ต้ น เ ต ย

รการต์


	
	        ต้ น เ ต ย
		
		๏ ต้นเตยเตี้ยต่ำต้อยตั้งแต่ต้น
		ต้องเตือนตนใช่ตาลต้องตอบโต้
		เตยอยู่เตี้ยต้องไต่ใช่ต้นโต
		แต่ยะโสต่อต้านด้วยตรึกตรอง
		
		ตามตำนานตาลเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวนัก
		จึงต้องหักกลางลำทำผยอง
		แต่ต้นเตยตรากตรำมิลำพอง
		เตยอาจต้องตกต่ำและต้องตรม
		
		ต้นเตยไม่สูงใหญ่ใต้ใบตาล
		แต่เตยผ่านค่ำคืนแสนขื่นขม
		ตามลำเตยเคยแย้มหนามแหลมคม
		ไม่เคยข่มคุกคามด้วยหนามเตย
		
		ตัวตนของต้นเตยไม่เคยหลับ
		แต่เตยกลับมองดูอยู่เฉยเฉย
		ตัวต่อตัวเตยเตือนเหมือนพังเพย
		นั่นคือเตยเตือนตนว่าต้องตาย
		
		ตั้งแต่เตยเติบโตเตยรู้ตัว
		รู้ดีชั่วลำบากอันหลากหลาย
		ต้นเตยเชื่อเวรกรรมคำทำนาย
		จะทำร้ายตัวตนของคนลวง ๚ะ๛
		
		              รการต์
						
comments powered by Disqus
  • เด็กตรัง

    3 มีนาคม 2548 16:40 น. - comment id 434136

    เห้นด้วยเลยอะ แต่งได้ดีอะ เป้นกำลังใจให้นะ ต้นเตยยยยย ^-----^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน