ต้ น เ ต ย
รการต์
ต้ น เ ต ย
๏ ต้นเตยเตี้ยต่ำต้อยตั้งแต่ต้น
ต้องเตือนตนใช่ตาลต้องตอบโต้
เตยอยู่เตี้ยต้องไต่ใช่ต้นโต
แต่ยะโสต่อต้านด้วยตรึกตรอง
ตามตำนานตาลเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวนัก
จึงต้องหักกลางลำทำผยอง
แต่ต้นเตยตรากตรำมิลำพอง
เตยอาจต้องตกต่ำและต้องตรม
ต้นเตยไม่สูงใหญ่ใต้ใบตาล
แต่เตยผ่านค่ำคืนแสนขื่นขม
ตามลำเตยเคยแย้มหนามแหลมคม
ไม่เคยข่มคุกคามด้วยหนามเตย
ตัวตนของต้นเตยไม่เคยหลับ
แต่เตยกลับมองดูอยู่เฉยเฉย
ตัวต่อตัวเตยเตือนเหมือนพังเพย
นั่นคือเตยเตือนตนว่าต้องตาย
ตั้งแต่เตยเติบโตเตยรู้ตัว
รู้ดีชั่วลำบากอันหลากหลาย
ต้นเตยเชื่อเวรกรรมคำทำนาย
จะทำร้ายตัวตนของคนลวง ๚ะ๛
รการต์