หน้าส่วนตัว
สายชลวนเชี่ยวเกลียวคลื่น
(ลองโคลงสี่สุภาพ)
กระแสชลวนช่างล้ำ เวียนวน
เปรียบดั่งหญิงงามปน ร่ำไห้
โศกครวญป่วนปรน จริงแม่
รักใส่ชวนยากไซร้ แน่แท้ตรอมตรมฯ
ยามมองคลื่นรื่นพลิ้ว ไหลนาด จริงนา
แสงจ่างแววสีพาด อร่ามหล้า
เนตรมองส่องสาด นัยน์พร่า ตลึงแล
โอ้แม่คงคางามกล้า แซ่ซ้องสรรเสริญฯ
ปั่นป่วนปานใคร่รู้ จากนาง
แสนห่วงกลัวนวลปรางค์ เจ็บช้ำ
คล้ายดั่งบ่วงผูกวาง กัดกร่อน ใจแฮ
ปากช่างอดงามล้ำ โอษฐ์เอื้อนสักคำฯ
ผิวชนใดใคร่เชื้อ เรืองรัก
ป่วนปั่นหัวใจมัก เที่ยวเร้น
เวรกรรมดั่งดุจจัก ซุกซ่อน คลอนนา
หักห่อนลิดมิเว้น แน่ต้องสนองเวรฯ
พระพายโชยส่องต้อง กายา
บุบผากลิ่นโรยนาสา ห่อนแท้
ปลงจิตล่วงความมา ปลิดซ่อน
อกผ่อนยากจะแก้ เช่นนี้นวลเอยฯ
หญิงชายใดเร่าเคล้า กามา
แสนแส่มินำพา เที่ยวร้อง
พอสุดสิ่งปองหา หักเช่น งามขำ
ยกแต่ผันผวนก้อง ใฝ่จ้องแสงธรรมฯ๙
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 20 ก.พ. 2548 11:10 น. - ID 71471 
2597
30
0
20 กุมภาพันธ์ 2548 13:23 น. - comment id 428274
เพราะค่ะ แต่นู๋อ่านแบบ งง ๆ เพราะม่ายค่อยสันทัดโคลงแบบนี้อ่ะค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2548 15:00 น. - comment id 428295
อืม....ดูดีไปอีกแบบนะครับ
20 กุมภาพันธ์ 2548 15:18 น. - comment id 428307
โคลงสี่งามยิ่งไฃร้..................ไพเราะ เขียนแต่งแกล้งคำเหมาะ......ยิ่งแท้ ด้วยโทเอกจำเพาะ................จงเจาะ..ใจแล ตำแหน่งวางตรงแล้...............ถูกแท้ทำนอง มาร่วมแจมครับ ลักษมณ์ :]
20 กุมภาพันธ์ 2548 16:05 น. - comment id 428322
ยืนทำตาปริบปริบ อยากแต่งโคลงกับเขาบ้างจังแต่แต่งไม่เป็น ไม่รู้ครุหรือลหุเลย ตกภาษาไทยค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2548 16:14 น. - comment id 428326
ดูผังหน่อยอาจรื้น................ไปดี ถามแม่นางอัลมิฯซี...............ทราบแท้ อาจจักไม่อวดดี....................ดังท่าน อื่นนา ภูมิแม่ล้นอยู่แล้....................ลุด้วยกลอนกานท์ ความนั้นควรแม่นแท้..........ทบทวน ดูเฮย ที่เบิ่งที่แลรวน......................มั่วนะน้อง อ่านแล้วยิ่งงงชวน................ปวดขมับ เราโง่หรือเขาซ้อง..................สื่อสร้างเป็นไฉน? ****โทษน่ะค่ะ แหะๆๆๆๆ จะโดนตื้บมั๊ยเนี่ย ขอออกตัวไว้ก่อนน่ะค่ะ ว่าขอน้อมรับแต่ชอบค่ะถ้าศึกษาการเขียนโคลงอีกนิดคิดว่างานเขียนของคุณด้านโคลงสี่สุภาพคงดีขึ้นค่ะ ....(อย่าว่าแต่ของคุณเลยของใยไหมก้อไม่ได้เรื่อง แหะๆๆๆ)...
20 กุมภาพันธ์ 2548 16:44 น. - comment id 428338
มีเว็บนะ ผมก็ไม่รู้อะไรมากมาย หรอก แต่งตาม ที่มีตัวอย่าง เท่านั้นเอง เอก ๗ โท ๔ โคลงสี่สุภาพนะ ถ้าเป็นอย่างอื่นก็ไปหาเองนะ ในเว็บนี้ครับ มีเสียงคนพูดเอื้อนให้เราด้วยนะครับ http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/index.html ลืมบอกไปผมมีอาจารย์ด้วย คือการค้นหาไง อิอิ เนี่ยแหล่ะอาจารย์ผม
20 กุมภาพันธ์ 2548 16:46 น. - comment id 428340
เสียงลือเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า สองเขือพี่หลับใหล ลืมตื่น ฤาพี่ สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ.....ฯ คุณแก้ว...โคลงสี่สุภาพนี้..เป็นตัวอย่างการเขียนฉันทลักษณ์...ที่ถูกต้อง...ลองพิจารณานะคะ... พระพายพัดแผ่วพริ้ว ทำนอง งามดั่งเสียงร้อยกรอง จากหล้า ชมชื่นชิดเนื้อทอง มาสู่ ใจแฮ วงพักตร์งามเด่นฟ้า ห่อนไห้ใจครวญ....ฯ ราชิกา...มาร่วมแต่งโคลงนะคะ..(อยู่ระหว่างการฝึกเช่นกันค่ะ..)....
20 กุมภาพันธ์ 2548 16:48 น. - comment id 428342
**แก้จ้า หลุดอีกแระ ดูผังหน่อยอาจรื้น................ไปดี ถามแม่นางอัลฯซี.................ทราบแท้ อาจจักไม่อวดดี....................ดังท่าน อื่นนา ภูมิแม่ล้นอยู่แล้....................ลุด้วยกลอนกานท์ ความนั้นควรแม่นแท้..........ทบทวน ดูเฮย ที่เบิ่งที่แลรวน......................มั่วนะน้อง อ่านแล้วยิ่งงงชวน................ปวดขมับ เราโง่หรือเขาซ้อง..................สื่อสร้างเป็นไฉน?
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:01 น. - comment id 428351
ใยไหมเองก้ออยู่ในขั้นฝึกหัดค่ะ เลยยังแต่งไม่ได้เรื่องเหมือนกัน อาศัยที่ขยันแต่งนิดหน่อย แล้วเอาไปแปะไว้ในกระทู้โคลง แล้วจะมีท่านอาจารย์โคลงมาดูข้อผิดพลาดให้ ทำให้เราระวังในการแต่งขึ้น แต่ถึงอย่างไรใยไหมก้อยังเขียนผิด อยู่เนืองๆค่ะ ... ส่วนในเวปนี้ก้อมีท่านผู้รู้ด้านโคลงสี่สุภาพอยู่เช่นกันค่ะ แต่งบ่อยๆเขียนบ่อยๆจะเม่นผังค่ะ เมื่อเม่นผังแล้วค่อยดูคำความ และอื่นๆค่ะ....
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:11 น. - comment id 428359
เพราะดีค่ะ อิ อิ ....
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:22 น. - comment id 428377
คุณ สาวดำ
ไม่รู้ซิมีแต่ใจรักน๊ะ นี่แต่งเป็นครั้งที่ สามจำได้น๊ะ ครั้งแรกแย่มากเลย ดีมีคนมาช่วยสอนเอาผังมา ให้ครั้งที่สอง ดีนิด นี่เป็นครั้งที่สามสงสัยไปไม่รอดแล้วล่ะจ๊ะ แต่ก็ยังอยากจะเขียนไม่รู้อะไรดลใจ จะเล่นอีกนิดๆหน่อยแล้วก็บายไปเช่นเคยนะ ของใจมากจ้า
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:26 น. - comment id 428379
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า
นี่เป็นครั้งที่สามจับงานนี้มาทดลองเล่น คิดว่าคงจะต้องขอลาเพราะไม่สันทัดถึงแม้ว่าจะมีผังโคลงก็ตาม แต่ช่วงสำผัสทำนองโอ้ยแย่จริงๆ เพียงลองแหย่เล่นๆเท่านั้นเองครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:28 น. - comment id 428380
คุณ ลักษณม์
เขียนตามผัง เมื่อกี้นี้ยังผิดต้องมาตามแก้หลายครั้งครับ นี่เป็นครั้งที่สามจับงานชิ้นนี้ ที่จริงผมชอบโคลงมาก แต่คงจะไม่มีวาสนากับโคลงกระมัง ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:30 น. - comment id 428382
คุณ คนเมืองลิง
อิอิ...ผมเองเขียนเสร็จยังทำตาปริบๆเลย จะลงดีหรือไม่ดีคิดตั้งนาน จะลบทิ้งหรือก็เสียดายเพราะใจรักโคลงเป็นทุนอยู่แล้วนี้ครั้งที่สามครับ สู้ลงให้คนเก่งโคลงอ่านแล้วให้ความรู้เราดีกว่า จะได้รู้เพิ่มขึ้นอีกเมื่อก่อนโดนด่ามาที่แต่ช่างเถอะใจรักเสียอย่างนะ ขอบคุณมาก
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:35 น. - comment id 428385
คุณ ใยไหม
โอ้ยผมต้องขอขอบคุณ คุณเสียด้วยซ้ำที่ให้ความกระจ่างกับผมเพราะนี่เป็นงานครั้งที่สามที่ทิ้งร้างหายไปนานไม่เคยจับอีกเลย แต่ไหงเกิดนึกสนุกขึ้นมาลองดูอีกที ส่วนผัง เอกโท คุณอัลมิตรา คุณทิกิ ให้ผมมาแล้วแต่สมองมันไม่ดีอาจโง่เหมือนควายก็ได้นา แต่ช่างเถอะคิดว่าสนุกสนานก็เพียงพอแล้วล่ะ ขอบคุณมากเลยครับขอบคุณจริงๆ มีอะไรแนะนำผมมาอีกนะครับ
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:37 น. - comment id 428388
คุณ ใยไหม
ขอบคุณอย่างยิ่งในความห่วงใยผมซึ่งยุคนี้หายากครับ ผมซาบซึ้งอย่างยิ่งมีอะไรแจ้งแนะนำผมมาได้เลยครับ ซึ้งจริงๆครับ ขอบคุณอย่างยิ่งครับ
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:40 น. - comment id 428389
คุณ แม่จิตร
ขอบคุณเพื่อนมากเลยครับที่แนะนำมา หากไม่ไหวก็ขอลา แต่งยากจริงๆครับ ทำไปเพราะเกิดนึกสนุกๆขึ้นมาครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:47 น. - comment id 428393
คุณ ราชิกา
555 อ่านโคลงที่ยกตัวอย่างมาให้ผมแล้วผมนั่งหัวร่อเลยครับ ยอดสุดยอดจริงๆความหมายลึกล้ำเหลือจะกล่าวครับ ของคุณเองก็ไม่เบานะครับ 555 ขอบคุณมากนะแฝดเพื่อนรัก ว่าจะแจวซะแล้วเมื่อมีคนให้กำลังก็จะขอสู้อีกสักตั้งเล็กนะ เพราะโคลงนี้ผมชอบมากตั้งแต่เด็กแล้วล่ะตอนอ่านโคลงของศรีปราชญ์มันกินใจมาก รองจากกลอนท่านสุนทรภู่ครับ หากเขียนอีกติแนะนำมาได้เลยนะเพื่อนรัก ขอบคุณมากจ้า
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:50 น. - comment id 428395
คุณ ใยไหม
ขอบคุณมากครับซาบซึ้งมาก ตามสบายเลยนะครับบ้านนี้ถือว่าเป็นบ้านคุณก็แล้วกันนะครับ ผมอ่านของเพื่อนๆแล้วก็ ย้อนไปแก้ไขไปเรื่อยๆครับ คิดว่าหากติแนะนำมา กลอนผมคงจะเข้าท่าหน่อย แหมกลอนแปดยังง่ายกว่า โคลงนี้ยากจริงๆครับ
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2548 17:56 น. - comment id 428399
คุณ ลอยไปกับสายลม
ผมก็พยายามแล้วครับแต่ติดนิสัยกลอนแปดซะร่ำไป มาเล่นโคลงคิดว่าสับสนมากไปเพราะหาคำลงช่างยากจริงๆ พอเสร็จแล้วจะลบทิ้งก็นึกขึ้นมาได้ว่าเพื่อนเคยให้ทั้งผังและเอกโทมาก็เลยทดลองอีกนี่เป็นครั้งที่สามเองเผื่อจะได้รับคำแนะนำติชมมาดีกว่าทิ้งไปเฉยๆครับ แต่ก็ยังแย่อยู่เลยล่ะครับ ขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
20 กุมภาพันธ์ 2548 21:24 น. - comment id 428458
ส่วนผัง เอกโท คุณอัลมิตรา คุณทิกิ ให้ผมมาแล้วแต่สมองมันไม่ดีอาจโง่เหมือนควายก็ได้ อย่าเรียกตัวเองอย่านั้นสิ ไม่ดีเลย ... หลังจากเขียนเรื่อง นวลอนงค์ แล้วโดนด่าเลยชะแว๊ปหายไป ใครด่า .. แล้วทำไมเสียงด่าของเขามีอิทธิพลต่อคุณ ?
20 กุมภาพันธ์ 2548 21:50 น. - comment id 428472
เราโง่หรือเขาซ้อง..................สื่อสร้างเป็นไฉน? จากบาทที่สี่นี้ใยไหมใช้คำว่าเรา แทนตัวใยไหมเองค่ะ ไม่ได้พาดพิงถึงใคร ซึ่ง เราโง่หรือเขาซ้อง..................สื่อสร้างเป็นไฉน? หมายถึงว่าใยไหมโง่ที่อ่านไม่รู้เรื่อง หรือเพราะสิ่งที่คุณพยามสื่อไม่สามารถทำให้คนอื่นรับรู้ได้ จะเห็นได้ว่า คำว่า ไฉน? เป็นประโยคคำถาม ซึ่งเหมือนกับถามตัวใยไหมเองน่ะค่ะ แรกเริ่มที่ใยไหมหัดเขียนโคลงก้อโดนเหล่าอาจารย์ขัดตาทัพเยี่ยงนี้เช่นกัน (แต่นี้ไม่ใช่อาจารย์) มีอาการท้อที่จะเขียนโคลงไปหลายครั้ง แต่แล้วใยไหมก้อต้องกลับไปเขียนใหม่ทุกที ถึงวันนี้งานโคลงใยไหมอาจจะไม่ค่อยดีนัก แต่ก้อพออ่านได้ แหะๆๆๆ และจะพยายามต่อไปค่ะ คุณก้อเช่นกันน่ะค่ะอย่าให้อารมณ์เยงชั่ววูบทำให้คุณละที่จะสร้างสรรค์งานโคลงเลยน่ะค่ะ การเขียน และแต่งโคลงเป็นเอกลักษณ์ของชาติไทย เราคนไทยสมควรหรือเปล่าค่ะที่จะสืบสานศิลปะอันงดงามของชาติไทยให้คงอยู่ตลอดไป...
20 กุมภาพันธ์ 2548 21:52 น. - comment id 428473
อยากให้คุณเป็นคนหนึ่งที่จะอณุรักษ์ภูมิปัญญาไทยไว้นะค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2548 23:37 น. - comment id 428519
นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย เลื้อยบ่ทำเดโช แช่มช้า พิษน้อยหยิ่งโยโส แมลงป่อง ชูแต่หางเองอ้า อวดอ้าง ฤทธี อิอิ แต่งไม่เป็นอะจ้า ยกเอาองเก่ามาโพสจ้า อันใดย้ำแก้มแม่ หมองหมาย ยุงเหลือบหรือริ้นพราย ลอบย้ำ ผิวชนแต่จะกราย ยังยาก ใครจักอาจให้ช้ำ ชอกเนื้อ เรียมสงวน บทนี้เราว่าไม่ค่อยตรงบังคับเอกโทนัก แต่ได้ใจความดีจ้ะ ว่าง ๆจะลองฝึก เป็นกำลังใจให้คุณแก้วประเสร้ฐนะคะ พยายามต่อไปให้เป็นเลิศ เอาใจช่วยค่า
21 กุมภาพันธ์ 2548 00:07 น. - comment id 428527
คุณ อัลมิตรา
ขอบคุณมากเลยครับที่หวังดีกับผมมากมายนักให้ทั้งภูมิปัญญาและผังไว้แต่ผมเองนั้นคงจะไปไม่รอดกระมัง เขาจึงด่าผมเหมือนควาย มาคิดๆก็คงจะจริงเพราะไม่เอาถ่านจริงๆเสียด้วยนา อันที่จริงการด่านั้นผมไม่สนใจเท่าไหร่หรอกครับ แต่เวรกรรมเก่า คงจะถูกจองล้างจองผลาญกระมัง ผมเลิกเขียนโคลงไปแล้ว แต่เขายังมาระรานในกลอนแปดอีกเพียงแต่ไม่ลงนามไว้เท่านั้นเองแหละแต่ผมจำได้ติดตาถึงลักษณะการด่าของเขาครับ คุณอัลฯลักษณะคล้ายคลึงกันทั้งสองอย่างผมลบทิ้งไปแล้วเวลาเปิดทบทวนหากข้อผิดพลาด ที่จริงผมทิ้งไว้จนกระทั้งแสลงใจมากจึงลบทิ้งไปแล้วล่ะครับ ขอบคุณมากนะครับที่ให้ทั้งกำลังใจแก่ผมมากมาย ขอบคุณจริงๆครับ
แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2548 00:17 น. - comment id 428529
คุณ ใยไหม
ขอบคุณมากครับที่ให้กำลังใจผมมาก อีกอย่างหนึ่งผมไม่ได้บอกว่าคุณอ่านการสื่อผมไม่เข้าใจหาเป็นเช่นนั้นไม่ครับ เพียงแต่ผมเล่าให้คุณฟังระบายการเขียนแต่ครั้งเก่าๆที่เขียนไว้ในนวลอนงค์เท่านั้นเองครับเพราะหัดเขียนทั้งที่ได้คนที่ภูมิปัญญาปราดเปรื่องมาคอยให้กำลังใจผมมากครับ เอาล่ะครับผมตัดสินใจแล้วว่าจะพยายามเขียนอีกดีหรือไม่ช่างประไรได้ความรู้เพิ่มเติมมากมายดีครับ อีกหน่อยก็คงจะเขียนได้ดีเองแหละ คุณให้กำลังใจผมด้วยนะครับ ขอขอบคุณล่วงหน้าด้วยครับมีมิตรอย่างคุณทำให้ผมเกิดแรงฮึดขึ้นมาอีกครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ
แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2548 00:21 น. - comment id 428530
คุณ ทิฆัมพร
ผมปลาบปลื้มใจซาบซึ้งในมิตรจิตใจของคุณมากครับ ที่ให้ตัวอย่างกลอนผมมาดูครับ ครับผมจะทดลองอีกไปเรื่อยๆจนกว่าจะดี แต่คงไม่เป็นเลิศหรอกครับ เอาแค่พอไปวัดไปวากับเขาได้ก็เพียงพอแล้วครับ ขอบคุณที่ให้กำลังใจผม หวังว่าคงเยือนและทิ้งผมไปนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2548 12:19 น. - comment id 428650
เสียงลือเสียงเล่าอ้าง อันใด เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า สองเขือพี่หลับไหล ลืมตื่น สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ สังเกต คำว่า ใด ใคร ไหล นะคะ รู้สึกว่าจะต้องสัมผัสกัน ไม่แน่ใจเหมือนกัน ถ้าผิดพลาดก็ขอโทษด้วยค่ะ คุณเมืองลิง ว่าไปโคลงไม่ต้องใช้ครุ ลหุ นี่คะ ที่ใช้ครุลหุ คือ ฉันท์ นี่นา โคลง ใช้ คำตาย แทนคำเอก ที่สันทัดควรจะเป็น การแยกแยะคำตายมากกว่าค่ะ แต่ถ้าจะไม่สัมผัสก็มีโคลงแบบ ตรีพิธพันธ์ กับ จัตวาฑัณที ที่วรรคแรกของบาทที่ 2 จะเลื่อนสัมผัสไปไว้คำที่ 4 และ คำที่ 3 ตามลำดับ ดูที่คุณแก้วประเสิรฐแต่งแล้วมันอาจไม่ถูกฉันทลักษณ์เท่าไหร่ แต่ความพยายามเลิศค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2548 14:08 น. - comment id 428705
คุณ ?????
ขอบพระคุณในการแนะนำพร้อมยกตัวอย่างมาให้อ่านเหมือนคุณ ราชิกาเลยจะเป็นคนคนเดียวหรือเปล่า แต่อย่างไรก็ตามรู้สึกปลาบปลื้มใจผมจะพยายามต่อไปครับ ที่เพื่อนๆแนะนำมา และคุณวิจิตรก็ให้เวปฯโคลงฯลฯมาด้วย ผมพึงรู้นะว่าโคลงนั้นใช้คำตายเป็นหลักใหญ่ไม่มีคนบอกผมมาเลย เลยได้เก็บไว้เป็นหลักในการเขียนโคลงต่อไปครับ หากกรุณาแจ้งชื่อให้ผมทราบด้วยจะขอขอบคุณเป็นอย่างสูง เพราะผมจะได้จารึกไว้ในสมองผมในฐานะที่มอบสิ่งที่ดีๆแก่ผมครับ ขอขอบคุณมากอีกครั้งนะครับในน้ำใสใจจริงที่กรุณามอบให้แก่ผมครับ
แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2548 14:15 น. - comment id 428711
เรียน เพื่อนๆทุกๆท่าน
ผมซาบซึ้งในความกรุณาที่มอบให้แก่ผมเป็นอย่างมาก หากท่านจะแนะนำการเขียนโคลงแก่ผมอีก โปรดกรุณาเขียนมาได้เสมอนะครับผมจะคอยติดตามอ่าน ขอขอบคุณอีกครั้งหนึ่งครับ อีกอย่างหนึ่งเกร็ดเล็กๆน้อยๆผมไม่ทราบจริงๆครับ ทราบเพียงแต่วงกว้างๆเท่านั้นเอง ขอขอบคุณอีกครั้งครับ.
แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2548 14:17 น. - comment id 428714
พยายามท่องไว้.................เพื่อนเอย เขียนส่งอย่าละเลย............บ่อยครั้ง ฉันทลักษณ์อย่าลืมเผย.....ถูกที่ งดงาม ความหมายอย่าพลาดพลั้ง..แค่นี้พอโคลง.. อิอิ .เราก็เขียนไม่เก่งหรอก จะเห็นได้ว่าที่บ้านเรา (หน้าส่วนตัว) เราจะให้โคลงเป็นสีแดง อันบ่งบอกว่า เป็นงานที่ยากสุด..สำหรับเรา.. ไม่นับกับคำฉันท์น่ะค่ะ อันนั้นเราเขียนไม่เป็นเลย เรื่องครุ ลหุ เรายังมีปัญหาอยู่มากเลยจ๊ะ..ไม่ได้ลองเขียนสักที.. ...
21 กุมภาพันธ์ 2548 15:05 น. - comment id 428738
มาชมการเขียนโคลสี่สุภาพของ แก้วประเสริฐ์ค่ะ.......ไม่ติและว่าจะไม่ชม..แต่ก็อดไม่ได้....แต่งดีก็ต้องชมกันจริงไหมค่ะ...... คำติคำว่าย้อมมาจากใจที่คิดดี ถ้าติแล้วทำลาย นั้นกระไรใจดำ ถ้าติเพื่อก่อเกิดโคลงสี่ที่งามล้ำ แก้วประเสริฐ์จ๋าอย่าได้น้อยใจไปเลย. อิอิอิ......มาให้กำลังใจกันนะค่ะ......ช่างเขาเถอะกับคนนั้นนะค่ะ.....ติเพื่อก่อ....คิดแบบนี้เราจะได้สบายใจไงค่ะ.
21 กุมภาพันธ์ 2548 17:01 น. - comment id 428787
คุณ กุ้งหนามแดง
จ๊ะๆๆๆจะจำไว้ตามคำแนะนำจ๊ะ ต่อไปนี้จะเขียนไปเรื่อยๆจนกว่าจะดีเอง ขอให้เพื่อนเราช่วยประคองด้วยนะเพื่อน แค่นี้ซึ้งใจมากเลยจ๊ะ รักเพื่อนมากเสมอไม่มีวันลืม
แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2548 17:05 น. - comment id 428791
คุณ แก้วนีดา
ขอบคุณครับคุณเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับผมเสมอมา เรื่องนั้นเพียงแต่ผมน้อยใจเท่านั้นผมบอกแล้วว่าหัดเขียน มีอะไรก็แนะนำมาผมยินดีรับฟังและปฏิบัติตามเสมอมาเช่นคุณเป็นต้นหรือเพื่อนๆหลายต่อหลายๆคนหาสิ่งดีดีมามอบให้ ไม่ใช่ขึ้นต้นด่าๆๆๆแล้วกล่าวคำหยาบคายใส่เลยและผมเองก็ไม่เคยรู้จักเสียด้วย แต่ผมให้อภัยเสมอครับคิดว่าเป็นเวรกรรมเก่าผมเท่านั้นเองแหละครับ นี่ผมก็แต่งโคลงอีกแวะเยี่ยมและแนะนำด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
21 กุมภาพันธ์ 2548 20:43 น. - comment id 428882
ฝั่งคลองสองปรี่ด้วย ........... ตัณหา ไหลวนวงกามา .................. ไม่สิ้น ร้อยภพสู่ภพพา ................... กำเนิด ติดบ่วงให้แดดิ้น ................ ผ่าวร้อนฟอนกรรม เวียนว่ายทำเชือกร้อย ........ ชีวี ภพก่อนสู่ภพนี้..................... ติดข้อง ภพนี้สู่ภพมี.......................... เบื้องอื่น ดาษดื่นเสียงครวญร้อง......... ร่ำไห้ไม่จาง
21 กุมภาพันธ์ 2548 23:16 น. - comment id 429034
แต่งได้ดีค่ะ สำหรับโคลงแล้วผู้หญิงไร้เงาไม่มีความสามารถเลย ฉะนั้น คุณเก่งค่ะ พยายามเข้านะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2548 00:47 น. - comment id 429136
คุณ พี่ดอกแก้ว
นี่แหละครับคือสิ่งที่ผมใฝ่ฝันมานานแสนนานแล้ว หากวันใดวันหนึ่งผมมีความสามารถเพียงพอจะขอทำให้แก่แผ่นดินและพุทธศาสนาฝากเอาไว้ ที่ผมมาเล่นโคลงนี้ก็ด้วยเจตนานี้แหละครับ ขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
22 กุมภาพันธ์ 2548 00:52 น. - comment id 429144
คุณ ผู้หญิงไร้เงา
ขอขอบคุณในการให้กำลังใจแก่ผมอย่างมากครับ ผู้หญิงผมยอมรับเสมอว่าเก่งกว่าผมมากมายนักในเรื่องภาษาศิลปศาสตร์แขนงนี้ด้วยเป็นคนละเอียดอ่อนเข้าใจในสภาพสิ่งทั้งหลายได้ดีกว่าชายเช่นผม ผมคิดว่าคุณก็สามารถทำได้และได้ดีกว่าผมอย่างเทียบไม่ติดหากวันใดคุณต้องการจะกระทำ คุณผู้หญิงไร้เงาครับหากวันใดคุณทำได้ผมเชื่อว่าดีแน่นอนแต่ว่าให้คิดถึงผมด้วยโดยเขียนเป็นโคลงเกี่ยวกับการเผยแพร่ด้านธรรมของพุทธศาสนาด้วยนะครับ ผมไม่ขออะไรมากเลยใช่ไหมครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
22 กุมภาพันธ์ 2548 14:16 น. - comment id 429396
แวะมาอ่านค่ะ ไม่มีวาสนาที่จะเขียนได้แบบนี้ ขอเป็นผู้อ่านเพียง อย่างเดียวค่ะ กลอน 8 ยังไม่ได้อย่างที่ ใคร ๆ เค้าขียนกันเลยคุณแก้ว แต่ก็นะ แค่น อยากจะเขียนอยู่แหละ ........... ตามาอ่านงานคุรแหละ
22 กุมภาพันธ์ 2548 16:34 น. - comment id 429467
คุณ ดาหลาฯ
ผมขอเป็นกำลังใจให้คุณในการเขียนสิ่งเหล่านี้ มีเคล็ดอย่างหนึ่งคือใจต้องรักและชอบทุ่มเทให้กับมันเพื่อให้มันรักเรา หากวันใดมันรักเราล่ะคุณเอ๋ยกระทั่งหายใจยังเป็นโคลงกลอนเลยล่ะครับ แล้ววันนี้นจะเป็นของคุณครับ ขออวยพรจงสมหวังนะครับ ขอบคุณครับ
แก้วประเสริฐ.
28 กุมภาพันธ์ 2548 16:11 น. - comment id 432698
คราวก่อนถึงกับโดนด่า...เลยหรือนี่ เอ้า...มาอ่านดูเป็นกำลังใจค่ะ ชมบ้างติบ้าง เป็นเรื่องธรรมดาของการที่งานถูกอ่านค่ะ
6 มีนาคม 2548 15:14 น. - comment id 434907
คุณฟา
ครับเป็นเช่นนั้นจริงๆครับ หากติดหรือตำหนิผมจะไม่กล่าวออกมาหรอกครับเพราะดีเสียอีกทำให้ผมได้ปรับปรุงตัวเองครับ แต่นี่เล่นด่าเสียๆหายๆกันเลยครับ
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
