สี่ปีที่เจ้าทนจนเรียนจบ สี่ปีที่เจ้าพบประสบฝัน สี่ปีแห่งประสบการณ์นับหมื่นพัน สี่ปีที่เจ้าฝันจะจบลง มหาลัยที่วาดไว้ได้เสร็จสิ้น แต้มแต่งกลิ่นวาดฝันตามประสงค์ จนมาถึงวันสุดท้ายได้หยุดลง จบการลงลายเส้นสีที่สุดท้าย จากลาเพื่อนครูอาจารย์ที่ตรงหน้า ขอจากลาสถาบันที่มุ่งหมาย และบอกกล่าวใบหญ้าทั้งผืนทราย ที่สุดท้ายเพื่อจะไป ณ ปลายฝัน เริ่มบทใหม่บทแรกแห่งชีวิต เริ่มลิขิตกับการงานที่แข่งขัน เป็นภาพวาดสีใหม่ที่โรมรัน เป็นปฐมชีวันให้ก้าวไป ต่อจากนี้คงไม่ได้สนุก ได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขร่วมสดใส ได้รวมรักร่วมชีวิตรวมจิตใจ คงไม่ได้ก้าวออกไปพร้อมพร้อมกัน คงขอให้ทุกทุกคนที่เรียนจบ ได้พานพบเพื่อนผองที่แข็งขัน ได้พบกับพี่น้องที่รักกัน ได้ก้าวไปเป็นคนสำคัญของประชา
17 มีนาคม 2548 18:08 น. - comment id 440659
สี่ปีที่ร่ำเรียน เฝ้าอ่านเขียนเรียนภาษา สี่ปีที่มีมา ทำให้ข้าได้สมหวัง *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
18 มีนาคม 2548 14:16 น. - comment id 440851
กลอนเพราะดีนะคะ *-*
18 มีนาคม 2548 15:38 น. - comment id 440895
ขอขอบคุณทุกท่านมีมาเยี่ยมคร้าบ
18 มีนาคม 2548 23:31 น. - comment id 441122
แหม่ น้องแค่ 4 ของพี่นะ 12 ยังเฉยๆ เพิ่งโผล่ออกมาได้แค่ปีกว่า ยังไม่ทัน จะหายซ่า ก็ต้องมาทำงานแล้ว ๚ะ๛ size>