เพียงพบเพื่อพลัดพราก จากจึงเจ็บ กายกอดเก็บกลืนกล้ำ ช้ำนักหนา ใจจำจรจากเจ้า เหงาอุรา ให้โหยหาห่วงหวง จนล่วงปี เย็นยะเยือกยามยล สนธยา วิงวอนว่าหวังไว้ ใจสุขขี เศร้าโศกสิ้นสับสน หม่นฤดี มั่นหมายมีมวลมิตร ชิดเชยชม คงคอยค่ำคืนคลาย หมายวันพรุ่ง รอเรืองรุ่งรางเริ่ม เพิ่มสุขสม เพ่งพิศเพียงพร้อมพา ทุกอารมณ์ ข้ามขื่นขมข้องข้า ลับลาไกล เห็นห้วงแห่งห้องหอ จะรอรับ นวลนางนับหนึ่งหนาว ยาวนานไหม ค่อยคืนคู่เคียงครอง ปองหทัย มุ่งมาใหม่หมายมั่น วันของเรา สร้างสรรสิ่งแสนสวย ด้วยใจสอง เริ่มลิ้มลองรื่นรมณ์ ข่มความเหงา ชื่นชมเชยเชิดชู เป็นคู่เงา ไออุ่นเอาอิงแอบ แนบอุรา แต่งแต้มต่อเติมตาม ความใฝ่ฝัน วิงวอนวันหวังวาด ปรารถนา ดึงแดดับดิ้นแดน สนธยา สาสมสุขสุดแสน ณ แดนใจ
3 เมษายน 2548 15:39 น. - comment id 448619
ไม่ใช่มือใหม่แล้วมั้ง.... อย่างนี้เรียกมือโปร....ค่ะ
3 เมษายน 2548 15:48 น. - comment id 448626
พานพบพักตร์พริ้งพรายร่ายเสน่ห์ ร้อยรวนเรเรื่องรักสลักหลาย ความคิดคอยควบคู่คุมจิตใจ ก้าวเกินไกลใกล้กี่ย่างก้าวหมั่นตรอง ลองดูหนุกดี
3 เมษายน 2548 16:02 น. - comment id 448638
เพียงพบเพื่อพลัดพราก จากจึงเจ็บ ชอบวรรคนี้จังค่ะ .
3 เมษายน 2548 16:14 น. - comment id 448644
รู้รสรักร้างรา มาพลัดพราก จำจรจากใจเจ้า เฝ้าใฝ่ฝัน หวังวาดไว้เว้าวอน ว่าสักวัน รักโรมรันรักร้าวรอน จากจรลี ...
3 เมษายน 2548 16:55 น. - comment id 448671
งดงามครับคุณเรฯ... **แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ
3 เมษายน 2548 17:12 น. - comment id 448680
มุมมอมมัวมืดมนสนธยา หิวโหยหาห่างหายใจเงียบเหงา ดิ้นเดียวดายดวงแดไร้แม้เงา โปรดปัดเป่าปรนเปรอพร่ำเพ้อครวญ
3 เมษายน 2548 17:21 น. - comment id 448686
พบเพื่อพรากผูกพัน...ฉันก็เจ็บ เก่าก่อนเก็บกับกาย...เกินไถ่ถอน ทับถมทุกข์ท่วมท้น...ล้นอาวรณ์ สุดซ้ำซ้อนเศร้าซบ..จึงทบทวน รักเริ่มแล้วรุกเร้า..เข้าอีกหน คับแค้นคนเคยเคล้า..เมาลมหวน จนใจเจ้าจักจาร...งานใคร่ครวญ เรื่องเราล้วนเลิกลา...อย่ารื้อฟื้น..
3 เมษายน 2548 19:42 น. - comment id 448725
มาชมกลอนค่ะ
3 เมษายน 2548 20:54 น. - comment id 448746
หนึ่งหนาวนั้นย่อมเนิ่นนาน .. กว่าใคร
3 เมษายน 2548 21:18 น. - comment id 448764
แต่งได้ดีครับ แก้วประเสริฐ.
4 เมษายน 2548 00:25 น. - comment id 448855
เพราะมากๆค่ะท่านเร แวะมาป่วนค่ะ .... ไปแล้วนะ
4 เมษายน 2548 00:29 น. - comment id 448857
มึนมอมเมาไม่มี ที่ให้เที่ยว เดินโดดเดี่ยวเดียวดาย คล้ายคนเหงา ซึมซมซานซ่านซาบ ภาพขี้เมา เลยรินเหล้าแล้วลิ้ม นิ่มลิ้นจริง ........ไม่มาว ไม่มา.....
4 เมษายน 2548 07:16 น. - comment id 448880
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
4 เมษายน 2548 09:22 น. - comment id 448897
คุณ ภูตะวันฯ นักมายากล บางทีก็ซ่อนไม่เก่ง โดนจับได้ ออกบ่อยไป ขอบคุณครับ คุณ แม่จิตร จึงจำใจจากจร ก่อนจะช้ำ ครวญใคร่คำค่อยคลาน ตาลานหนี กลัวกายกลืนเก็บกอด ถอดฤดี หมองมัวมีมาหมาย วุ่นวายใจ คุณ เพรง.พเยีย เมื่อพบแล้วพลัดพราก ก็เป็นธรรมดาครับ คุณ กีกี้ รักเริ่มร้าวร้อมรุม สุมในอก ต้องตายตกติดตรึง ถีงเหว่ว้า น้ำเนืองนองในเนตร เหตุร้างลา บ้างใบ้บ้าบิดเบือน เลออะเลือนไป คุณ บินเดี่ยวฯ ขอบคุณครับ อยากเล่นกล :) คุณ ชัยชนะ หวังว่าวันวอดวาย หทัยเศร้า ซึมซบเซาซมซาน หลัวหลีกหนี เลิกรักร้างโรยลา กันสักที ชัยช่วยชี้เชื้อเชิญ ทางเดินไป คุณ กุ้ง เพราะพบเพียงพลัดพราก จากจึงเปลี่ยว แดดายเดียวดับดิ้น สิ้นห่างหา นองน้ำเนตรเนืองนิจ จริตพา รักโรยลาล้าแรง เกินแข็งใจ คุณ ยังเยาว์ สวัสดี ขอบคุณครับ คุณ อัลมิตรา เสิ้ยววินาที บางทีก็นานเกินรอ คุณ แก้วประเสริฐ ขอบคุณครับ :) คุณ สาวดำ เดี๋ยวเรียกตำรวจจับ เมาสุราอาละวาด 55 คุณ คนเมืองลิง ละเลียดรินร่ำร้อง น้องกระดก ยิ่งหยิบยกยามเย็น เห็นหาเรื่อง เว้าวอนว่าว่องไว เดี๋ยวใครเคือง แช้มข้าเชื่องชะช่า ว่าจะโดน คุณ ผลิใบฯ ขอบคุณครับ
4 เมษายน 2548 11:02 น. - comment id 448954
รู้รสร้างห่างไกลใจจึงเจ็บ หน่ายหนาวเหน็บเจ็บนัยหทัยผ่าว ............... ยอดมากครับคุณ
4 เมษายน 2548 11:59 น. - comment id 449004
เพราะค่ะ พี่ต่อ อิ อิ ..............
4 เมษายน 2548 12:41 น. - comment id 449017
มืดมัวมั่งมองไม่ เห็นนา ฝูงนกกากู่ก้อง ไพรสนธ์ ดุ่มเดินเดาดั้นด้นจะพ้นไพรฤา มืดตึดตื่อแบบนี้ อย่าได้เดินดง เดาเดาเดาค่ะ แต่งไม่เป็นได้แต่เดาอะ มามั่วนิ่มค่ะท่านเร
4 เมษายน 2548 12:44 น. - comment id 449021
คุณ แทนคุณแทนไท รู้รสร้างห่างไกลใจจึงเจ็บ หน่ายหนาวเหน็บเจ็บนัยหทัยผ่าว ลงลึกล้ำล่วงเลย เคยพริ้มพราว ยื้อยืดยาวย่มแย้ ดั่งแพ้ภัย คุณ ลอยไปลอยมา ขอบคุณครับ :)
4 เมษายน 2548 12:48 น. - comment id 449024
คุณ sun มามืดมนหม่นมัว สลัวจิต คงแค่คิดครวญคราง เมื่อนางหาย ใจเจ้าเจ็บจนจำ ช้ำแทบตาย ดโยเดียวดายโดดเดี่ยว ไม่เกี่ยวใคร
4 เมษายน 2548 12:56 น. - comment id 449041
แอบมาอ่านและมาชื่นชมจ๊ะ......
4 เมษายน 2548 15:09 น. - comment id 449146
ดินแดนดำดั่งดึก..สนธยา โหยห่างหาหวนไห้..ใจสลาย กลิ่นกายก่อนเก่าเก็บ..เจ็บเจียนตาย ลืมละลายลงลือ..คือจิตคน
5 เมษายน 2548 18:20 น. - comment id 449686
ดุ่มโดดเดี่ยวเดียวดาย..คล้ายใจเศร้า รักรุมเร้าร้อนรน..บนทางหมอง เงียบงุนงันงอง้ำ..น้ำตานอง รักลอยล่องลึกร้าว..เป็นคาวใจ..*** หัวใจที่โหยหา ย่อมล้าลาเวลาผ่าน ผ่านกาลเดินเนิ่นนาน กัปชั่วกาล นานเหลือเกิน ไพเราะนะคะท่าน สวัสดีค่ะ
6 เมษายน 2548 01:07 น. - comment id 449915
คุณ แก้วนิดา ไม่ต้องแอบครับ ยินดีมากเลย คุณ เมจิก ดงดินแดนดั้นด้น หวังค้นหา รักโรยลาลับล้าง เหมือยห่างหาย ใจจากจรจนจิต คิดมิวาย กล้ำกลืนกลายก็เก้อ เพ้อคนเดียว คุณ กอกก เดินดุ่มดุ่มเดียวดาย คล้ายคนบ้า ตรึงติดตาต่อเติม เพิ้มความช้ำ โอ้เอ๋ยอกอ่อนแอ แพ้เพราะคำ เจ็บใจจำจึงจน หม่นฤทัย