โลกออนไลน์ฤามีมิตรแท้

พระจันทร์เศร้า

น่าแปลกใจไม่เห็นหน้าไม่ยินเสียง
มีแต่เพียงอักษรามาหยอกยั่ว
ไม่รู้หน้าไม่รู้จักชักน่ากลัว
จะเรียกตัวว่าเพื่อนกันได้ฉันใด
เป็นคนใหม่ไม่เคยรู้ดูแต่เขา
ยามที่เหงาเศร้ามาได้อาศัย
น้ำคำหวานถ้อยตอบแสนปลอบใจ
จึงมอบให้ทั้งจริงใจและไมตรี
เวลาผ่านนานไปไม่น่าเชื่อ
เคยโอบเอื้อเหลือเพียงชังหันหลังหนี
ลืมวันเคยสดใสไม่ใยดี
ลืมวันที่เคยหยอกเย้าเอาใจกัน
ไม่กล้าจะทักทายใครอีกแล้ว
เหมือนดวงแก้วแตกร้าวราวกับฝัน
มิตรภาพออนไลน์สลายพลัน
เพียงจอกั้นสัมพันธ์เพื่อนจึงเลือนลา
โลกออนไลน์ใบนี้มีหรือมิตร
ที่สนิทจริงใจให้คบหา
หวานน้ำคำแล้งน้ำใจใครนำพา
ก็แค่มาเมื่อเหงาเท่านั้นฤา				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน