ผู้เฒ่า ยามแก่เฒ่าชราร่างอ้างว้างจิต นั่งครุ่นคิดคร่ำครวญทวนความหลัง ผ่านคุ้นเคยเลยคิดอนิจจัง เริ่มผุพังเสื่อมทรามไปตามเวร หนังเหี่ยวย่นยิ่งสะท้อนความอ่อนล้า ดูสายตาพร่ามัวมองไม่เห็น หมดเรี่ยวแรงลำบากยากลำเค็ญ ทุกข์ยากเข็ญขบคิดจิตล่องลอย ยามขบเขี้ยวเคี้ยวฟันมันคันเหงือก เพียงกระเดือกกลืนเอาอย่างเศร้าสร้อย หาลูกหลานมาแลได้แต่คอย อ่อนละห้อยโหยหาหมดอาลัย จะลุกยืนฝืนทนบ่นปวดหลัง เกาะผนังหวังอิงพิงอาศัย ถ่อสังขารผ่านพบประสบวัย ทุกโรคภัยรุมเร้าเอาจนตาย ๒๔/๐๓/๒๕๔๘ ๐๘:๕๕:๕๗ น. ผลิใบสู่วัยกล้า
24 มีนาคม 2548 10:16 น. - comment id 443751
อ่านแล้วคิด ไป อีกไกล ๆๆ สำหรับชีวิตวันข้างที่จะต้องเฒ่าแก่ และชรา ไป........ ทำให้ ปลง ได้เหมือนกันนะคะ แวะมาอ่านนะคะ
24 มีนาคม 2548 10:21 น. - comment id 443755
มาเยี่ยมค่ะ
24 มีนาคม 2548 11:38 น. - comment id 443781
๐..อัน เกิด แก่ เจ็บ และ ตาย เป็นที่รู้ ที่เหลืออยู่ เพียงรอวัน ให้ผันผ่าน เพียงนับวัน และคืน ให้พ้นกาล เพราะสังขาร ไม่เที่ยง ไม่แน่นอน ต้องนอนแน่ แต่เมื่อไหร่ ใครจะรู้ ที่เหลืออยู่ เพียงวันวาน เป็นอุทาหรณ์ ให้ควรคิด หวนให้ ใจอาวร หลับตานอน เพียงวันวัน รอวันตาย..๐
24 มีนาคม 2548 11:44 น. - comment id 443783
อ่านแล้วคิด ไป อีกไกล ๆๆ สำหรับชีวิตวันข้างที่จะต้องเฒ่าแก่ และชรา ไป........ ทำให้ ปลง ได้เหมือนกันนะคะ แวะมาอ่านนะคะ จาก : รหัสสมาชิก : 9584 - ดาหลา & ปะการัง ปลงไว้เถอะครับเพราะว่าไม่มีอะไรแน่นอนเลยซักอย่าง...ยังไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรต่อ
24 มีนาคม 2548 11:46 น. - comment id 443784
มาเยี่ยมค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 9863 - ยายฟ้าใส ขอบคุณมากนะครับบ้างนี้ยินดีตอนรับเสมอนะครับ
24 มีนาคม 2548 11:51 น. - comment id 443788
๐..อัน เกิด แก่ เจ็บ และ ตาย เป็นที่รู้ ที่เหลืออยู่ เพียงรอวัน ให้ผันผ่าน เพียงนับวัน และคืน ให้พ้นกาล เพราะสังขาร ไม่เที่ยง ไม่แน่นอน ต้องนอนแน่ แต่เมื่อไหร่ ใครจะรู้ ที่เหลืออยู่ เพียงวันวาน เป็นอุทาหรณ์ ให้ควรคิด หวนให้ ใจอาวร หลับตานอน เพียงวันวัน รอวันตาย..๐ จาก : winterstar .. นั่นซิครับ...ปลงไว้เถอะครับเพราะว่าไม่มีอะไรแน่นอนเลยซักอย่าง...ยังไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรต่อ
24 มีนาคม 2548 11:52 น. - comment id 443789
ทุกคนไม่มียกเว้น จะต้องเดินทางถึงช่วงนี้ของชีวิตอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง.... **แวะมาอ่านงาน ผ่านมาทักทายครับ
24 มีนาคม 2548 11:55 น. - comment id 443790
อันผู้เฒ่าเมื่อชะแลแก่ชรา หนุ่มสาวหาสนเขาปล่อยทิ้งขว้าง ดุจขอนไม้ผุเก่าย่อมละวาง ให้อ้างว้างเดี่ยวดายไร้คนเมิน. แก้วประเสริฐ.
24 มีนาคม 2548 13:45 น. - comment id 443842
....ผมเคยคิดถึงวัยชราของตัวเอง ผมมองเห็นภาพของตัวเองในวัยชรา กองหนังสือ ตัวผม กับหลานๆ.......
24 มีนาคม 2548 13:45 น. - comment id 443843
....ผมเคยคิดถึงวัยชราของตัวเอง ผมมองเห็นภาพของตัวเองในวัยชรา กองหนังสือ ตัวผม กับหลานๆ.......
24 มีนาคม 2548 14:45 น. - comment id 443877
ทุกคนไม่มียกเว้น จะต้องเดินทางถึงช่วงนี้ของชีวิตอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง.... **แวะมาอ่านงาน ผ่านมาทักทายครับ จาก : รหัสสมาชิก : 9048 - บินเดี่ยวหมื่นลี้ จะไม่ให้มีเลยนั่นก็คือหาทางเข้าถึงนิพพานให้ได้........ รับรองไม่มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย แน่นอน
24 มีนาคม 2548 14:47 น. - comment id 443878
อันผู้เฒ่าเมื่อชะแลแก่ชรา หนุ่มสาวหาสนเขาปล่อยทิ้งขว้าง ดุจขอนไม้ผุเก่าย่อมละวาง ให้อ้างว้างเดี่ยวดายไร้คนเมิน. แก้วประเสริฐ. จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ นาสงสารนะครับยามเราแก่เฒ่าไม่รู้จะมีใครมาสนใจหรือป่าวนะ
24 มีนาคม 2548 14:51 น. - comment id 443881
....ผมเคยคิดถึงวัยชราของตัวเอง ผมมองเห็นภาพของตัวเองในวัยชรา กองหนังสือ ตัวผม กับหลานๆ....... จาก : รหัสสมาชิก : 11174 - ดอกข้าว เตรียมไว้อย่างนี้ดีครับ ยมาถึงเวลาจริงๆ จะไม่ทุกข์
24 มีนาคม 2548 14:51 น. - comment id 443882
เป็นธรรมดาสังขารที่ผ่านโลก สุข เศร้า โศก คละไปให้สับสน ดี เลว ชั่ว ทำไว้ให้ปะปน ก็ไม่พ้นสิ่งทำล้วนกรรม-บุญ..*** มาปลงด้วยคนนะคะคุณไก่ สวัสดีค่ะ
24 มีนาคม 2548 15:33 น. - comment id 443911
อนาคตที่ทุกคนหนี้ไม่พ้น วันข้างหน้าต้องมาหาเราเช่นกัน ชีวิตคนเราก็แบบนี้ไม่มีจีรัง เมื่อยังอยู่ขอต่อสู้สู่พระธรรม เขียนได้ดีจ๊ะ........สิ่งที่ทุกคนหนี้ไปพ้น...ยกเว้นว่าคนนั้นจะขอลาจากไปเสียก่อนวัยอันควร......
24 มีนาคม 2548 17:27 น. - comment id 443952
ผ่านริ้วรอยเวลามานานนัก ร่างกายชักเสื่อมถอยคอยสวรรค์ ที่ผ่านมาคือตำนานแห่งวารวัน จงแบ่งปันดูแลท่านนานแสนนาน
24 มีนาคม 2548 18:02 น. - comment id 443961
อันคนเราจะมีอะไรที่เที่ยงแท้ สุดแล้วแต่ธรรมชาติจะเพรียกหา กลับสู่ดินไปสู่ฟ้าตามเวลา สิ่งตามมาคือธรรมชาตินิรันดร เข้ามาเยี่ยมเยียนนะครับ
24 มีนาคม 2548 20:22 น. - comment id 444029
แวะมาทักคะสวัสดีคะ วีวิตคนเราไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอนเลยยยย ปลงคะปลง
24 มีนาคม 2548 21:42 น. - comment id 444057
แกยังไงก็ขอหั้ยแก่ประสบการณ์นะคะ ชีวิตเรามีทุกข์ล้อมรอบอยู่แล้ว ตั้งแต่ทุกข์จากการเกิด ทุกข์จากการเจ็บ ทุกข์จากการแก่ แล้วก็ทุกข์จากการตาย ขอแค่เราอยู่อย่างมีสติก็พอแล้วคะ
24 มีนาคม 2548 21:51 น. - comment id 444064
ตอนยังมีแรง ก็ทำความดีไว้เยอะ ๆ นะคะ ไม่มีเสื่อมสูญ หรือเสื่อมสิ้น ดังเช่นอายุขัย
24 มีนาคม 2548 22:36 น. - comment id 444083
เอากำลังใจมาฝาก
24 มีนาคม 2548 22:40 น. - comment id 444085
คนแก่ถ้ามีสมบัติค่อยยังชั่ว ยังมีลูกหลานรอบตัวคอยดูแล แต่ถ้าแก่แบบไร้สมบัติ แย่ ลูกหลานแทบจะไม่มีโผล่หน้ามาให้เห็น
24 มีนาคม 2548 23:11 น. - comment id 444096
ซักวันหนึ่งที่มาเห็นจะเป็นบ้าง ถ้าบุญสร้างสั่งสมคงอยู่ไหว หลับตานึกตอนเราแก่ยักแย่กราย อาจสิ้นไร้ลูกหลานไหนไม่มาดู
24 มีนาคม 2548 23:20 น. - comment id 444103
เป็นผู้เฒ่าแม้สังขารจะอ่อนล้า แต่ถ้ามีลูกหลานอยู่ใกล้ให้ท่านได้สุขใจก็พอ ป.ล.อ่านให้แม่ฟังแล้วฝากมาบอกว่าเพราะมากค่ะ
25 มีนาคม 2548 00:17 น. - comment id 444132
ไม่อยากเป็นผู้เฒ่า แต่รู้ไม่อาจหลีกเลี่ยง เอากำลังใจมาให้ หนึ่งหอบใหญ่ค่ะ
26 มีนาคม 2548 00:45 น. - comment id 444583
อยากจะเป็นให้ได้ไม้ใกล้ฝั่ง สิ้นกำลังหมดแรงจะแข่งขัน อยู่เฉกเช่นเป็นคนแก่แต่ละวัน ให้หมดทุกข์ต่อกันรอวันตาย... ก็แค่วันอ่อนแอวันหนึ่งครับ แล้วไว้จะสู้ต่อ..