เมือเทอบอก เลิกกัน ฉันแทบบ้า อยากจะฆ่า ตัวตาย ให้อาสัญ นั่งร้องไห้ พร่ำเพ้อ อยู่ทั้งวัน ทำไมกาน บอกฉัน หั้ยเข้าใจ ต่อจากนี้ ชีวิตที ยังมีอยู่ ไม่อาจรู้ จาทำ ยังไงไหว คงเจ็บปวด อ้างว้างท--รมานใจ ทำยังไง หายเจ็บได้ ช่วยบอกกัน
12 มีนาคม 2548 21:26 น. - comment id 438225
ต้องทำใจอย่างเดียวแล้วแบบนี้ ทำอย่างอื่นในฤดีคงไม่ไหว ทำอย่างเดียวเลยท่านคือทำใจ ได้เมื่อไหร่คงหายได้ในสักวัน *-*ทำใจแล้วกันนะค่ะ อิอิ กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
12 มีนาคม 2548 22:08 น. - comment id 438239
ฉันอยากบอก เทอว่า ฉันขอโทด จงได้โปรด ยกโทษ ฉันได้ไหม ที่ผ่านมา ผ่านแล้ว ให้ผ่านไป ทำได้ไหม เพียงเท่านี้ เพื่อตัวเอง ก้ออยากบอก เหตุผล ที่อยากจาก คือตอนนั้น ฉันเบื่อมาก เข้าจัยไหม ฉันขอโทด นะที่ไม่ บอกเทอไป เรื่องเท่านี้ สบายใจ ได้หรือยัง แต่ตอนนี้ ฉันไม่เบื่อ เทออีกแล้ว ฉันทั้งรัก และทั้งแคร์ รอความหวัง ด้วยหวังที่ เทอยินดี กลับมาฟัง ฟังฉันพูด พูดซักคำ ว่าฉันแคร์... เอาแค่นี้ก่อนนะ แงซาย คิดม่ายออก หุๆๆ
13 มีนาคม 2548 03:24 น. - comment id 438302
มาแล้วๆ พร้อมเปงสมาชิกคร่า !! + เหมือนทุกข้อความที่กล่าวมา + (โพสต์ดึกปายหน่อย หุๆๆ ใกล้เช้าแร้วเนี่ย แต่งกลอนเพลิน) .
13 มีนาคม 2548 06:38 น. - comment id 438312
ไม่มีคำพูดใดสวยที่ช่วยปลอบ ฉันช่วยตอบไม่ได้ในคำถาม เพราะตัวฉันมาดันเศร้าเหงาทุกยาม เจ็บซ้ำๆกลอนก็ช้ำระกำใน ความจริงก็เป็นความจริงอยู่วันยังค่ำ แต่ฉันก็ทำใจรับไม่ได้ เมื่อเธอมาเปลี่ยนเป็นคนละคนไป จะต้องร้องไห้สักแค่ไหน ฉันก็ไม่มีวันได้เธอกลับคืน แต่งกลอนได้ไพเราะมากค่ะ