บางทีร้องไห้ โดยไม่รู้ตัว ไหลไปทั่วแก้มใสใส ใจเอ๋ย ..ใยจึงเหงาเล่าใจ มิมีใครสักคนมาใส่ใจ เหงาใจเพราะคนเคยไม่มาเหลียวแล แห่กันไปบ้างาน เกินที่ใจจะอดทน ได้แต่บ่น บ่นไป และร้องไห้กะความเหงา เพียงลำพัผู้เดียว เศร้าใจ จริงนะเอย
1 มีนาคม 2548 02:12 น. - comment id 432917
แต่งมาจากใจและความรุ้สึกเหงาๆๆ
1 มีนาคม 2548 12:44 น. - comment id 433061
...อยากปลอบขวัญในวันเหงา.... อยากปลอบใจเธออยู่ไกลไปไม่ถึง คำซึ้งซึ้งยังมีให้จริงใจเสมอ กับพี่ชายคนแปลกหน้าไม่เคยเจอ อยากบอกเธอว่าเป็นห่วงจากดวงใจ ณ.. ห้องนี้..ที่พักใจหลายคนผ่าน ประสบการณ์แลกเปลี่ยนล้วนมากหลาย ทั้งทุกข์สุขเคล้าคละปะปนไป ยามเหงาใจ ให้เธอหมด ด้วยบทกลอน ...แวะมาทักทายและฝากกำลังใจให้หายเหงาครับ....
2 มีนาคม 2548 00:47 น. - comment id 433281
บางที ผมก็ชอบความเหงานะครับ ชอบทำตัวเองให้เหงา เวลาเหงา แล้วเราได้อยู่กับตัวเอง คิดอะไร ๆ ได้เยอะทีเดียว แต่ ~ เหงาเกินวันละครั้ง ก็ไม่ดีใช่ไหมครับ
2 มีนาคม 2548 06:47 น. - comment id 433314
มาเป็นเหื่อนยามเหงา แวะมาอ่านเป็นกำลังใจใหนะครับ
10 มีนาคม 2548 13:37 น. - comment id 436988
จันทร์อันงามและล้ำค่า ย่อมหงอยในช่วงกลางวันเสมอ.. ( อย่าคิดมากครับ แค่บางครั้ง )
27 พฤษภาคม 2548 10:58 น. - comment id 471468
แวะเอากำลังใจมากองให้.....ยิ้มไว้ครับ เหงาได้แต่อย่าหงอย
14 มีนาคม 2550 14:37 น. - comment id 670586
บางทีนั่ง..ร้องไห้...ไม่รู้ตัว น้ำใสใส..ไหลทั่ว..สองแก้มฉัน ใจเอ๋ยใจ ..เงียบเหงา..เศร้าทุกวัน เป็นเพราะฉัน..ยังขาดคน..มาสนใจ เหงาใจมาก..อยากตะโกน..ให้ฟ้ารู้ มีใครอยู่..เป็นเพื่อน...บ้างได้ไหม จะให้เธอ..จนหมด..ทุกห้องใจ ขอเพียงให้...เธอคนนั้น..รักฉันจริง.