....หลายคนอิจฉาฉัน เขาว่าทำไมเส้นทางฉันมันเต็มไปด้วยกลีบกุหลาบ ในแววตาของเขาเต็มไปด้วยสีแดง....เมื่อมองมาบนถนนชีวิตฉัน เส้นทางของฉันอาจจะเพียบพร้อมไปด้วยกลีบกุหลาบ แต่กุหลาบนั้นมันไม่ได้มาเพียงแต่กลีบเท่านั้น แต่ยังเต็มไปด้วยกิ่งและใบ ซึ่งเรียวเงี่ยงหนามยังคงแหลมคมอยู่..
1 เมษายน 2548 19:19 น. - comment id 447861
เดินตอไป ในความเจ็บปวด ยังมีความงดงามเสมอ
2 เมษายน 2548 19:04 น. - comment id 448278
ถนนฉาบด้วยปูนที่แห่งกรัง ผ่านกาลเวลาอันยาวนาน แต่ถนนก็มีรอยแห่งการ......... ช้ำ ผ่านการเหยียบย้ำและถาโถมของความเจ็บปวด ที่ผ่านเข้ามา แต่ถนนก็ยังคือถนน ที่ไม่ว่านานแค่ไหนต้องให้ผู้อื่นเหยียบย้ำชั่วกาลนาน.................
2 เมษายน 2548 20:02 น. - comment id 448314
กุหลาบงามย่อมคู่กับหนามคมเสมอ เจ็บบ้าง สบายบ้าง ย่อมแสดงว่าเรายังมีแรงเดิน เมื่อไรเราไม่รู้สึกถึงความเจ็บ วันนั้นคงไร้ลมหายใจและแรงยันกายยืน
3 เมษายน 2548 18:25 น. - comment id 448698
เพ่โอๆ ชีวิตไม่มีกุหลาบมาปูหรอก มีแต่เราที่เลือก และลิขิตที่จะก้าวเดินเอง