ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง ก้อนอิฐยังปากะละมัง บุบเบี้ยว กิ้งกือมากขายัง สะดุด หกล้ม อย่างมะนาวที่เปรี้ยว เชื่อมนั้น หวานดี ในชีวิตหนึ่งนั้น เกิดมา ฟ้าประทานชะตา อยู่ด้วย อวัยวะครบนั่นหนา ดีแน่ คว้าไขว่จนมอดม้วย จะได้ สิ่งใด สร้างกุศลคิดไว้ หมั่นทำ ชีพจะดับรับกรรม ไม่รู้ วันไหน ได้ลิ้มรสพระธรรม นำแต่ง แข่งวาสนาไม่สู้ พ่ายแพ้ แน่นอน ความดีสิเที่ยงแท้ ยาวนาน จิตพรากจากสังขาร ดับดิ้น ลือเลื่องชื่อเป็นตำนาน ขานกล่าว จะไม่มีสูญสิ้น อย่าได้ กังวน ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง เดินเหยียบขี้หมายัง ล้างได้ ทนเหม็นไม่นานทั้ง ชีวิต ดอกเจ้า ดวงจิตสะอาดไว้ ดั่งแก้ว แพรวใส เพียงพอ
17 กุมภาพันธ์ 2548 20:08 น. - comment id 427249
หงิ ..... อนิจจังวัตตะสังขารา ... หุหุ หายปายหน๋ายมาหลายวันค่ะพี่ต่อ โผล่มาที กลอนมาบึม .. หุหุ
17 กุมภาพันธ์ 2548 21:47 น. - comment id 427298
ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง คนเป็นลมพิษยัง บ้าเขียน กลอนได้ คงคันมากเกินยั้ง อยากเกา มาเขย่าต่อมฮา มากด้วย ขำจริง...*** เมาฮา ขำกลิ้ง โคลงไปโคลงมาด้วยคน สวัสดีค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 01:22 น. - comment id 427364
ผมชอบจริงๆที่คุณเรไรเขียนนี่ อ่านปุ๊บ สื่อความ ได้เข้าใจปั๊บ ไม่มีพิธีรีตรองอะไร ชอบๆๆ เขียนอีกนะครับ จะมาตามอ่าน ;) ชอบโคลงแบบติดดินอย่างนี้นะ ;)
18 กุมภาพันธ์ 2548 09:28 น. - comment id 427405
:) แอบยิ้มให้กับกิ้งกือ ที่สะดุดขาตัวเองค่ะ ก็น่าอยู่นะ ขายุบยับแบบนั้น .. ขำจัง ..
18 กุมภาพันธ์ 2548 11:07 น. - comment id 427443
ชอบมากค่ะ แต่เขียนไม่เป็นอะแบบนี้ ลองดูหน่อยก็ดีนะคะ ใดใดล้วน อนิจจัง นั่งดื่มยังโดนปา หัวโนได้ ได้แค่นี้ค่ะ แวะมาเยี่ยมท่านเรค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 19:53 น. - comment id 427653
555 ถึงว่าตอนคุยกันกลิ่นงี้...หึ่งเชียว ที่แท้เหยียบขี้หมานี่เอง ก๊ากๆๆๆๆๆๆ ทดลองหน่อยนะโคลงเคลงอะไรนี่เกิดมาบ่เค๊ย บ่เคย ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง จ๊ากกกกกต่อไม่ได้อ่ะ ขอไปปลงก่อนนะ สงสัยจะเหยียบขี้แมวแถวๆนี้ เซ็งเลย แต่งไม่ได้ หนีตามเลยดีไหม กลุ้มๆๆๆว๊อยยย
18 กุมภาพันธ์ 2548 21:52 น. - comment id 427712
บ่นอะไรอ่ะลุง .. กินอาหารปลาแทนเหล้ารึไง .. เลยผิดสำแดง .. เอิ๊ก ๆๆ ....................
20 กุมภาพันธ์ 2548 11:02 น. - comment id 428233
คุณ สาวดำ ไปปลีกวิเวกมา ขอโทษทีบ้ากำลังไปหน่อย คุณ กอกก ใดใดในโลกล้วน อนัตตา ลมพิษยังทำคนบ้า หลุดได้ เกากันซะหนังนา ถลอก พาสติบ้าใบ้ อย่างนั้น ไปแฮ คุณ ม.ปณิธาน ขอบคุณครับ ไอ้โคลงไปโคลงมาของผมนี่ คนเขียนเก่งเขาคงขัดเคืองไม่น้อย อิอิอิ คุณ อัลมิตรา ไม่เคยเห็นหรือครับ ตามท้ายรถสิบล้อ กิ้งกือยังตกบ่อ รูปหล่อยังพ่ายรัก น่ะ อิอิอิ คุณ มัดหมี่ ใดใดในโลกล้วน ขำขัน มานั่งร่ำสุรากัน ถูกแก้ว กลางหัว ไปกันกับจ๋อนั้น ไวว่อง คล่งแคล่วคงคลาดแคล้ว รอดได้คนเดียว คุณ คนเมืองลิง ไหนไหนก็วิ่งแล้ว ตามไป ถึงจะไวปานใด อย่าล้ม ระวังสะดุดเท้าใคร จงลุก อย่าเชือกหลุดมัวก้ม ถอดทิ้ง วิ่งไป ึคุณ ผู้หญิงสีม่วง ใครจะสุขกายสบายใจ เท่าคุณล่ะครับ แหมมอยู่ใกล้หมอนี่ครับ 5555 ขอบคุณครับ