วางกรอบภาพทาบลงตรงใจนี้ จรดพู่กันจุ่มสีที่สดใส วาดรูปแบบแยบยลบนหัวใจ สร้างโครงร่างภายในวิจิตรการณ์ จากความคิดผลิตผลบนความหวัง ออกคำสั่งกายวาจามาสืบสาน นำภาพใจไขสู่ผู้ทำงาน วาดลายกรรมนำการเป็นเรื่องจริง สิ่งสวยงามความก้าวหน้าพาพบสุข หรือเลวร้ายซ่อนซุกหน้าผีสิง อุปกรณ์ทันสมัยให้พึ่งพิง ถอดแบบจากภาพนิ่งที่หัวใจ ผู้เก่งกาจ...มิใช่ใครไหนอื่น ผู้หยิบยื่น..มิใช่ใครที่ไหน ผู้ขยันขันแข็ง..มิใช่ใคร ผู้เกียจคร้าน...คือใจเพียงผู้เดียว คำไพเราะเสนาะโสตน่าโปรดปราน คำสามานย์หยาบคายหน่ายแลเหลียว ก่อนเปล่งเสียงออกไปสร้างคลื่นเกลียว เกิดที่ใจก่อนเลี้ยวเป็นวาจา ถ้ารู้จักฝึกจิตรู้คิดทำ เรื่องของกรรมไม่กลายเป็นปัญหา จิตรกรหัวใจใช้ปัญญา วาดคุณค่าด้วยสีศีลสิ้นจองเวร ............................................................พี่ดอกแก้ว ให้เส้นแสงสีเงาเป็นเค้าร่าง ผ้าใบกางเริ่มเขียนเปลี่ยนเส้นสี จากพู่กันเพียงหนึ่งซึ่งสุนทรีย์ จิตเพ่งที่มโนภาพเริ่มจับวาง ไร้จุดหมายเพียรหมั่นพลันเขียนขีด เปี่ยมปราณีตแน่แน่วแล้วอิงอย่าง จักบรรยายรูปลักษณ์นักปราชญ์พลาง ฉันจึงอ้างด้วยเส้นเป็นแสงเงา สุนทรภู่ครูกวีที่อ้างบท จิตกำหนดเค้ารูปสรุปเข้า ว่านักปราชญ์คงเห็นเช่นแสงเทา มีมืดเค้าดูขลังดังเวทย์มนต์ สุขุมนักยากเขียนเลียนเส้นสี ซึ่งสุธีเลิศล้ำคำกล่าวกร่น เขียนแล้วลงเส้นวาดพิลาสดล แจ่มกมลรื่นคำร่ำจำเรียง ทัศนศิลปะสะคราญนัก ให้ประจักษ์ลวดลายหมายงามเยี่ยง ภูมิทัศน์จัดวางอย่างพอเพียง ดุจสำเนียงโคลงกลอนตอนประพันธ์ ดูพริ้วไหวกลอนแว่วแนวหวานว่า เปรียบภาษากวีพจน์รจน์คำฉันท์ สละสลวยร่ายเรียงเยี่ยงพระจันทร์ ซึ่งรังสรรค์ด้วยสีที่เพริศแพรว ลงสีแดงดุดันบรรยายภาพ ดุจโคลงกาพย์บางบทรจน์ร้อยแก้ว ถึงคราวรบเขียนรักมักคงแนว ก็กาจแกล้วเก่งกล้าสง่างาม สีน้ำมันพลันป้ายระบายริ้ว ด้วยแนวนิ้วจิตเพ่งน่าเกรงขาม ท่านร่ายคำเขียนโคลงบ่งเนื้อความ น่าติดตามเนื้อเรื่องอันเฟื่องฟู มิเลอะเทอะเปรอะเปื้อนบิดเบือนภาพ ยังซึมซาบโศลกซึ้งตรึงใจอยู่ ดุจผลงานวรรณกรรมย้ำวิญญู ว่าท่านภู่เพรียบพร้อมเพื่อน้อมชม อันงานเขียนโคลงกานท์ผ่านสมัย ยังจับใจแจ่มแจ้งสำแดงสม แม้นภาพเขียนเปลี่ยนกาลพลันหมองตรม แต่คารมท่านครูมิรู้ตาย ฯ ...........................................................อัลมิตรา
11 มีนาคม 2548 05:26 น. - comment id 437400
แวะอ่านครับ...
11 มีนาคม 2548 05:37 น. - comment id 437401
คำไพเราะเสนาะโสตน่าโปรดปราน คำสามานย์หยาบคายหน่ายแลเหลียว ก่อนเปล่งเสียงออกไปสร้างคลื่นเกลียว เกิดที่ใจก่อนเลี้ยวเป็นวาจา - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เห็นด้วยกับพี่ดอกแก้วมาก ๆ ค่ะ ศิลปะทั้งหลายทั้งปวง ล้วนกลั่นจากใจ สร้างสรรค์.. ทำลาย ใจกำหนด งานพี่ดอกแก้วสวยงามมาก.. เสมอ.. * แวะมาชื่นชมค่ะ * งานพี่ดอกแก้วงดงามมาก.. เสมอ
11 มีนาคม 2548 06:45 น. - comment id 437411
งามใจงามคิดงามคำย้ำสอนเตือนเสมอมาค่ะ ด้วยรักคิดถึง ดูแลสุขภาพนะคะ อากาศร้อนมาเยือนแล้วค่ะ
11 มีนาคม 2548 07:03 น. - comment id 437415
จิตรกรหัวใจร่ายลีลา เลี้ยวไปมาดังกุ้งแหวกว่ายไหว งามสวยสดสลัดสีจารคำใจ บรรลุไซร้ใกล้แล้วพระธรรมจริง
11 มีนาคม 2548 08:37 น. - comment id 437426
ให้เส้นแสงสีเงาเป็นเค้าร่าง ผ้าใบกางเริ่มเขียนเปลี่ยนเส้นสี จากพู่กันเพียงหนึ่งซึ่งสุนทรีย์ จิตเพ่งที่มโนภาพเริ่มจับวาง ไร้จุดหมายเพียรหมั่นพลันเขียนขีด เปี่ยมปราณีตแน่แน่วแล้วอิงอย่าง จักบรรยายรูปลักษณ์นักปราชญ์พลาง ฉันจึงอ้างด้วยเส้นเป็นแสงเงา สุนทรภู่ครูกวีที่อ้างบท จิตกำหนดเค้ารูปสรุปเข้า ว่านักปราชญ์คงเห็นเช่นแสงเทา มีมืดเค้าดูขลังดังเวทย์มนต์ สุขุมนักยากเขียนเลียนเส้นสี ซึ่งสุธีเลิศล้ำคำกล่าวกร่น เขียนแล้วลงเส้นวาดพิลาสดล แจ่มกมลรื่นคำร่ำจำเรียง ทัศนศิลปะสะคราญนัก ให้ประจักษ์ลวดลายหมายงามเยี่ยง ภูมิทัศน์จัดวางอย่างพอเพียง ดุจสำเนียงโคลงกลอนตอนประพันธ์ ดูพริ้วไหวกลอนแว่วแนวหวานว่า เปรียบภาษากวีพจน์รจน์คำฉันท์ สละสลวยร่ายเรียงเยี่ยงพระจันทร์ ซึ่งรังสรรค์ด้วยสีที่เพริศแพรว ลงสีแดงดุดันบรรยายภาพ ดุจโคลงกาพย์บางบทรจน์ร้อยแก้ว ถึงคราวรบเขียนรักมักคงแนว ก็กาจแกล้วเก่งกล้าสง่างาม สีน้ำมันพลันป้ายระบายริ้ว ด้วยแนวนิ้วจิตเพ่งน่าเกรงขาม ท่านร่ายคำเขียนโคลงบ่งเนื้อความ น่าติดตามเนื้อเรื่องอันเฟื่องฟู มิเลอะเทอะเปรอะเปื้อนบิดเบือนภาพ ยังซึมซาบโศลกซึ้งตรึงใจอยู่ ดุจผลงานวรรณกรรมย้ำวิญญู ว่าท่านภู่เพรียบพร้อมเพื่อน้อมชม อันงานเขียนโคลงกานท์ผ่านสมัย ยังจับใจแจ่มแจ้งสำแดงสม แม้นภาพเขียนเปลี่ยนกาลพลันหมองตรม แต่คารมท่านครูมิรู้ตาย ฯ
11 มีนาคม 2548 08:58 น. - comment id 437430
ผู้เก่งกาจ...มิใช่ใครไหนอื่น ผู้หยิบยื่น..มิใช่ใครที่ไหน ผู้ขยันขันแข็ง..มิใช่ใคร ผู้เกียจคร้าน...คือใจเพียงผู้เดียว แอบเก็บไว้อ่านอีกแล้วค่ะพี่ดอกแก้ว เป็นห่วงพี่คนดีเสมอนะคะ
11 มีนาคม 2548 09:44 น. - comment id 437445
ถ้ารู้จักฝึกจิตรู้คิดทำ เรื่องของกรรมไม่กลายเป็นปัญหา จิตรกรหัวใจใช้ปัญญา วาดคุณค่าด้วยสีศีลสิ้นจองเวร ++++++++++++++++++++++++ **ชอบจังเลยขอเก็บนะคะ** สีเลนะ สุขติงยันติ... ^____^ ****ด้วยรัก และห่วงใยจ่ะ ***
11 มีนาคม 2548 09:46 น. - comment id 437447
แวะมาอ่าน มาผ่านมาเยี่ยมพี่ดอกแก้วครับ..อยากจะเขียนตอบเป็นกลอนแต่สมองไม่แล่นเลยช่วงนี้(น้ำมันแพง) รักษาสุขภาพนะครับ.. **แซวข้างบนหน่อย..คณอัลฯวาดรูปพญานาคให้หน่อยดิ..ไม่ใช้งูดินนะห้ามเพี้ยน
11 มีนาคม 2548 10:47 น. - comment id 437461
จิตรกรของตนเองคือใจ จิตรกรของใจคือตัวจิต ขอเพียงแค่เจ้ามิ่งมิตร คิดควรใคร่ด้วยจิตใจจิตรกร. มาชื่นชมผลงานของพี่ดอกแก้วด้วยคนค่ะ......งานงามเสมอเลยค่ะพี่ดอกแก้ว......ชื่นชมมากค่ะ
11 มีนาคม 2548 11:12 น. - comment id 437468
อืม....ได้ข้อคิดที่ดีมากค่ะ จริงอยู่ที่บอกว่า ต้นกำเนิดเกิดจากใจ แต่.....คนทีรู้เท่าทันจึงจะสามารถจับได้ว่าเกิดตอนไหน บางคนไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่า เกิดจากใจคิดก่อน เพราะบางครั้งความเคยชิน และการกระทำชั่วแล่น จิตตามไม่ทันจ้า..... แวะมาอ่านงานเขียนที่เปี่ยมสาระจ้า
11 มีนาคม 2548 13:52 น. - comment id 437542
..วาดคุณค่าด้วยสีศิลป์สิ้นจองเวร.. เปรียบเทียบให้เห็นข้อแตกต่างและแฝงข้อคิดได้อย่างน่าฟังมากครับพี่ดอกแก้ว ภาพวาดทั่วไปจากปลายพู่กันของ...จิต..ตะ...กร ภาพวาดใจ จากปลายพู่กันของ.......จิต..ตะ..ใจ แต่ภาพวาดใจละเอียดและลึกซึ้งกว่าเพราะไม่ได้ใช้สีธรรมดาแต่เป็นสีแห่งศิลแห่งธรรม...ภาพที่ได้จึงมีความงดงามและมีคุณค่าเกินคำพรรณา ยังงั้นหรือเปล่าครับพี่ดอกแก้ว..อิอิ...
11 มีนาคม 2548 13:57 น. - comment id 437547
เวรระงับด้วยการไม่จองเวรค่ะ อิอิ ควัก..หัวใจ มาให้พี่ดอกแก้ว วาดค่ะ ^_^
11 มีนาคม 2548 16:29 น. - comment id 437638
จากใจขีดวาดไซร้..........เป็นโคลง จับจิตเขียนผูกโยง.........ร่างไว้ จึงจำจดจรรโลง..............จารจ่อ จรดนา แจงแจกแต่ดีได้............จาบจ้วงอย่าจอง ใจอันกระจ่างแจ้ง...........แจ่มจริง ปราศจากทุกสิ่ง..............ครอบไว้ สะอาด สงบนิ่ง................คงมั่น- สติแล สว่าง ว่างวางไซร้............กอปรด้วยปัญญา มาวาดใจดวงนี้เป็นโคลง ฝากเก็บไว้ด้วยอีกคนหนึ่งครับ ลักษมณ์ : ]
11 มีนาคม 2548 17:07 น. - comment id 437658
สาธุค่ะพี่ดอกแก้วจ๋า งาม มาก บทนี้ ........ชอบค่ะ ถ้ารู้จักฝึกจิตรู้คิดทำ เรื่องของกรรมไม่กลายเป็นปัญหา จิตรกรหัวใจใช้ปัญญา วาดคุณค่าด้วยสีศีลสิ้นจองเวร ให้ รู้จักตนเอง ขอบคุณค่ะ
11 มีนาคม 2548 19:35 น. - comment id 437723
ถ้าวาดตาค่าตาเห็นเป็นนางยักษ์ คนคงผลักไสไปไม่แลหัน ถ้าวาดเด่นเป็นนางฟ้าสวยผ่องพรรณ ตัวของฉันขอจับจองจ้องจ่องมา (จ่องเป็นภาษาอีสานแปลว่า ฉุดดึง) สวัสดิ์ดีครับ พี่ดอกแก้ว ไม่ได้พบกันนาน สบายดีหรือเปล่าครับ
11 มีนาคม 2548 19:56 น. - comment id 437744
วาดภาษาสวยใสให้เติมแต่ง แล้วก็แบ่งความหวานสีที่สรรหา มาจรดบนพู่กันเพื่อนำพา ออกมาเป็นอักษราภาษากลอน *-*กลอนไพเราะและความหมายดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
11 มีนาคม 2548 21:17 น. - comment id 437804
เป็นบทงามยิ่งนักค่ะ
11 มีนาคม 2548 22:55 น. - comment id 437825
วาดดวงใจด้วยปัญญาข้าน้อยนิด จะวิจิตรหรือดับลับสลาย ด้วยเส้นแสงสันสีมีมากมาย กลัวจะกลายเป็นใจไม่สวยงาม กานต์มาอีกทีนะคะพี่ดอกแก้ว ถ้าวาดใจด้วยศีลได้ทุกวันคงจะดีนะคะพี่ดอกแก้ว รักษาสุขภาพนะคะ
11 มีนาคม 2548 23:24 น. - comment id 437838
สาธุอนุโมทนาในบทกลอนที่ร้อยคำสอนจิตไว้งามมากงามยิ่งนัก ผมเข้ามาคอมเม้นท์ครั้งหนึ่งแล้วไม่ติดไม่ทราบเป็นอะไรไปครับ แก้วประเสริฐ.
13 มีนาคม 2548 20:55 น. - comment id 438505
..งดงาม.. ที่สุดเลยนะคะ .. ถ้ารู้จักฝึกจิต.. รู้คิด ..ทำ.. เป็น คำสอน .. ที่มีคุณค่า มากเลยนะคะ .. ..เรน .. คิดถึง .. นะคะ ..
14 มีนาคม 2548 10:19 น. - comment id 438697
@...plaing_piu ... สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทาย
14 มีนาคม 2548 10:21 น. - comment id 438699
@...ผู้หญิงช่างฝัน... อำนาจจิตผลิตไว้ในทุกสิ่ง ทั้งเรื่องจริงเรื่องเล่าที่เขาขาน ทั้งเรื่องดีเรื่องเลวเกินประมาณ วิจิตรงานสร้างสรรค์และทำลาย พระท่านบอกว่า.. ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกสิ่งทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยใจ... การแสดงออกทางกายวาจา..ล้วนมาจากการบงการใจที่เป็นไปตามกระแสของกิเลสอย่างละเอียด ..สู่อย่างกลาง และอย่างหยาบ ที่ปรากฏทางกายและวาจา ... ซึ่งบางอย่างก็เป็นประโยชน์ต่อการดำรงชีวิต แต่บางอย่างเป็นโทษอย่างยิ่ง สวัสดีค่ะผู้หญิงช่างฝัน.. ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทาย และฝากน้ำใจไว้ถ้อยคำที่เยี่ยมเยือน ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
14 มีนาคม 2548 10:21 น. - comment id 438700
@...น้องพุด... พี่ดอกแก้วคิดเสมอว่า ...มีเวลาไม่มากนัก..ในชีวิต หากยังพอทำประโยชน์ได้บ้างก็จะรีบทำ เพื่อมิให้เวลาล่วงไปอย่างสูญเปล่า และอย่างน้อยก็ได้สมหวังว่า ได้ทำในสิ่งที่ไม่เป็นโทษกับใคร... ขอบคุณในความห่วงใยค่ะน้องพุด และก็เหมือนกับรู้ใจที่ว่า ..อากาศร้อนมาเยือนอีกแล้ว และมีผลกระทบต่อสุขภาพพี่
14 มีนาคม 2548 11:02 น. - comment id 438733
@...อาภาภัส... จิตตะกรรมนำพบสบสุขทุกข์ ทางหนึ่งรุกลดเลี้ยวเกี่ยวเนื่องขันธ์ อีกทางหนึ่งปลดโซ่คล้องชีวัน เลือกวาดสุขทุกข์นั้นที่จิตใจ ขอบคุณที่แวะมาร่วมแต่งแต้มสีที่งดงามนะคะอาภาภัส
14 มีนาคม 2548 11:22 น. - comment id 438744
@...น้องอัลมิตรา... เอกกวีศรีศิลป์แผ่นดินสยาม ระบือนามเพชรมณีรังสีฉาย คือภาพลักษณ์โดดเด่นมิรู้วาย สร้างลวดลายงามงดบทกวี เริ่มจากใจร่ายคำนำไพเราะ ทำนองเสนาะดำเนินความตามวิถี หลากอารมณ์ขมขื่นชื่นฤดี ผ่านเวลานานปียังเฉียบคม บันดาลให้ผู้อ่านจินตนา บรรเลงใจตรึงตราความงามสม วาดภาพใหม่ให้สีที่อารมณ์ งามน่าชมภาพใจในอนุชน สวัสดีค่ะน้องอัลมิตรา ภาพวาดของน้องอัลมิตรา..สวยมาก ช่างคิด และก็ช่างวาด ..น่าชื่นชมในความสามรถจริงๆค่ะ พี่ดอกแก้วขอนำขึ้นไปวางไว้ด้านบนนะคะ ขอบคุณจริงๆที่แวะมาให้คำที่สวยงามไว้
14 มีนาคม 2548 11:33 น. - comment id 438750
@...น้องกานต์... ใจของเราเองนี่แหละค่ะที่มีอำนาจมากที่สุด สร้างสุขและทุกข์ให้เราโดยเฉพาะ ไม่มีใครมาทำให้เราสุขหรือทุกข์ได้..หากใจเราไม่ยอมรับอารมณ์เหล่านั้นเข้ามา หรือให้มีอิทธิพลที่เหนือกว่า... การเข้าคอร์สอบรมพัฒนาอะไรที่ไหน..ก็สู้พัฒนาใจตนเองไม่ได้หรอกค่ะ ไม่ต้องถึงกับให้เกิดความดีอย่างพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ ขอเพียงแค่เริ่มรู้จักกับคำว่า ..อดทนและอภัย..ให้มากขึ้นอีกนิด..ชีวิตของแต่ละคนก็จะดีขึ้นมากเลยค่ะน้องกานต์คนดี ขอบคุณคำอวยพรของน้องกานต์ในทุกที่เลยนะคะ
14 มีนาคม 2548 11:37 น. - comment id 438753
@...น้ำใส... ใช่แล้วค่ะ ...สีเลนะ สุขติงยันติฯ บทเริ่มต้นของความสุขกายและใจคือความมีศีล อันเป็นสิกขาแรกของบรรพชิต และผู้ปฏิบัติธรรม ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาคุยกัน
14 มีนาคม 2548 11:44 น. - comment id 438761
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... สมองใครไม่แล่นคะ ..เห็นออกงานแต่ละชิ้นโดดเด่นทั้งนั้นเลย ... ..ขอบคุณในความห่วงใยนะคะ และขอให้สุขภาพแข็งแรงเช่นกันค่ะ
14 มีนาคม 2548 11:48 น. - comment id 438765
@...แก้วนีดา... เพราะว่าจิตมีอำนาจประกาศศักดิ์ กายวาจาต้องสมัครเป็นทาสจิต จิตนี้แหละเป็นผู้สร้างชีวิต เพราะลิขิตกรรมไว้ในชีวา เป็นเป็นสิ่งที่มีอำนาจมากค่ะ ... เรื่อง..จิต..คือบทเรียนบทแรกของพระอภิธรรมมัตถสังคหะ ..ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าศึกษามาก เพราะเป็นเรื่องของตนเอง พี่ดอกแก้วจึงเขียนกลอนนี้ไว้เพื่อประกอบความเข้าใจเรื่องจิตด้วยค่ะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะคะ
14 มีนาคม 2548 11:54 น. - comment id 438769
@...ทิฆัมพร... ขอบคุณในความคิดเห็นมากนะคะ...เพราะรู้ไม่เท่าทันนั่นเองก็เลยเกิดปัญหา.. ปัญหาและความกลุ้มใจ..เป็นสิ่งที่ใครก็ไม่ต้องการและพยายามที่จะแก้ไขด้วยวิธีต่างๆ ซึ่งวิธีการเดียวที่จะแก้ไขได้เด็ดขาดก็คือ ..แก้ที่ใจตนเอง.. แต่ส่วนใหญ่แล้วชอบแก้ไขคนอื่นมากกว่า..อันเป็นปลายเหตุ... หากทราบสาเหตุเสียตั้งแต่แรก..ความดีและความสุขก็จะเกิดได้เร็วขึ้นในชีวิต
14 มีนาคม 2548 12:00 น. - comment id 438775
@...มนต์กวี... เป็นความเข้าใจที่ถูกต้องค่ะ ..แต่ก็เฉพาะขั้นเริ่มต้นเท่านั้นนะคะ เพราะศีลเพียงระงับความขัดแย้งในการอยู่ร่วมกันเท่านั้น..มิให้มีการทะเลาะวิวาทและบาดหมาง แต่แม่สีที่สำคัญมากที่สุดก็คือ ปัญญา หรือสัมมาทิฏฐิ ...หรือที่ในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ปรากฏในชื่อว่า ทิฏฐุชุกรรม ...นั่นเอง ขอบคุณในความคิดเห็นที่ช่วยขยายความในเรื่องสีให้ชัดเจนยิ่งขึ้นนะคะ..:)
14 มีนาคม 2548 12:04 น. - comment id 438777
@...น้องอุ๊ คนเมืองลิง... ควักหัวใจออกมาพาอาสัญ จิตรกรคนนั้นอย่าหวั่นไหว ต้องวาดด้วยตนเองที่หัวใจ สีสดใสจะปรากฏเป็นบทกรรม ...น้องอุ๊คนน่ารัก ต้องวาดเองค่ะ ขืนให้พี่ดอกแก้ววาดให้ จะมาต่อว่าภายหลังไม่ได้นะคะว่า ..ชีวิตไม่มีรสชาติเสียเลย... :)
14 มีนาคม 2548 12:07 น. - comment id 438781
@...ลักษมณ์... โคลงงดงามมากและครอบคลุมความสำคัญ ขอบคุณมากนะคะ ...กับงานที่มีค่าชิ้นนี้
14 มีนาคม 2548 12:10 น. - comment id 438784
@...นู๋นิ่ม ดาหลา & ปะการัง ... ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ ขอบคุณเป็นอย่างยิ่งสำหรับคำอวยพร และการเชิญชวนให้น้องๆคนอื่นมอบคำพรให้พี่ดอกแก้ว อนุโมทนากับกุศลที่ได้กระทำนะคะ ขอให้มีความสุขสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ..ศัตรูพ่ายพิษภัยแพ้ มีแต่ความเข้าใจและสุขใจค่ะ ..
14 มีนาคม 2548 12:15 น. - comment id 438789
@...ชัยชนะ... วาดภาพสวยด้วยสีที่ของปลอม เหมือนแมวย้อมลวดลายให้ขายหน้า เพียงไม่นานหมดสีที่ฉาบทา เขารู้ว่าธาตุแท้แค่นักลวง สวัสดีค่ะหนุ่มเนื้อหอม หายไปหลายเพลา ..ดีใจที่กลับมาด้วยสวัสดิภาพค่ะ ช่วงนี้พี่ดอกแก้วไม่ค่อยสบายนักเนื่องด้วยสุขภาพและอากาศที่ร้อนขึ้น ..แต่กำลังแก้ไขความไม่สบายอยู่ค่ะ ..ขอบคุณในความห่วงใยนะคะ
14 มีนาคม 2548 12:20 น. - comment id 438792
@...ผู้หญิงไร้เงา... หัวใจสวยเสริมสีที่สร้างสรรค์ กายวาจาก็พลันดูอ่อนหวาน อรรถรสปรากฏในกลอนกานท์ ก็ละลานด้วยน้ำใจและไมตรี สวัสดีค่ะน้องตูนคนงาม..โดยเฉพาะงามน้ำใจ ที่ติดตามมาให้กำลังใจเสมอ...ขอบคุณมากนะคะ
14 มีนาคม 2548 12:22 น. - comment id 438796
@...คุณทิกิ... สวัสดีค่ะ .. ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่าน..:)
14 มีนาคม 2548 12:23 น. - comment id 438799
@...น้องกานต์... สวัสดีอีกครั้งเช่นกันค่ะ..น้องกานต์คนดี รอรับหนังสือที่น้องกิ๊ฟจะส่งไปให้ด้วยนะคะ พี่ดอกแก้วขอมอบให้น้องกานต์ด้วยความรักและปรารถนาดียิ่งค่ะ
14 มีนาคม 2548 12:26 น. - comment id 438801
@...แก้วประเสริฐ... สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งเลยนะคะที่เข้ามาตอบช้า ทั้งที่นี่และที่บ้านโน้น.. เพิ่งเสร็จจากภารกิจส่วนใหญ่ ..และยังคงเหลืออีกบางส่วนที่ต้องดำเนินการต่อไป ขอบคุณที่แวะมาอ่านะคะ...ขอบคุณมากค่ะ
14 มีนาคม 2548 12:31 น. - comment id 438806
@...เรนน้อย... ดีใจมากที่ได้พบกันตรงนี้... บทเริ่มต้นของความดีและไม่ดี..อยู่ที่ใจ ความคิด ..ความหวัง และจินตนาการทั้งหลายก็เหมือนการเพาะเมล็ดพันธุ์ที่ใจ ..เพื่อจะแตกกิ่งก้านสาขาออกไปตามพืชพันธุ์ หากเลือกเพาะพืชพันธุ์ที่ดี..ก็คือการเริ่มต้นด้วยความคิดที่ดี ...กายและวาจาที่ติดตามมาก็จะดีแน่นอนจ้ะน้องเรน สิ่งภายนอกอาจดูเหมือนยิ่งใหญ่ ..แต่แท้จริงแล้ว ..ใจ..ยิ่งใหญ่มาก ..ทำได้ทั้งสร้างสรรค์และทำลาย ดูแลใจตนเองให้ดีๆนะจ๊ะเด็กดีของพี่
17 มีนาคม 2548 09:10 น. - comment id 440317
เพิ่งเข้ามาชมเว็บนี้และสมัครเป็นสมาชิกชอบค่ะ พี่ดอกแก้ว อ่านแล้วใจมันสบายค่ะ ไม่ฟุ้งซ่าน
17 มีนาคม 2548 17:50 น. - comment id 440646
@...แสนไกล... สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่นะคะ ดีใจมากค่ะที่แวะเข้ามาทักทายพี่ดอกแก้วด้วย ขอบคุณมากนะคะแสนไกล...
17 มีนาคม 2548 18:36 น. - comment id 440679
พี่ดอกแก้วเป็นอย่างไรบ้างคะ สบายดีขึ้นหรือยังคะ อยากไปเยี่ยมจังค่ะ
21 มีนาคม 2548 21:17 น. - comment id 442474
@...น้องกานต์... ดีขึ้นมากแล้วค่ะน้องกานต์ แต่ความดันโลหิตก็ยังเป็นปัญหาอยู่ ยิ่งอากาศร้อนด้วยแล้ว...ต้องนอนพักบ่อยมาก.. ขอบคุณในน้ำใจที่มอบให้พี่นะคะ...