ความแตกต่าง.. ฉันรออยู่ตรงกลาง รอคอยเพียงความฝัน เธอเรียกร้อง เธอปวดร้าว ไม่เคยดู ว่าฉันก็เหน็บหนาวเท่าเท่ากัน เธอเห็นเพียงภาพเธอหนาวสั่น แหละมองไม่เห็นฉัน ที่ยืนบนทุ่งน้ำตา แตกต่าง.. ฉันเพียรทำทุกอย่าง ทำจนอ่อนล้า รอคอย ให้เธอเดินเข้ามา รอคอยเธอลืมตา มองออกมา เปิดหัวใจ.. เธอเรียกร้อง เธอเรียกร้อง ได้หนึ่งเพื่อเอาสอง จะมีที่สิ้นสุดไหม พบกันที่ครึ่งทาง ยังมีที่ว่างเพียงเธอเปิดใจ มองสิ่งต่างต่างจากมุมใหม่ เพราะลำพังฉัน ไม่อาจทำให้โลกนี้สดใส.. ..หากเธอไม่ช่วยกันอีกแรง..
5 เมษายน 2548 12:03 น. - comment id 449471
น่าเหนื่อยนัก
5 เมษายน 2548 12:28 น. - comment id 449501
สิ่งพาดพิงอิงรายสู่ห้วงฝัน ระบบกาลผันเปลี่ยนเวียนทุกสิ่ง รักโกรธกันมันผูกพันเสียจริง แม้นระวิงแวววับลับหายไป. แก้วประเสริฐ.
5 เมษายน 2548 12:49 น. - comment id 449524
แอบมาอ่านจ๊ะ.........แตกต่าง.......จริงๆด้วย ก็ต่างคิด.......ต่างจิต.......ต่างใจ.......คิดได้ไง แตกต่าง........
5 เมษายน 2548 14:44 น. - comment id 449576
ความทุกข์ของฉัน...เกิดเพราะเธอ.. ให้ฉันรอเก้อ ... เพ้อฝัน ความเศร้าของฉัน ... ที่มีในทุกวัน เธอทำกัน ... ให้ฉันเจ็บได้อย่างไร ความร้าวของฉัน ... เธอเป็นคนก่อ เธอเติมต่อ ... รานรอน ... ซ่อนเอาไว้ เธอทิ้งฝัน ... ลืมกัน ... แล้วก็ไป เธอ ... เธอ ... เธอ ... นี้ไซร้ ... คือคนทำ .... ความสุขของเธอ... ฉันคือคนให้... เพราะฉันมอบใจ ... เอาไว้เพื่อย้ำ... ความรักของฉัน ... ที่มีทุกคืนค่ำ ... โปรดจดจำ ... ฉันทำเพื่อเธอ ... ฉันคือคนทำให้เธอมีความสุข .... แต่เธอ ... คือคนมอบความทุกข์ ... แก่ฉัน ... .... รักฉันหรือรักตัวเอง ..... .... มาร่วมสักงาน นะคะ คุณหมอกจาง ....
6 เมษายน 2548 12:00 น. - comment id 449975
ขอเพียงเข้าใจเท่านั้นก็พอ
6 เมษายน 2548 14:47 น. - comment id 450040
น่าเหนื่อยจริงๆครับ..ลอยไปลอยมา ขอบคุณครับคุณแก้วประเสริฐที่เอากลอนมาแจม แอบมาทักกลับคึรับ.. แก้ววนิดา :) ขอบคุณมากๆเลย กีกี้ บางครั้งคนเราก็ไร้เหตุผลนะครับแม่จิตร ทั้งๆที่เข้าใจ แต่ก็ทำเหมือนว่าไม่เข้าใจ.. ขอบคุณครับที่มาทักทายกัน :)
13 กรกฎาคม 2548 23:00 น. - comment id 491358
ไปอ่านอะไรมา ทำไมมันเป็นกลอนรักไปได้???