ไถ่บาปด้วยน้ำตา

พระจันทร์เศร้า

แหงนมองดาวพราวสว่างกระจ่างฟ้า
ทอแสงมาทักทายในคืนเหงา
คิดถึงคนเคยใกล้หัวใจเรา
รู้ค่าเขาวันจากลาน้ำตาริน...
จากกันไปไร้เหตุผลจะค้นคิด
ต่างยึดติดทิฐิไว้ไม่ถวิล
ยามนี้เมื่อไร้เงาเศร้าอาจินต์
แทบแดดิ้นด้วยคิดถึงคนึงคอย
เขาพารักจากไปไล่ตามฝัน
ทิ้งเรางันเงียบเหงาใจเศร้าสร้อย
ไม่มีแม้เยื่อใยให้คนคอย
เจ็บกับรอยอาลัยในใจตน
รู้ว่าเจ็บเมื่อจากยากนักหนา
จะเรียกหาวันวานเกินดั้นด้น
ฝากจันทร์ช่วยส่งข่าวให้ใครสักคน
บอกเขาข้าทุกข์ทนจนร้าวใจ
ถ้าได้รู้ว่าต้องเจ็บกับการจาก
คงไม่ยอมให้เขาพรากจากไปไหน
มารู้ตัวก็สิ้นหมดรันทดใจ
เจ็บครั้งไหนก็ไม่เท่ากับคราวนี้
หลั่งน้ำตาอาลัยเหลือเพื่อไถ่บาป
แม้จนตราบฟ้าสลายไม่หน่ายหนี
ขอจงคืนกลับมารับความภักดี
ของคนที่มีแต่รักจากหัวใจ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน