วิมานรักเคียงฝัน

แก้วประเสริฐ

                          วิมานรักเคียงฝัน
           ขอฝากถ้อยสักนิดติดดอกสร้อย
ผ่านเรียงร้อยน้ำคำดุจพร่ำหวาน
ส่งสำเนียงแว่วหวนผ่านดวงมาลย์
สร้างตระการซ่านทรวงสู่ดวงใจ
           จะเก็บน้อยค่อยบรรจงส่งห้วงรัก
หมั่นฟูมฟักอารมณ์บ่มสดใส
ตวัดเกี่ยวเหนี่ยวรักมิหักใบ
ผูกรวมไว้หมายตรงลงชีวิน 
          หมดทิวาคว้าดาวมาเคล้าฝาก
มาลาหลากกลิ่นหอมย้อมถวิล
โชยระรื่นชื่นจิตเป็นอาจินต์
กล่อมยุพินกอดเจ้าเคล้าราตรี
         แม่ดอกเอ๋ยดอกสร้อยอย่าน้อยจิต
อย่าหวนคิดความหลังณมารศรี
สิ่งหวานชื่นคืนเก่าเร้าฤดี
อารมณ์นี้พี่มอบแด่โฉมตรู
          แม้นสิ่งนี้มีไว้แค่เพียงฝัน
จะสร้างสรรค์วิมานสุดเลิศหรู
ประดับไว้รายเรียงเคียงโฉมพธู
เฝ้ามองดูเคียงข้างมิร้างไกล
          คฤหาสน์จัดกลางวางพฤกษา
เอาจันทามาประดับวับแจ่มใส
พันธุ์ไม้ดอกหอมหวนอวลวิไล
ส่งกลิ่นไปสู่เจ้าเคล้ากานดา
         กล่อมเพลงรักสู่เจ้าเยาว์ลักษณ์
สุดที่รักปรารถนาจะสรรค์หา
ประโลมรูปจูบฝากผ่านกัลยา
ล้วนสิเน่หามาไว้เป็นกำนัล
          อันความรักมอบหญิงอิงหวนหา
สู่แก้วตาพาใจดุจดังฝัน
สำเนียงแจ้วแว่วหวานมารำพัน
เข้าปลุกปั่นสั่นฤทัยคิดหมายจอง
         สะท้านห้วงบ่วงรักสุดหักคิด
พึงโลมจิตใคร่หวนล้วนสนอง
เหลือเพียงรักฝากอยู่เพื่อคู่ครอง
ชวนนวลน้องสองเราเฝ้าเคล้าจันทร์
          ชีวิตนี้พี่รักประจักษ์แจ้ง
หวังแสดงหัวใจแก่เจ้านั้น
มิละลายหายจากไปต่อกัน
แม้นชีวันจะสลายไปก็ยอม
          โอ้ดอกเอ๋ยที่รักแม่ยอดสร้อย
จะพึงร้อยสายใยเฝ้าถนอม
ดุจฟากฟ้าราตรีเคล้าพะยอม
ส่งกลิ่นหอมออมไว้แต่วันวาน
          หากสิ้นตะวันจันทาหาร้างจิต
จะขอชิดแนบข้างมิร้าวฉาน
เคียงคู่เจ้าเคล้าคลอดุจวิมาน
เอาดาวนั้นประดับยามหลับนอน.
         ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙