หน้าส่วนตัว
สะท้านพล่านอารมณ์
สุดละเหี่ยเพลียใจหวนให้คิด
ฟุ้งซ่านจิตเหลือไว้เพียงในฝัน
ความผูกพันขันชะเนาะต่อกัน
สิ่งสัมพันธ์นั้นยากจะกำหนด
มิอาจปลดจริงหนอจำขอจาก
เหลือแต่กากวางมองต้องสลด
จะหนีร้างห่างไปยังรันทด
จำต้องลดช่องว่างระหว่างตอน
ช่างสะท้อนอ่อนใจแล้วเสียหนอ
มิร้องขอสิ่งใดในช่วงหลอน
มันกัดกร่อนรำพึงจึงร้าวรอน
ทิ้งบางตอนดวงหทัยให้กังวล
อันดวงกมลหนนี้ยากกลับจิต
อันความคิดเปรียบกระแสที่สับสน
ดุจสายชลวนเชี่ยวไหลเวียนวน
มันเปี่ยมล้นหล่นทลายกระจายไป
โอ้ไฉนคร่ำครวญล้วนคลั่งนัก
แสนยิ่งจักเสนอสนองมิผ่องใส
แม้อุตส่าห์บากบั่นสู้ผ่านไป
สมองใจกายคิดล้วนติดพัน
ความกระสันหันเหลังเลคิด
หักใจจิตหนีหายไร้โศกศัลย์
สิ่งผูกพันเหลือไว้แค่กำนัล
เพียงแค่ฝันวางไว้ในอดีตกาล.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 14 มี.ค. 2548 00:04 น. - ID 72694 
850
19
0
14 มีนาคม 2548 00:22 น. - comment id 438596
สะท้านพล่านอารมย์ในยามดึก ก็ให้นึกเห็นใจพี่ชายฉัน มีปัญหาค้างคาใจเรื่องไรกัน แค่ทิ้งมันก็เป็นสุขไม่ทุกข์ใจ มาเยี่ยมตอนดึกครับ....แวะให้กำลังใจครับ
14 มีนาคม 2548 06:58 น. - comment id 438621
ตกลงเป็นเรื่องรักหรือคะ หรืออยากลืม หรือหลับไม่ลง หรืองง แล้วผ่านไป
14 มีนาคม 2548 08:55 น. - comment id 438649
หมดแรงฤาท่าน..โด๊บหน่อยน่า เอาบรั่นดองประเภทกำลังพญาเสือโคร่งอ่ะ..
14 มีนาคม 2548 08:57 น. - comment id 438650
ทำอะไรมาเหนื่อย คะ ?
14 มีนาคม 2548 10:29 น. - comment id 438708
จะลาไปไหนกันจ๊ะ........แก้วประเสริฐ์...... อยู่ก่อนนะคนดี........แต่ถ้าเหนื่อยนักจะพักก็ไม่ว่ากัน......แต่อย่าหันหลังหนี้ปัญหาที่มากมี....ด้วยจิตคิดไปนั้นไม่ควรจ้าาาาาา........ถ้าจะหยุด..แก้วประเสริฐ์ควรจะหยุดลงตรงที่ใจของแก้วประเสริฐนะจ๊ะ.........ใจหยุดทุกอย่างที่จะหยุด....อิอิอิ.....หยุดหายใจไง 5 5 5 ..ล้อเล่นจ้าาาาาาาา.......หยุดใจคือหยุดคิดนะจ๊ะแก้วประเสริฐ์.
14 มีนาคม 2548 12:37 น. - comment id 438810
ความกระสันหันหลังกลับลังเล ต้องหักเหหนีหายกลายสิ่งหวัง รับผิดชอบชั่วดีมีประดัง พบด้านหลังต้องชลอขอคิดดู.......
14 มีนาคม 2548 12:38 น. - comment id 438811
เป็นกำลังใจให้นะคะ ^______________^
14 มีนาคม 2548 12:48 น. - comment id 438824
แค่ฝัน ... กะมีความสุขนะคะ แว๊บ มาทักทายแว้วจ้า ..... มิได้มาทุกกลอน แต่มาแล้วนะคะ ..... คิดถุงจังค่ะ
14 มีนาคม 2548 13:36 น. - comment id 438852
บุญหรือบาปย่อมรู้ ระงับใจ ควรมิควรสิ่งใด แจ่มแจ้ง ศีลธรรมบ่งบอกไว้ ดีชั่ว พี่เอย หลักธรรมมะคือแสง ส่องหล้าเกษมสันต์
14 มีนาคม 2548 13:46 น. - comment id 438861
บุญหรือบาปย่อมรู้ ระงับใจ ควรมิควรสิ่งใด แจ่มแจ้ง ศีลธรรมบ่งบอกไว้ ดีชั่ว พี่เอย ธรรมมะมิเหือดแห้ง ส่องหล้าสว่างใส... ขอแก้โคลงครับ...เผลอสติ.. เหมือนกันครับ..
14 มีนาคม 2548 16:29 น. - comment id 439003
อารมณ์ ไม่ใช่ตัวตัดสินปัญหา สติ ตะหากค่ะ มา รอคุณแก้ว เขียนโคลง กลอน บทใหม่ค่ะ
14 มีนาคม 2548 18:12 น. - comment id 439050
แฝดเพื่อน...เป็นอะไร?ไปหรือเปล่า...งานนี้.ราชิกาคิดว่า...น่าจะป่วยทางใจ..มากกว่า...ใจเย็นๆค่ะ..ตั้งสติให้ดี..แล้วลองวิเคราะห์หาสาเหตุ...ที่เรา..เหนื่อยแล้ว...ล้าแล้ว...นั้นมาจากอะไร ์?...ไม่มีใครจะรู้ดี..เท่ากับตัวเรา....แฝดเพื่อน..เคยเขียนกลอนธรรมะ...ช่วยเพื่อนๆมาเยอะแล้ว...คราวนี้..ลองใช้กับตัวเราเองซิคะ...ว่าจะเป็นอย่างไร....ราชิกา..เชื่อว่า..คุณแก้ปัญหานี้ได้อย่างแน่นอนค่ะ.....
14 มีนาคม 2548 18:13 น. - comment id 439054
เหนื่อยเกิดได้..หายได้ ไม่จีรัง เริ่มต้นใหม่ ..อีกครั้ง ยังพอไหว ทำงานบ้างพักบ้าง..ไม่เป็นไร ดีกว่าปล่อยใจให้โทสะครอง ความเหนื่อยเป็นเรื่องธรรมดาของคนทำงานค่ะ แต่การต่อสู้..เป็นเรื่องไม่ธรรมดาเลยสำหรับคนที่อ่อนแอ
14 มีนาคม 2548 20:16 น. - comment id 439092
เป็นกำลังใจให้คุณแก้วประเสริฐหายเหนื่อยเร็วๆนะคะ
14 มีนาคม 2548 21:53 น. - comment id 439128
คุณ มนต์กวี
คุณ อาภาภัส
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้
คุณ อัลมิตรา
คุณ แก้วนิดา
คุณ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
คุณ นางสาวใบไม้
คุณ สาวดำฯ
คุณ dark side of mind
คุณ ดาหลาฯ
คุณ ราชิกา
คุณ ดอกแก้ว บุษกร
คือผมไม่ได้อ่อนล้าเหนื่อยกับเรื่องภายนอกอื่นใดทั้งสิ้น เพียงแต่เกิดขึ้นในสภาพร่างกายจิตใจผมเองครับ เพราะรู้ดีว่ามีคนให้ความเมตตาผมมาก ซึ่งครั้งนี้เหนื่อยและท้อถอยกับงานโคลงกลอนนี่แหละครับที่พยายามอย่างสุดความสามารถแล้วก็ยังไม่ดีเท่าที่ควรเลย บางครั้งเกิดนึกอยากจะเลิกเขียน แต่ด้วยอะไรไม่ทราบมากระตุ้นให้ผมต้องเขียนทุกทีดั่งกลอนที่ผมร่ายเอาไว้แหละครับ ผมไม่รู้จะระบายที่ไหนจึงขอระบายฝากเพื่อนอันเป็นที่รักผมไว้ ลองค่อยๆอ่านแล้วคิดดูก็จะทราบมูลเหตุ หาใช่เรื่องความรัก ความขัดแย้ง ความไม่พอใจอะไร ใช่ความไม่พอใจต่อสภาพร่างกายผมหนึ่งเพราะระยะนี้เจ็บป่วยอยู่เสมอเกี่ยวกับการแพ้อากาศ และงานที่ผมคร่ำเคร่งมุมานะเกินไปทำให้นอนดึกๆเกือบทุกๆวันเลยจนเกิดเหนื่อยล้าเกินจะรับและงานนั้นยังไม่ดีเลยนี่แหละคือสาเหตุอันนี้ เพราะนิสัยผมบ้าๆบอๆอยู่แล้วคิดมากทำอะไรก็อยากจะให้บรรลุในสิ่งที่ต้องการเสมอมา แต่หากยังไม่บรรลุแม้จะพยายามแล้วก็ตามเลยคิดว่าจะล้างมือสักพัก หาเวลาพักผ่อนแล้วบางที่อาจจะย้อนกลับคืนมาอีกครับ
ทั้งนี้ต้องขอขอบพระคุณทุกๆท่านที่เป็นห่วงครับ ขอบคุณมากครับ
รักเพื่อนทุกๆคนเสมอมาครับ
แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2548 21:59 น. - comment id 439132
คุณ เพียงพลิ้ว
ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2548 22:22 น. - comment id 439138
เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นทุกข์ใจ ทุกข์กายเร็ว ๆ นะคะ
15 มีนาคม 2548 09:06 น. - comment id 439220
ให้ใจคิดถี่ด้วนแล้วกระทำ อย่าไปอำพรางความเหนื่อย สู้ลากหนี พักผ่อนใจ ให้หายเหนื่อยเมือ่ยล้าที ให้เต็มที่กับการ ได้พักใจ
15 มีนาคม 2548 09:07 น. - comment id 439221
เป็นกำลังใจให้ค่ะถึงแม้ตัวเองจะเหนื่อยเหมือนกัน แต่ทำไงได้โลกหมุน ไป ตัวเราเอง ต้องเดินหน้าอย่างเดียวค่ะ
15 มีนาคม 2548 15:06 น. - comment id 439430
คุณ ภาวิ
ขอบคุณมากนะครับในความห่วงใยผมครับ
แก้วประเสริฐ
15 มีนาคม 2548 15:07 น. - comment id 439432
คุณ ทรายกะทะเล
ขอบคุณข้อคิดมอบให้ผมมากครับ
แก้วประเสริฐ.
15 มีนาคม 2548 15:09 น. - comment id 439435
คุณ ทรายกะทะเล
ครับโลกหมุนไปเราต้องเดินไปครับ แต่ขอหยุดแค่หายเหนื่อยก่อนครับแล้วจะเดินต่อครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
15 มีนาคม 2548 15:31 น. - comment id 439451
อารมณ์กลอนบางครั้งก็ยากจะที่หยั่งถึงนะครับ หลายๆ คนจึงตีความเอาว่า เป็นเรื่องจริงๆ หรือเรื่องแต่งกันแน่ ถ้าเขาอินขนาดนี้ก็แสดงว่า เราประสบความสำเร็จแล้วหล่ะครับเพื่อนแก้ว
15 มีนาคม 2548 18:58 น. - comment id 439550
คุณ ลำน้ำน่าน
เพื่อนรักที่เข้าใจรู้ใจผมเสียนี่กระไร ขอบคุณมากนะครับ การหยั่งใจคือการวัดผลการกระทำได้อีกแบบหนึ่งครับ
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
