แล้วแต่คุณ....

เรไร

เตรียมเสื่อสาด หมอนข้าง ทุกอย่างพร้อม
ชวนกันล้อม นั่งลง ตรงหน้าฉัน
มีตำนาน ผู้เฒ่า เขาเล่ากัน
มานานวัน ขอเริ่มเรื่อง เปลืองเวลา
ณ เมืองหนึ่ง ดินแดน ที่แสนไกล
มีโจรไพร ใจบาป สุดหยาบช้า
ปล้นสดมภ์ เงินทอง ของเขามา
บ้างก็ฆ่า ให้ตาย วายชีวิน
บ้านไหนมี เมียสาว พราวเสน่ห์
ทำเกเร ขืนใจ เสียให้สิ้น
ชาวประชา เคียดแค้น ทั้งแผ่นดิน
เป็นอาจิณ เหี้ยมโหด โฉดทุกคราว
มีครั้งหนึ่ง เสือร้าย ได้ผยอง
นึกลำพอง บ้านนี้ มีลูกสาว
วัยสะพรั่ง ดุจแก้ว แวววับวาว
ขุนโจรเข้า ยื้อยุด มันฉุดคร่า
ทั้งข่มเหง นานา สารพัด
มันรวบรัด มัดแขนไว้ ทั้งซ้ายขวา
เมื่อเสร็จสม อารมณ์ สมอุรา
กวาดสายตา เห็นยาย ที่กายสั่น
ยายเห็นโจร เดินปรี่ รี่เข้ามา
ภาวนา จงอย่า ทำร้ายฉัน
มันทำท่า กระชาก ลากไปพลัน
หลานสาวนั้น ร้องเสียงหลง สงสารยาย
ท่านขุนโจร เจ้าขา ข้าขอนะ
โปรดจงละ บาปกรรม อย่าทำร้าย
เดี๋ยวยายฉัน หวาดกลัว หัวใจวาย
พ่ออย่าหมาย รังแกท่าน ทำฉันเลย
ยายตวาด เสียงดัง เอ๊ะนังหนู
เรื่องของกู อย่าแส่ แค่ทำเฉย
อยู่นิ่งนิ่ง หุบปาก เสียอย่างเคย
คุณโจรเอ๋ย แล้วแต่ท่าน ตัดสินใจ