มีวัยรุ่น คนหนึ่ง มานั่งร้าน กะจะสั่ง อาหาร เอาจานใหญ่ แต่กลัวช้า เหลือหลาย ไม่ทันใจ จึงสั่งไข่ เจียวไม่ไหม้ ให้เร็วพลัน ฝ่ายคนรับ คำสั่ง ไม่นั่งคิด เขียนเร็วสุด ชีวิต คิดเพียงนั้น ส่งให้กุ๊ก ทำเลย เฉลยกัน เพื่อให้ทัน ใจลูกค้า อย่าช้าเลย ส่วนตัวกุ๊ก เห็นรายการ พานปวดหัว ตาไม่ถั่ว แล้วเรา เฝ้าเปิดเผย สั่งได้ไง ไข่เจียวไหม้ไหม้ ไม่คุ้นเคย แต่ไม่กล้า จะเอ่ย เฉลยมา จึงได้ทำ อาหาร แล้วผ่านส่ง ใจยังปลง ในจิต คิดหนักหนา ส่วนตัวบ๋อย ส่งต่อ พอทันตา โอ๊ยไข่เจียวข้า ทำไม มันไหม้จัง อิอิ
25 มีนาคม 2548 21:28 น. - comment id 444476
เจ้าเด็กน้อยหน้าใสไปเที่ยวหยิบ กลอนหนูทิพย์หรือเปล่าบอกไม่ใช่ เพราะชื่นชมผลงานใครต่อใคร จึงได้นำมาโพสท์อย่าโกรธเธอเลย...ฯ เธอเกิด2537ครับ...ยังเด็กอยู่แต่ชอบมาเล่น ห้องกลอน ก็ดีนะ..ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ เพียงแต่เอากลอนเขามา..ให้ระบุชื่อคนที่เขา แต่งด้วยจ่ะ...เป็นการให้เกียรติฯ ส่วนกลอนน้า หนูเอามาโพสท์หน้าแรก...ก็ขอบใจจ่ะที่ยังบอก ว่าเป็นกลอน...ของมนต์กวีPoem...แล้วกลอนนี้ที่นำมาโพสท์น่ะ...รู้หรือเปล่าว่ากลอนใคร...? ติต่าง..ไม่ดีน๊ะจ๊ะ....คนเก่ง..ฯ
25 มีนาคม 2548 23:52 น. - comment id 444549
กลอนชุดนี้เคยอ่านแล้ว และหลาย ๆ คน ก็เคยอ่านเช่นเดียวกันค่ะ ความคิดใน source .. หมายถึง ความคิดอะไรคะ บอกพี่หน่อยได้ไหมเอ่ย .. :)
26 มีนาคม 2548 17:49 น. - comment id 444881
เคยอ่านแล้ว สงสัยเหมือนคุณอัล ทำไม.......... บอกพี่ได้มั่งไหมจ๊ะ
26 มีนาคม 2548 23:36 น. - comment id 445053
สวัสดีค่ะน้องทิพย์ แสดงว่าน้องต้องชอบกลอนบทนี้หละซิค่ะ ถึงได้หยิบมาลง ใส่ชื่อให้พี่หน่อยจะได้ไหมเอ่ย อิอิ เอาน่า เรื่องแล้วมาก็แล้วไป เริ่มต้นใหม่นะค่ะคนดี และที่สำคัญ พี่ยินดีเป็นพี่เลี้ยงให้ แต่ขอบอกพี่เองก็ไม่เก่งกลอนนะค่ะ มั่ว ๆ มามึน ๆ เหมือนกัน แต่ก็ยินดีหากน้องต้องการที่ปรึกษาค่ะ