ใจพยศเหมือนม้าที่บ้าคลั่ง พูดไม่ฟังรั้งไม่อยู่ดูสับสน ไม่รู้จักนิยามความอดทน มันร้อนรนร้อนรุ่มเหมือนสุมไฟ แถมมันยังซุกซนจนเหมือนเด็ก ตัวเล็กเล็กหาลูกอมผมอยู่ไหน เมื่อหาเจอแกะใส่ปากยากอะไร ตามแต่ใจของตนให้ล้นพอ อยากจับใจใส่กระด้งคงเหมือนปู เพราะมันรู้ช่องว่างทางหนีหนอ อิสระอยู่แค่เอื้อมเงื้อมมือรอ มันผิดต่อตัวเองไม่เกรงกลัว บังคับใจด้วยบังเหียนและเฆี่ยนตี เอามือชี้ช่องทางสว่างหัว คงต้องฟาดให้เจ็บแสบแบบรัวรัว หนีความชั่วสู่สวรรค์ชั้นบนเอย
22 กุมภาพันธ์ 2548 11:23 น. - comment id 429249
รู้ว่าใจไมคยพอด้วยเพราะรู้ ใคร่ชื่นชูจิตใจที่ใฝ่ในสงบ หวังว่าสักวันเธอคงจะได้พบ จิตที่สงบใจที่สบายไรกังวล มาทักทายค่ะ......ใจที่สนยิ่งกว่าลิง....วิ่งเดินโฉเฉยิ่งกว่าปู..ค่ะ....แต่ถ้าคิดได้ทำได้ในทางสงบคงจะไม่ต้องทุกข์ใจไงค่.
22 กุมภาพันธ์ 2548 11:30 น. - comment id 429254
แวะมาทักทายครับ...ม้าออกแล้ว..ขณะนี้ศิรินภาเป็นตัวนำ...
22 กุมภาพันธ์ 2548 12:23 น. - comment id 429297
เง้อ .......... แว๊บมาเจ้าค่ะ มาช่วยเชียร์ม้า ด้วยละกาน งุงิ
22 กุมภาพันธ์ 2548 12:37 น. - comment id 429314
ซาดิสเลยค่ะ เฆี่ยนใจให้แตกเลยค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2548 13:53 น. - comment id 429360
พยศ รึเปล่าคะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่พยด แล้วดูแปลก
22 กุมภาพันธ์ 2548 14:47 น. - comment id 429420
.......... อี้ม แวะมาอ่าน ครับ ............ อื้ม เลี้ยงม้า ขี่ม้า ไม่เป็นไรน่ะ ...... อย่าแอบเอา ยาม้า ไปชิม ล่ะ ...... อิอิ
22 กุมภาพันธ์ 2548 15:36 น. - comment id 429438
ขอบคุณหนูน้อยภาวิเกี่ยวกับคำว่าพยศนะคะ พี่เชคที่กูเกิลแล้วหนูภาวิถูกต้องงงง ก่อนหน้านี้พี่ก็เชคที่กูเกิลแล้วแหละ แต่หาไม่เจอหมดปัญญา ขอบคุณอีกทีจ้า ^o^
22 กุมภาพันธ์ 2548 16:24 น. - comment id 429449
อย่าเฆี่ยนมันมากนักนะคะ เด๋วมันจะช้ำเปล่า อิ อิ ปล่อยมันอิสระบ้างก็ได้ค่ะ อิ อิ ....
22 กุมภาพันธ์ 2548 16:37 น. - comment id 429469
เขียนได้แปลกดีฮะ ชอบจัง คิดได้ไง
22 กุมภาพันธ์ 2548 16:49 น. - comment id 429489
อย่าคิดอย่างนั้นครับคนเราทุกๆคนย่อมเกิดขึ้นได้เสมอครับ อยู่ที่ว่าเราจะทำอย่างไรเท่านั้นเอง แก้วประเสริฐ.
22 กุมภาพันธ์ 2548 22:30 น. - comment id 429633
ทำดี คิดดี บางทีต้องทำใจ เหตุผลคืออะไร ก็โลกไงมีคนชั่ว เราบางครั้งยังหลงมัว ไปเกลือกลัวทำสิ่งไม่ดี
22 กุมภาพันธ์ 2548 22:39 น. - comment id 429644
ใครน้อจากำราบพยศได้อ่ะ อิอิ เหอๆๆๆ
23 กุมภาพันธ์ 2548 06:52 น. - comment id 429753
สงสัยต้องยอมเชื่องง่ายๆ ซ๊ะแล้วกลัวเจ็บ
23 กุมภาพันธ์ 2548 09:03 น. - comment id 429802
เฆี่ยนให้หลาบจำไปเลยค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2548 11:22 น. - comment id 429836
อย่าไปเฆี่ยนมันเรยนะคะ^^ แบบว่า ปล่อยๆมันบ้างก็ได้...อิๆ น่าสงสารออก ตามใจบ้างก้อไม่ผิดนี่คะ(ในเรื่องดีๆน๊า...) เอิ๊กๆ...นัสมาทักทายเจ้าค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2548 14:06 น. - comment id 429905
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ
23 กุมภาพันธ์ 2548 21:49 น. - comment id 430067
จะเฆี่ยนตีอย่างไรไม่เคยจบ เมื่อใจพบความเป็นจริงดั่งสิ่งฝัน ว่าเขาคือคนดีที่ผูกพัน จึงยอมรับความเจ็บนั้นแต่โดยดี *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
23 กุมภาพันธ์ 2548 22:35 น. - comment id 430084
รักษาคอนเซ็ปดีนะคะน้องกอล์ฟ:)