ฤทัยแนบเคล้าราตรี

แก้วประเสริฐ


                          ฤทัยแนบเคล้าราตรี.              
      ..๏หรีดหริ่งเรไรร้อง..................ระงม
จักจั่นครวญเพลงภิรมย์....................สู่หล้า
จันทร์ส่องแสงนวลชม......................พรายพร่าง   จริงนา
ยืนเดี่ยวเปลี่ยวเอกาข้า.....................เหม่อน้องกลางนภา ฯ
         แขเอ๋ยใยห่างร้าง....................ดารา   มากเอย
เหมือนดั่งดวงชีวา............................อ่อนล้า
พิณเสนาะแว่วพสุธา..........................หวนแผ่ว
ฟ้าที่บรรเจิดจ้า................................รุ่มห้วงดวงสมร ฯ
          เสียงแคนครวญแผ่วพลิ้ว...........โหยหวน
กอไผ่เสียงแหบรัญจวน.......................ร่ำไห้
บาดลึกสู่อกชวน................................ไหวหวั่น   นวลฤา
แคนสู่พิณสัตว์ปองไว้...........................เร่งเร้าใจคนึง  ฯ
          ครวญเพลงหวานร่ำร้อง..............กลางแสง   จันทร์ฤา
ตาเบิ่งทรงกลดแสดง............................เจิดจ้า
ภิรมย์รื่นอารมณ์แฝง............................รักแว่ว   ฤทัยเฮย
อกเอ่ยชวนไขว่คว้า..............................แนบน้องกลางนภา ฯ
          ดาวหลบหลีกซ่อนเร้น.................ดวงแข
พิลาปพิไลแล......................................ป่วนล้า
นางเอยฮักผันแปร................................ใจสู่   จางแฮ
ปวงที่ฝันนางข้า....................................เติ่งร้างนางจร ฯ   
          ลาจรจำห่อนร้าง..........................นางจันทร์
ดาวส่องแสงฉายถวัลย์............................ขอบฟ้า
มวลรักแห่งพิไลพลัน..............................หรุบหรู่   วนาเอย
เพียงไขว่แนบขวัญล้า.............................ยิ่งกล้ายิ่งกลัว ๚ะ๛
                          ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙				
comments powered by Disqus
  • วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

    7 เมษายน 2548 17:59 น. - comment id 450525

    ไพเราะลึกล้ำเหลือกำหนดครับ
    
    แวะมากทักทาย
  • พระจันทร์เศร้าฯ

    7 เมษายน 2548 18:19 น. - comment id 450541

    พี่แก้วฯคะ
    แวะมาอ่านโคลง
    เคลิ้มเลยค่ะ 
    คิดถึงดอกคูน เสียงแคนที่บ้านขอนแก่นจังค่ะ
    ที่โน่น ฟ้าสวย พระจันทร์สวย ดวงดาวกระจ่าง
  • ผู้ ห ญิ ง ช่ า ง ฝั น

    7 เมษายน 2548 19:04 น. - comment id 450563

    = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
    ผ่านมาขอฟังเสียงแคนครวญแผ่วพลิ้ว......โหยหวน
    กับ  กอไผ่เสียงแหบรัญจวน...............ร่ำไห้  ด้วยคนค่ะ   
    ชอบ...
    = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
    
    
  • namsai

    7 เมษายน 2548 19:30 น. - comment id 450576

    
    
    ******************************************************
    แว่วเสียงแคนครวญคล่ำหานาง
    
    ยามค่ำจันทรางามกระจ่างใส
    
    กระท่อมน้อยคอยนางคืนป่าไพร
    
    ดอกกระเจียวยังคอยให้เจ้าเก็บมา
    ++
    +++
    ++
    เสียงหัวใจของผู้ได๋ได้ร่ำร้อง
    
    เสียงกึกก้องคำรามแข่งสายฟ้า
    
    ดั่งอสุนีฟาดลงตรงกลางอุรา
    
    ร่ำร้องให้น้องบ้านนากลับคืนคอน..
    
    *****************************************************
    
    ** ว๊า..ที่บ้านไม่มีเสียง พิณ แคน..มีแต่เสียง
    
    โปงลาง......สะออน..หลายเด้..**
    
    หวัดดีจ่ะ..ลุง..งงม่ะ..
    
    แต่งเอง..งงเอง.. คิคิ...^___^
    
    
    
    
    
    
    
     
  • เพียงพลิ้ว

    7 เมษายน 2548 20:00 น. - comment id 450588

    กุหลาบสวยจังนะคะ
    โคลงก็ไพเราะค่ะ
    มาแอบฟังเสียงแคนค่ะ
  • น้องกิ๊ฟ

    7 เมษายน 2548 21:21 น. - comment id 450599

    นางฟ้ามาส่งยิ้ม                กลางจันทร์
    วงพักตร์งามผ่องพรรณ     กึ่งเศร้า
    อยู่ไกลมุ่งเพียงฝัน           ครองสุข
    ได้แต่ชมโฉมเฝ้า            ดั่งนี้กระต่ายไพร   
    
    หน้าร้อนอย่างนี้
    คุณแก้วประเสริฐช่างมีอารมณ์สุนทรีย์
    มาเขียนงานหวานๆเย็นๆให้อ่าน..ช่างคลายร้อนได้ดีแท้
  • อัลมิตรา

    7 เมษายน 2548 22:03 น. - comment id 450637

    ชมพูจ๋า .. อย่างกะร่อนการ์ด ค่ะ
  • แอ็ปเปิ้ล

    8 เมษายน 2548 09:29 น. - comment id 450796

    แม้ฟ้าหม่นเหงา
    แต่ยังมีเรื่องราวให้ค้นหา
    แม้ดาวไม่ทอแสงประดับประดา
    แต่คนใต้ฟ้าก็ยังเผลอแหงนมอง
    
    หลายสิ่งมองผ่านตา
    อาจไม่เท่าสัมผัสจากใจของเราสอง
    ความรัก ความคิดถึง ที่หมายปอง
    จะมากค่า ลึกซึ่ง เมื่อต่างมองจากหัวใจ
    
    ไพเราะจังเลยคะ ^_^
  • a

    8 เมษายน 2548 09:33 น. - comment id 450798

    ตุ๊กแกแก่โดดดิ้น        ดุนดัน
    โดนเกี่ยวเคียวแขวะฟัน     ฟาดคว้า
    เจ็บเจียวเที่ยวเหหัน          หาเพื่อน  เดือนเอย
    เมื่อไหร่ใครทั่วหล้า               ล่วงรู้สู้ทน
    
             จำจากพรากเจ้าก่อน      รอนแรม
    ทั่วแผ่นภาคพื้นแนม              เหน็บร้อน
    อยู่ใยไม่ไหวแถม                   ถูกว่า    ระอาเอย
    เบื่อพูดหยุดรสซ้อน                ซ่อนแล้ว แก้วตา
    
              อาลัยรักพักท้อ             พอที
    เปลืองทั่วตัววจี                      เจ็บแท้
    กลับบ้านซ่านหลบหนี             ลี้ทั่ว   กลัวเอย
    ไปก่อนห่อนกลับแก้               ก่อไว้ตำนาน      
    
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 10:13 น. - comment id 450835

    คุณ วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
    
                 ขอบคุณครับ ของคุณก็ใช่เล่นเสียเมื่อไหร่ผมอ่านเสมอๆครับเพียงไม่ได้คอมเม้นท์เท่านั้นเองแหละครับและเป็นแนวที่ผมชอบด้วยซินา
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 10:16 น. - comment id 450838

    คุณ พระจันทร์เศร้า
    
              ดอกคูณหรือดอกราชพฤกษ์เป็นต้นไม้ที่ผมชอบมาก เวลาออกดอกแล้วระย้าห้อยงดงามมาก เสียอย่างเดียวดอกร่วงเร็วไปหน่อยแต่ก็สมดุลย์เพราะมีดอกแยะครับ  ขอนแก่นเป็นเมืองใหญ่แดนอีสาณหากนอกเมืองก็เกษมสำราญนะครับ  สงกรานต์นี้คงได้ไปใช่ไหมครับ   ขอบคุณครับ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 10:18 น. - comment id 450839

    คุณ  ผู้หญิงช่างฝัน
    
             ขอบคุณครับหากชอบแวะมาบ่อยๆนะครับผมสลับบ้างกับกลอน แล้วแต่อารมณ์ครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • พุดไพร

    8 เมษายน 2548 10:19 น. - comment id 450840

    คุณแก้วคะ
    งานยิ่งงามแสนงาม
    แสนหวานหยาด
    ราวน้ำผึ้งรวงพรายพรากจากพวงดอกแก้วตระการเลยละค่ะ
    
    พุดชอบสีชมพูช๊อกกิ้งพิงค์ค่ะ
    รักทั้งภาพทั้งงานงามล้ำ
    และ
    พุดแสนชื่นฉ่ำใจค่ะ
    สมมุติไปว่ามีใครรจนาฝากรักให้แบบนี้บ้างอิอิ
    
    ด้วยศรัทธาชื่นชมนะคะ
    
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 10:21 น. - comment id 450843

    คุณ น้ำใส
    
             นั่นซิเมื่อมีโปงลาง ก็ต้องมีไหซองด้วยนะครับถึงจะเข้ากัน อิอิ ผมก็ไม่ค่อยถนัดดนตรีทางนี้เสียด้วยซีครับ  ถนัดแต่สวดมนต์จ้า 555
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 10:27 น. - comment id 450847

    คุณ  น้องกิ๊ฟ
    
                ก็เพราะร้อนมากอย่างนี้ซิครับ ผมเลยหาทางออกโดยเขียนโคลงกลอนให้ลืมร้อนครับ
                ขอบคุณนะครับ คุณเองก็ไม่น่าจะร้อนนะครับเพราะงานธรรมทั้งเย็นทั้งชื่นฉ่ำนิ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 10:28 น. - comment id 450849

    คุณ อัลมิตรา
    
             โอ้ยๆๆๆ....แก่แล้วจะร่อนการ์ดสีชมพูทำไม  เพียงแต่แฝงกระตุ้นใจใครก็ไม่รู้ไว้จ้า ขอบคุณมากนะครับ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 10:30 น. - comment id 450851

    คุณ  เพียงพลิ้ว
    
              ขอบคุณครับ  ผมเขียนบทนี้เพราะได้ยินเขาเป่าแคนอิอิ แต่ไม่บอกว่าเป่าแคนทำไมนึกเอาเองนะครับ  เลยได้วัตถุดิบมาเขียนจ้า 
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 10:34 น. - comment id 450853

    คุณ แอ็ปเปิ้ล
    
              ใช่แล้วครับสิ่งใดๆเกิดขึ้นล้วนจากใจทั้งสิ้น ความเงียบเหงา ความเศร้า ความสดชื่นที่สร้างสรรค์ไว้ย่อมผ่านจิตใจทั้งสิ้น  ขอบคุณมากนะครับ
    
                              แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 10:44 น. - comment id 450857

    คุณ a
    
            ตุ๊กแกครางกร่างร้อง          คำนึง   จริงนา
    รักเพื่อนเรารำพึง                      ไขว่คว้า
    หันเหลู่หนีจึง                              บอกกล่าว   ไปฤา
    วอนอยู่เคียงแนบฟ้า                   เสริมสร้างโคลงกลอน.
    
                        แก้วประเสริฐ.
    
    จะรีบไปไหนๆผมก็ขาดคนเย้าแหย่ซิ อย่าไปนะอยู่ก่อนมากระเซ้าเย้าแย่กันเล่นสนุกสนานดี เสียอย่างเดียวไม่ยอมบอกชื่อแซ่เรียงนามให้รู้เลย เมล์มากระซิบก็ได้นา  บอกตรงๆรักและคิดถึงมากครับ.
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 10:48 น. - comment id 450859

    คุณ พุด
    
             สาวสวยแห่งบ้านนาท้องทุ่ง คารมเฉียบขาดเสมอ  คุณบอกว่าผมหวานปานน้ำผึ้งหยดย้อย  ส่วนคุณนั้น อิอิ  ยกทั้งรังให้เลยครับทานอิ่มด้วยทั้งหวานมันด้วย  หากนั่งเสวนาริมขอบคันนายามตะวันพลบค่ำร่ำโคลงกลอนพร่ำเพ้อคงจะสนุกสนานโลกนี้เป็นของเรานะครับ  อิอิ ผมก็เพ้อไปแล้วล่ะ ขอบคุณมากครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    8 เมษายน 2548 12:36 น. - comment id 450915

    วานโสมส่องล่องฟ้า...................หานาง
    รักพี่ยังมิจาง............................จากเจ้า
    หวงห่วงไม่เว้นวาง.....................ในจิต
    คนึงหาพล่านรุกเร้า...................ไม่เว้นราตรี
    
    **แวะมาทักทาย ชมพูเชียวนะท่าน
  • แก้วนีดา

    8 เมษายน 2548 12:57 น. - comment id 450939

    แอบมาชมผลงานที่ไพเพราะ ค่ะ
    
    แก้วงามยามต้องแสงส่อง
    พระอาทิตย์เรืองรองส่องแสงต้อง
    แก้วเฉิดฉายแสงส่องทั่วท่อง
    งามพิสุทธิ์แลต้องแก้วที่แววงาม
    
    จะเขียนใดไหนหรือจะงามเท่า
    แก้วที่แวววาวในการเขียน
    น้ำคำกลบทโคลงกลอนที่พากเพียง
    งานเขียนโคลงงามดังแก้วที่แพรวพราว
    
    
  • เพรง.พเยีย

    8 เมษายน 2548 12:59 น. - comment id 450945

    หวานมากค่ะ
    .
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 14:36 น. - comment id 451010

    คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้
    
               โอ้โห...ช่างฝังจิตเสียจริงๆนะครับท่านน่าอิจฉาจังเลย เด็ดเดี่ยวมั่นคงหากเขาอ่านคงคิดหนักมากเสียด้วยซี ขอบคุณครับ
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 14:39 น. - comment id 451012

    คุณ  แก้วนิดา
    
             ขอบคุณยิ่งนักครับ เพื่อนเรายอกันเองแต่ก็อดปลื้มเสียมิได้ขอผลนี้บังเกิดกับคุณด้วยนะครับ
    
                              แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2548 14:41 น. - comment id 451013

    คุณ เพรง...พเยีย
    
                 หรือครับอ่านแล้วอดปลื้มมิได้เหตุไฉนผู้หญิงจึงว่าผมพูดไม่เอาไหนเลย เรื่องแปลกแต่จริง  อิอิ ขอบคุณมากนะครับ
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • วลีฝัน

    8 เมษายน 2548 18:41 น. - comment id 451095

    แต่งได้ดีคะ มองเห็นภาพแห่งราตรีกาลดีทีเดียวเลยคะ มาชื่นชมผลงานนะ
  • ดอกแก้ว

    8 เมษายน 2548 21:53 น. - comment id 451160

    มาเยี่ยมบุรุษช่างฝัน
    จินตนาการแห่งสุขปนเศร้า
    สร้างสรรค์งานได้หลากอารมณ์เลยนะคะคุณแก้วประเสริฐ
  • แก้วประเสริฐ

    9 เมษายน 2548 12:02 น. - comment id 451284

    คุณ  วลีฝัน
    
             ขอขอบคุณครับ  ผมเองชอบทำสิ่งต่างๆให้เกิดอารมณ์แก่ผู้อ่านเท่าที่จะทำได้ครับ หากเป็นความสุขของท่านผู้อ่านแล้วผมย่อมยินดีเสมอ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    9 เมษายน 2548 12:06 น. - comment id 451286

    คุณ ดอกแก้ว
    
               การฝันเป็นอารมณ์หนึ่งที่สร้างทั้งความสุขปนทุกข์ แต่ก็สามารถระบายอารมณ์คนเราได้อย่างยอดยิ่งสิ่งหนึ่งแต่ก็ควรอยู่ในขอบเขตเท่านั้นครับ อย่าได้เอาจริงเอาจังกับการฝันนั้นเพราะเป็นสิ่งเลื่อนลอยคล้อยไปเสมอ  ผมเองพยายามสร้างสิ่งหลายหลากรสมอบไว้ยามที่ชีวิตยังสามารถทำได้จะดีหรือไม่ดีเท่าไหนก็ตาม แต่สิ่งหนึ่งที่แน่ๆคืออารมณ์จิตใจผมสบายขึ้นในการระบายออกหลังจากได้ประสบพบเห็นสิ่งต่างๆเพื่อให้ขาดหายไปจากห้วงจิตผมครับ  ขอขอบคุณดอกแก้วที่ผมรักมั่นเสมอครับ
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • ราชิกา

    10 เมษายน 2548 16:34 น. - comment id 451705

    เสียงแคนครวญแผ่วพริ้ว......เพียงใจ
    นางซึ่งอยู่แสนไกล.................สุดหล้า
    เพลงแคนบอกความนัย.........ยังห่วง  เสมอแฮ
    วานรักคืนสู่ข้า........................ดุจฟ้าราตรี....ฯ
    
    .....งามดอกคูน..เสียงแคน...ดินแดนขอนแก่น...(สงสัยคุณแก้ว..จะส่งใจไปหาใครน๊อ!!..).....ราชิกา..พึ่งกลับจากเป็นวิทยากร..ที่จ.อุบลราชธานี 3 วัน (6-9 เมย)..ไม่ได้แวะเข้ามา..คงไม่ว่ากันนะคะ...ไม่ได้หายไปไหนค่ะ..หากว่าง..ก็จะแวะเข้ามาเยี่ยมทันที..สบายดีนะคะ..ดูแลสุขภาพด้วย..ยังเป็นห่วง..เช่นเดิมค่ะ..
    
    
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    11 เมษายน 2548 13:22 น. - comment id 452009

    คุณ  ราชิกา
    
              แคนพิณครวญผ่านพรึ้ง         ใจคำนึง
    รักที่ฝากตราตรึง                              แม่นแท้
    แสนรักห่วงรำพึง                              แลแด่   นางเอย
    เพียงแต่ใจยากแล้                           สู่น้องเคียงชม.
    
                           แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณในความห่วงใย เช่นเดียวกันรักษาดูแลสุขภาพด้วยอย่าหักโหมมากนักนะครับอากาศร้อนมากด้วยจะเคลียด
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 เมษายน 2548 16:49 น. - comment id 452932

    แต่งได้ดีค่ะ  สวัสดีวันปีใหม่ไทยด้วยนะค่ะ
  • แก้วประเสริฐ

    13 เมษายน 2548 18:54 น. - comment id 452960

    คุณ ผู้หญิงไร้เงา
    
            เช่นกันครับสวัสดีปีใหม่ครับ  ขอให้สุขี สุขี สุขี ครับ ขอบคุณครับ
    
                          แก้วประเสริฐ.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน