..๏ ฟ้าคำราม

อัลมิตรา

..๏ เสียงนำสันฟ้าเลี่ยง........คามรำ
อั่นสกทามขวัญหวำ............แหว่ทั้น
คิดคามจุกนามขำ...............ตกตระหนื่น
สั่นพรุดแรทดมั้น................ใหญ่ตู้เถือนรุน ฯ
..๏ สำเนียงเสียงฟ้าลั่น........คำราม
อกสั่นทำขวัญหวาม.............หวั่นแท้
คุกคามจิตนำขาม................ตื่นตระหนก
สุดพรั่นรันทดแม้.................อยู่ใต้ถุนเรือน ฯ
..๏ มาหองหมาห่มผ้าย.......บายกัง
เก่าขอดยายใจหัง..............ส่านสะทั้น
อาดสะนีบัดดายหมัง...........กระทิดแจก  ลือแล
ลั่งนุกพลานหน้ามั้น............น่วยเดื้องควัวกลาม ฯ
..๏ มองหาหมายห่มผ้า........บังกาย
กอดเข่ายังใจหาย................สั่นสะท้าน
อัสนีบาตดังหมาย................กระแทกจิต  แลฤา
ลุกนั่งพลันหน้าม้าน.............เนื่องด้วยความกลัว ฯ
..๏ หมาขะเลกแมวล่อก้า.....บานะพน
สมึงเหนื่อนคาใดมน............เย่ายั้ว
สุงโรจน์แร่งจาพน...............ปับขมวด  เท้ยแฮ
จึงใหน่เมาใฝ่ฝั้ว..................แพ่วเก้งวาวแวว ฯ
..๏ เมขลามาล่อแก้ว.............บนนภา
เสมือนหนึ่งคนใดมา.............ยั่วเย้า
แสงโรจน์รุ่งจนพา.................ปวดขมับ  แท้เฮย
ใจหนึ่งมัวใฝ่เฝ้า....................เพ่งแก้วแวววาว ฯ
..๏ เสียงนำสิงฟ้าเยี่ยง..........พิวสยาน
จันใส่ปลิวกิ่งหลาน...............แล่วลู้
ยัดลมพามปลิวปาน..............ละเลื่อยริ่ว
เยื่อมิ่งแหย่วอย่างคลู้............คั่นนู้ทานระมอ ฯ
..๏ สำเนียงเสียงฟ้ายิ่ง...........พานสยิว
ใจสั่นปานกิ่งหลิว..................ลู่แล้ว
ยามลมพัดปานปลิว................ละลิ่วเรื่อย
ยิ่งเมื่ออยู่อย่างแคล้ว-.............คู่นั้นทรมาน ฯ

..๏ ยายหมังคูหนึ่งผ้น...........งาตาม
หวึงซั่งควารักพาม................ระแร่วลื้น
ท่ำคืนคุกถาหาม...................สมูเหย่อ
มากหยิแฝวกินหื้น.................เหย่าสร้างใหงเจา ฯ
..๏ ยังหมายคนหนึ่งผู้............งามตา
หวังซึ่งความรักพา.................ระรื่นแล้ว
ทุกคืนค่ำถามหา...................เสมออยู่
มิอยากฝืนกินแห้ว.................อย่างเศร้าเหงาใจ ฯ
..๏ เคียวดนแสเปลี่ยวแท้น....จอหนิง
คึงหน่นออแอบพิง.................ไอ่ดุ้น
มี่ยามเทื่อวอขิง.....................พึงเหนี่ยง
ออดโกบไหนตักกลุ้น..............ม่าเฟื้อคามรำ ฯ
..๏ คนเดียวแสนเปลี่ยวแท้.......จริงหนอ
คนหนึ่งอิงแอบพอ....................อุ่นได้
เมื่อยามที่วิงขอ........................เพียงหนึ่ง
โอบกอดหนุนตักใกล้................เมื่อฟ้าคำราม ๚ะ๛