ลองนึกย้อนวันวานที่ผ่านพ้น สู้สร้างตนแต่ต้นทางอย่างเหมาะสม ทนอาบเหงื่อทำงานผิวกร้านลม จนพุงกลมวัยย่างเข้ากลางคน มีความสุขตามประสาคนห้าสิบ ไม่งุบงิบร่านราคะอกุศล อาจมีบ้างบางวาระสัปดน ประสาคนมีกรรมธรรมดา มีความฝันมีความสุขปนทุกข์บ้าง ใช้ยามว่างกับต้นไม้ใจหรรษา ชอบดื่มบ้างตอนเย็นเย็นพอเป็นยา ก่อนจะหยิบปากกามาเขียนกลอน วันเวลาผ่านไปไม่หยุดนิ่ง ทำทุกสิ่งเป็นธรรมตามคำสอน ชีวิตคนขึ้นลงเป็นวงจร ยามนั่งนอนมีเมตตาเป็นอารมณ์ แค่พอมีพอกินพอเหลือเก็บ ไว้ยามเจ็บป่วยไข้ไม่ขื่นขม วันนี้เราหยัดยืนเขาชื่นชม วันหน้าล้มอย่าลดหมดแรงใจ เพราะห่วงไยมิตรสหายหลายหลายท่าน จึงเขียนมารำพันด้วยหวั่นไหว อย่าเหมือนว่าวเริงลมฝนบนฟ้าไกล หลงเริงใจวิ่งเข้าหาชะตากรรม
25 กุมภาพันธ์ 2548 23:51 น. - comment id 431386
:) เขียนให้แง่คิดดีจังค่ะ อย่าหลงระเริง ดั่งว่าว เหลิงลม
26 กุมภาพันธ์ 2548 07:15 น. - comment id 431425
บทกลอนให้ข้อคิดที่ดีจ้า ในสายตาของผู้ผ่านโลกมาก่อน เป็นตัวอย่างที่ดีในการดำเนินชีวิตจ้า
26 กุมภาพันธ์ 2548 10:33 น. - comment id 431470
ขอบคุณ บทกลอนกระตุกอารมณ์ ครับ
26 กุมภาพันธ์ 2548 12:15 น. - comment id 431550
รำพึง ในชีวิตปัจจุบันก็คล้าย ๆ แบบนี้นะ ธรรมดาของโลก ธรรมดาของชีวิต
26 กุมภาพันธ์ 2548 12:23 น. - comment id 431558
เข้าใจอารมณ์ปุถุชนคนธรรมดาค่ะ ที่มีความเป็นกลาง ระหว่างโลกธรรมและโลกจริง สร้างนิรมิตจิตทิพย์ใสสวยด้วยบทกวีค่ะคุณแก้ว หากมิหลงแพร้วเพริศราวว่าวเหลิงลม ด้วยรักคิดถึงและจดจำค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2548 13:10 น. - comment id 431587
วัยทองของชีวิต ใช้ความคิดเป็นสรณะ งานงามค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2548 19:31 น. - comment id 431792
ตอบ....คุณอัลมิตรา ขอขอบคุณทุกท่านที่คิดถึง วันนี้จึงมาแปะกลอนในตอนบ่าย สวัสดี...อัลมิตรา...มาเยี่ยมกราย ผู้มากมายผลงานการประพันธ์
26 กุมภาพันธ์ 2548 19:34 น. - comment id 431793
ตอบ....คุณทิฆัมพร ทิฆัมพร...ท้องฟ้า...น่านับถือ สร้างงานสื่อโคลงสี่...ดีครับท่าน ฉันทลักษณ์หลักการนั้นสำคัญ เขียนทุกวันหมั่นฝึกหมั่นตรึกตรอง
26 กุมภาพันธ์ 2548 19:35 น. - comment id 431794
ตอบ...แม่จิตร รับชาหรือกาแฟดี...แม่จิตร ต้อนรับมิตรด้วยไมตรีไม่มีสอง ถ้าไม่โปรดจะยกมาโหลยาดอง ขอรับรอง...นี่ก็สุข...กระตุกอารมณ์
26 กุมภาพันธ์ 2548 19:37 น. - comment id 431795
ตอบ....คุณนี สวัสดี...คุณนี...ที่คิดถึง บทรำพึง...เหมือนคำบ่นของคนแก่ อย่าเพิ่งเบื่อคราวหน้าถ้ามาแล จะเขียนแต่...กลอนหวานหวานใส่จานรอ
26 กุมภาพันธ์ 2548 19:38 น. - comment id 431797
ตอบ....คุณพุด พุดจ๋าพุด...คนเราก็เท่านี้ คนกี่ทีก็เป็นคนแต่ข้นกว่า ครั้นเคี่ยวคนข้นเข้มเต็มปัญญา จึงควรค่าคู่นามความเป็นคน
26 กุมภาพันธ์ 2548 19:40 น. - comment id 431798
ตอบ....คุณทิกิ ขอต้อนรับ คนคุ้น คุณ tiki ด้วยดำริไปตามความรู้สึก ประสบการณ์ผ่านพ้นที่ตนนึก จะลุ่มลึกตื้นเขินเชิญพินิจ
26 กุมภาพันธ์ 2548 19:49 น. - comment id 431803
สวัสดีคนชราวัยห้าสิบ วัยทองทิพย์หนาวร้อนฝนโพ้นสมัย ประสบการณ์มากมาย...หลายช่วงวัย บ่มนิสัยด้วยเรื่องราวก้าวผ่านมา ก็ถือเป็นสหายมาทายทัก อยากรู้จักเอาไว้ได้คบหา ร่วมสมัยวัยใกล้..ได้สนทนา ถ้อยภาษาพาทีไมตรีงาม ชอบเขียนกลอนเหมือนกันฝันยังแจ่ม โลกยังแต้มสีสันอันวาบหวาม ชีวิตคือชะตากรรมซ้ำติดตาม แต่จะข้ามได้ด้วยธรรมประจำใจ โลกยังหมุนวุ่นตามคามแปรเปลี่ยน วนและเวียนในห้วงบ่วงหลงใหล จิตอย่าตกก็มีสุขทุกข์ห่างไกล เราอยู่ใต้กระแสกรรมที่ทำเอย มาสวัสดีค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2548 22:36 น. - comment id 431871
สวัสดีเช่นกัน...มารแมงมุม โยงขยุ้มสายไยมัดใจ...แก้ว มอบไมตรีมิตรจิตไม่ผิดแนว จงผ่องแผ้วในธรรมประจำตน คนเรามีหลายอย่างหลายทางเลือก บ้างชอบเปลือกบ้างชอบแก่นบ้างชอบผล บ้างชอบออกข้างข้างคูคูดูชอบกล นี่แหละคนธรรมดาตาดำดำ ผมก็คนธรรมดาสามัญมนุษย์ มิได้หลุดโลกย์เล่ห๋เถลถลำ รอเวลาคอยที่ใช้หนี้กรรม ด้วยการทำดีต่อไม่ก่อเวร เวลาที่มีเหลือเพื่อสรรสร้าง เป็นกลางกลางพอดีอย่างที่เห็น ค่อยค่อยคิดค่อยค่อยไขไม่ลำเค็ญ เบียร์ไม่เย็นเชื่อไหม...ผมไม่ทาน สวัสดีครับ และ ขอต้อนรับด้วยไมตรีครับ
26 กุมภาพันธ์ 2548 22:49 น. - comment id 431877
กลอนดีมีสาระ..ให้ข้อคิดดีค่ะ คอมเม้นท์ยังมันส์ซะ..อ่านสนุกเชียว เพิ่มรอยยิ้ม อิ่มใจค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2548 00:11 น. - comment id 431892
มาทักทายครับ.......
27 กุมภาพันธ์ 2548 06:26 น. - comment id 431937
แวะมาอ่านครับ