วันนี้ฉันเริ่มรู้สึกท้อ ป่วยการต่อล้อต่อเถียง ไม่อยากถกถ้อยสำเนียง ส่งเสียงวุ่นวายวกวน ปวดหัวกับเรื่องหนักหนัก อยากพักคลายใจหลายหน แต่ฉันยังต้องนั่งทน อับจนทำต่อเรื่อยไป แม้อยากวิ่งหนีเปิดเปิง ระเริงไปหาที่หย่อนใจ เผื่อจะช่วยให้สดใส ชีวิตไร้ทุกข์หม่นหมอง แต่มันไม่อาจทำได้ จึงนั่งจ่มทนกับปัญหา จนท้อเหนื่อยใจเบื่อระอา หนักหนามากมายเกินพอ หากได้พักผ่อนสักนิด ชีวิตคงดีเหลือหลาย เอาใจไปนั่งผ่อนคลาย สบายใจขึ้นบ้างยังดี ...จะมีวันไหนที่ได้หยุดพักกับเขาบ้างนะ...
11 มีนาคม 2548 17:07 น. - comment id 437659
โลกกว้าง หนทางไกล กับหัวใจที่เปี่ยมฝัน แสงแรกของตะวัน คือ แสงพลังแห่งวันใหม่ ถนนที่ทอดยาว คือ เรื่องราวท้าทายให้ก้าวไป สายลม คือ สายใยของทิศทางหัวใจที่งดงาม ยิ้มรับกับคืนวัน...กอบเก็บหมื่นความหมาย เริงระบำ...กับทุกสรรพสิ่งด้วยความเต็มใจ อย่างไร้คำถาม โลดแล่น ตามจินตนาการ หยอกล้อกับเวลาทุกโมงยาม ระบายฝัน แต้มสีให้งดงาม ไปคว้าดาวบนฟ้าที่กว้างไกล เหนื่อยนักก็หยุดพักนะ เป็นกำลังใจให้จ๊ะ ^__^ หายดีแล้ว ค่อยออกเดินทางต่อนะคะ
11 มีนาคม 2548 19:25 น. - comment id 437715
ถ้ายังไม่ไปไหนก็รับน้ำ(ใจ)เย็นๆซักถังก่อนนะคะ บางครั้งแค่ทำใจให้สงบนิ่งความเหนื่อยก็จะบรรเทาได้ค่ะ มานั่งเป็นเพื่อนคอยพัดวีให้หายเหนื่อยค่ะ
11 มีนาคม 2548 20:25 น. - comment id 437765
พักผ่อนเยอะ ๆ นะ
11 มีนาคม 2548 23:08 น. - comment id 437831
เหนื่อยนักพักผ่อนสักนิด แค่คิดมองดูต้นไม้ ภายนอกรอบบ้านข้างกาย ก็ได้สบายแล้วหละ *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาก็ไม่ค่อยได้พักเหมือนกัน เอาเป็นว่าสู้ค่ะสู้*-*
12 มีนาคม 2548 01:35 น. - comment id 437872
ท้อใจ..หมดเรี่ยวแรง พักรับแสงอรุณสักประเดี๋ยว ในวันพรุ่งเราพากันเดินเที่ยว เด๋วปัดส์เหนี่ยว.. บอกให้นอนก็นอนไป ...