.. สูงสุดหล้า เขาเขียว เที่ยวค้นหา ไกลสุดตา คุณดั้นด้น ไม่ร่นหนี คงเพราะใจ ปราถนา ค่ามากมี ไกลเท่านี้ ไกลแค่ไหน ใจมุ่งตรง มิหวาดหวั่น บั่นบาก แม้ขวากหนาม เพียงติดตาม หัวใจ ที่ไหลหลง ด้วยใจรัก ด้วยใจภักดิ์ และมั่นคง ใจยอมลง สิโรราบ ตราบวายชนม์ แต่กับฉัน ถนนนั้น แค่กั้นไว้ คุณกลับไม่ ข้ามมายัง ฝั่งถนน วาสนา น้อยนัก ในค่าตน นี่หละผล ของคน ไม่มีใจ ..
9 มีนาคม 2548 12:34 น. - comment id 436445
อย่างไรก็ไม่ใช่ฉัน ที่เธอนั้นเก็บไว้ในใจเสมอ เพียงภาพถ่ายคู่เขา ร่ำละเมอ ฉันคงเก้อเคว้งคว้างเหมือนอย่างเคย โปรดอย่าบอกกับเขา ไม่ลืมฉัน เห็นอยู่กันตำตา นิจจาเอ๋ย ซบอิงแอบ แนบเนากับเขาเอย มิเปิดเผย ปกป้อง กลัวผองภัย ฉันก็คง มิใช่ คนสุดท้าย จึงกลับกลาย ลวงเล่ห์ ทำเฉไฉ คงเป็นตัว เลือกก่อน สังวรใจ ฉันมิใช่ ที่หมาย ในใจเธอ
9 มีนาคม 2548 18:33 น. - comment id 436635
ถ้ารักร้อนก้อควรจรจากไปเสีย ถ้าหากเพลียในรักพักเสียบ้าง ถ้ารักมากต้องถนอมยอมทุกทาง ถ้ารักจางคงต้องเติมเพิ่มรักไป สงสัยว่ารักของบางคนต้องเหมาดอกกุหลาบทั้งปากคลองตลาด..อาจไม่พอ ..^_^....แนะนำให้ปลูกเป็นสวน!!.. มีคนเขาเคยให้คำแนะนำไว้ค่ะ .. เห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์ เลยแวะเอามาฝาก..
9 มีนาคม 2548 22:23 น. - comment id 436752
แม้ภูผาขวางกั้นไม่หวั่นไหว เพียงแต่ใจเธอมอบให้ในตัวฉัน แม้บุกป่าลุกไฟใจพร้อมพลัน จะฝ่าฟันเพื่อให้ถึงซึ่งรักเรา *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*