำบาก ยากจะปลง เหมือนสำเภา กางใบ ไว้โต้คลื่น เสียงครืนครืน โถมซัด จนพลัดหลง ถ่วงอับเฉา สมดุลไว้ ให้ยืนยง มิจมลง อับปาง กลางสาคร คล้ายภาระ หนักอึ้ง ขึงเอาไว้ ต้องลากไป แม้จนตรอก คอยหลอกหลอน จะปลดเปลื้อง ลงบ้าง อ้างนิวรณ์ แต่ก็ย้อน กลับย้ำ ซ้ำทุกที ความทุกข์ท้อ ทรมาน มันแสนหนัก มิอาจพัก หัวใจ ให้สุขี ทางยิ่งไกล เศร้ายิ่งโหม โถมทวี สุขเกษม เปรมปรีดิ์ ไม่มีมา คนอื่นมี ชีวา แสนปราโมทย์ ความสันโดษ ที่ฉัน ใฝ่ฝันหา อยากหลุดพ้น อย่างองค์พระ ศาสดา หวังจะคว้า เอื้อมหยิบ พระนิพพาน
ketana 8 เม.ย. 2548 13:36 น. - ID 74114 
985
4
0
8 เมษายน 2548 14:24 น. - comment id 450994
เก็บทุกอย่างแบกไว้ที่บนบ่า แล้วมาบ่นว่าดังแอกเอาแบกไว้ ปล่อยว่างลงบ้างจะเป็นไร เจ้าจะแบกแดกทุกเรื่องไว้นั้นไม่ดี แอบเข้ามาชมผลงานที่สวยงามในการเขียน.....ค่ะ
8 เมษายน 2548 14:26 น. - comment id 450998
อุ้ย.........มีคำที่พิมพผิด.......ขอโทษอย่างมากๆๆจ๊ะ........ต้องเป็นอันนี้จ้าาาาาา เก็บทุกอย่างแบกไว้ที่บนบ่า แล้วมาบ่นว่าดังแอกเอาแบกไว้ ปล่อยว่างลงบ้างจะเป็นไร เจ้าจะแบกแอกทุกเรื่องไว้นั้นไม่ดี
8 เมษายน 2548 15:04 น. - comment id 451022
หนักหนา..แสนสาหัส บ่าเลือดซัด..มัดทุกข์ไว้ แบกมัน..จนวันตาย ชีพสลาย..ไปกับกรรม .................................. บางคนก็วางไม่ลง ทั้ง ๆ ที่ พยายามแล้ว ..................................
9 เมษายน 2548 13:55 น. - comment id 451338
น่าเห็นใจนะคะ อยากปล่อยวาง แต่ใจไม่ให้ งานงาม-ความหมายดี สวัสดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
