................เพลงสาวพยาบาล.................................. คำร้อง : มนต์กวี ศิลปิน ทำนอง : ลูกทุ่งอีสานช้า A . มื้อไปโรงบาลฯ วันนั้นอ้ายยังจำได้ อีพ่อเป็นไข้ จั่งได้พาไปรักษา นอนให้น้ำเกลือ ซอยเหลือป้อนน้ำป้อนยา ภาพยังติดตา พยาบาลผู้มีน้ำใจ B . อ้ายเตรียมหลักฐาน เอกสารบ่ให้บกพร่อง น้องบอกถูกต้อง บัตรทองที่อ้ายนำไป เฝ้าไข้คราวนี้ ตัวพี่แสนประทับใจ บริการที่เธอมอบให้ เปี่ยมด้วยน้ำใจไมตรี C . อยู่โรงบาลฯ...หลายวัน...อ้ายเห็นหลายอย่าง น้องแทบบ่ว่าง ทำทุกอย่างด้วยความยินดี ล้างแผลฉีดยา รักษา บ่ ได้หน่ายหนี ดูแลผู้ป่วยเต็มที่ สิ่งนี้เหมือนยาเสริมแรง D. มื้อออกโรงบาลฯ ยากงานน้องยังมาส่ง อ้ายบอกตามตรง ลืมบ่ลง ที่ได้เบิ่งแยง ขอบคุณเด้อหล่า ช่วยรักษาจนพ่อแข็งแรง ขอให้อี่หล่าคำแพง อยู่ดีมีแฮง นะ ..สาวพยาบาล (ซ้ำ จาก C จนจบอีก 1 รอบ
8 มีนาคม 2548 17:43 น. - comment id 435975
มารับกำลังใจค่ะ เอ๊ะ .... ว่าแต่ไปโรงพยาบาลไหนมา น้า......
8 มีนาคม 2548 17:50 น. - comment id 435978
นานๆ..จะมีใครซักคน..มาให้กำลังใจ..พยาบาล..สักที...แวะมาให้..และรับ..กำลังใจ..นะคะ..(สงสัยคงต้องบอกว่า...เขียนเพลงให้กำลังใจ..พี่ๆพยาบาล...แล้วล่ะ...)...อิอิอิ.... ...เพลงนี้ดูเนื้อหาแล้วน่าจะเพราะนะคะ...
8 มีนาคม 2548 18:07 น. - comment id 435994
สาวชุดขาวใจดีน่าประทับใจค่ะ แต่ไม่อยากให้ฉีดยาเลย เจ็บเจียนใจขาด อิอิ อยากฟังเป็นเพลงจัง
8 มีนาคม 2548 18:13 น. - comment id 436000
ขอบคุณ ....ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม...ที่มาเติมน้ำใจ ขอบคุณพี่ราชิกา....มาพร้อมกำลังใจและรอยยิ้มเช่นเคย เอ่อ...ไม่ทราบเรือลำน้อย ลอยถึงฝั่งหรือยังครับ......
8 มีนาคม 2548 18:50 น. - comment id 436029
ดีจังเลยที่ยังมีคนคอยให้กำลังใจพยาบาล อย่างน้อยก็มีพยาบาลได้เข้ามาอ่าน
8 มีนาคม 2548 19:33 น. - comment id 436051
.............แด่เธอ...ผู้หญิงสีขาว................. สาวชุดขาวกับความเหงา ณ.มุมหนึ่งของโรงบาลฯ เธอทำงานเหนื่อยหนักไม่ค่อยได้พักผ่อน ขึ้นเวรเช้าเข้าเวรบ่ายไปเวรดึกถึงได้นอน จึงเขียนกลอนพร้อมดอกไม้ส่งให้เธอ กับชีวิตชาวโรงบาลฯที่พานพบ 12 ปี บรรจบ....จึงเหหัน.... ฝ่ายสุขาฯ...ครั้งบรรจุ..ได้ร่วมงาน น้องพยาบาลกับงานหนักรักษาคน อุทุมพรพิสัย..เป็นบ้านใจให้ไออุ่น ขอขอบคุณ..น้ำใจหลั่งดังน้ำฝน ที่เอื้อเฟื้อดูแล ผมมงคล แม้จะพ้นจากหน้าที่มิลืมเลือน ขอเขียนกลอนขอบคุณอุ่นไอรัก กำลังใจเก็บมาฝากไม่คล้อยเคลื่อน แด่ผู้หญิงสีขาวเฝ้าปลอบเตือน เหมือนดั่งเดือนคอยปลอบดาวยามเหงาใจ กลอนอาจไม่ซึ้ง....ไม่สละสลวยนัก....แต่ทุกบรรทัดจากหัวใจ..ครับ.... ขอบคุณ...พยาบาลทุกคน...(มนต์กวี)
8 มีนาคม 2548 19:37 น. - comment id 436052
ที่อีสานบ้านผม....เรามักเรียกกันสั้นๆ....ในภาษาท้องถิ่นของเรา...ว่าโรงบาลฯครับ...ถ้าเรียกให้เต็มก็....โรง.....พะ....ยา.....บาล ครับ... เอ่ออ...่บาล ล. ลิงนะครับ..อย่าไปใส่น. หนูซะล่ะ......
8 มีนาคม 2548 20:51 น. - comment id 436076
ความรู้สึกที่สวยงามมาก ๆ สงสัยพี่เราหลงรักสาวพยาบาล แหงมเล้ย เอาโลดอ้าย มักนำอยู่ 555
8 มีนาคม 2548 22:31 น. - comment id 436141
หลงรักคุณหมอค่ะ อิอิ
8 มีนาคม 2548 23:15 น. - comment id 436182
หลงรักหมอเหมือนพี่จ๋อคนเหมือนลิงค่ะ อิอิ (แต่งได้ดีนะคะ
9 มีนาคม 2548 00:35 น. - comment id 436252
บ้านเราก็เรียกว่า โรงบาล สั้นและง่ายดี ไปหาหมอที่โรงบาล
9 มีนาคม 2548 09:14 น. - comment id 436330
สาวพยาบาลยิ้มแก้มปริ้ลเลย อิอิ
9 มีนาคม 2548 09:57 น. - comment id 436356
อืม! อาชีพพยาบาลต้องอาศัยความอดทน มิใช่น้อย นับถือค่ะ.. ......
9 มีนาคม 2548 12:26 น. - comment id 436440
น้องกี้ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาน กำลังจะจบพยาบาล วันที่ 13 มีนาคม นี้ เธอ อยากได้กลอนแสดงความยินดี ผมว่าจะแต่งให้เธอก็แต่งไม่ออกสักที มึนตึบไปหมด สงสัยว่า กลอน พยาบาลแสนเกิน ของผมที่เคยโพสต์ไว้ ทำให้ไขว้เขวไปหมด อิอิ
9 มีนาคม 2548 14:39 น. - comment id 436519
คุณน่าจะเป็นนักแต่งเพลงลูกทุ่งที่เลอเลิศจริงๆครับ ลองนำไปเสนอขายซิครับอาจจะร่ำรวยไม่รู้เรื่องนะครับ แต่งได้ดีมากครับ แก้วประเสริฐ.