...ฉันว้าเหว่ เดียวดายอยู่ในเงามืด มุมอับของหัวใจ ไม่มีใครได้ยินเสียงคร่ำครวญของฉัน ไม่มีใครได้เห็นหยาดน้ำตาที่ไหลหยาดหยด และไม่มีใคร สนใจใยดี ฉันเหมือนนกที่ปราศจากปีก ได้แต่จับนิ่งอยู่กับคอน เฝ้าคอยแต่หวังและ รอคอย ...แล้ววันหนึ่งเธอก็มา ด้วยแสงงามละมุนอ่อนหวาน ด้วยยิ้มที่สว่างไสวราวแสงแห่งสวรรค์ สูงส่ง บริสุทธิ์ และศักดิ์สิทธิ์ แทรกเร้นเข้ามาในความมืด อบอุ่นปลอบประโลม ...เธอผู้เปรียบประดุจเทวดาประจำตัว ของคนทุกข์ ไร้คนเหลียวแล เช่นฉัน เธอผู้เปรียบประดุจ พ่อ พี่ชาย ผู้ให้ความอบอุ่น กับคนที่มีหัวใจยะเยือก ขาดรัก และความอบอุ่นเช่นฉัน มอบให้แด่พี่ชายคนดี น้องสาวที่รักพี่พตทั้งชีวิตและจิตวิญญาณที่มี น้องหญิงเอ๋
13 ธันวาคม 2544 03:37 น. - comment id 24761
ครับเป็นการระบายความรู้สึกจากใจที่แสดงออกมาได้ดีคั๊บให้ความรู้ว่าตอนนี้มีความรู้สึกอย่างไรและเปรียบเทียบได้ดีคั๊บ....คงจะรักพี่ชายมากนะคั๊บ
13 ธันวาคม 2544 07:06 น. - comment id 24771
ป่านนี้ถ้าพี่ชายได้มาอ่านคงยิ้มแก้มหุบไม่ลงแล้วละจ้า....
13 ธันวาคม 2544 11:05 น. - comment id 24794
ว้าเหว่ กลางทะเลใจที่สับสน แล้วมีเรือลำน้อยกับบางคน ที่กมลเงียบงามมากน้ำใจ ว้าเหว่.. โอละเห่ใจดวงนี้ช่างหวั่นไหว ได้แต่รอกล่อมฝันทุกวันไป เมื่อหัวใจให้ไปแล้วไม่เรียกคืน! ชอบชื่อคุณ และรักคุณมากที่มากล้นน้ำใจนะคะ
13 ธันวาคม 2544 18:47 น. - comment id 24842
.....อยากมีน้องสาวอย่างนี้จังเลยครับ ดีใจครับ ที่มีพี่ชายที่น่ารักอย่างนี้..... .....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า.....
25 ธันวาคม 2544 16:05 น. - comment id 27097
อ่านแล้วคิดถึงพี่ชายจัง บรรยายได้อารมณ์ดีมากครับ ออกมาจากข้างใน ให้ความหมายที่ดีมากครับ (อิจฉาเอ๋มีพี่ชายจัง ก้อเราอ่ะนะมีแต่น้องสาวอ่ะ .... แป่ววว)