พี่สาว ฉันเดินทาง กลับมาหาแม่ เค้าไม่แก้ ปัญหสอะไรให้แจ่มใส กลับพูดว่าฉันทำให้เขาต้องลำบากใจ เขาช่วยฉันไม่ได้ ทุกเรื่องเค้าบอกมา ฉันแค่ต้องการให้เขานั้น ให้แม่เห็น แม่จึงเป็นพระในใจที่ค้นหา คนอย่างเขาถูกย้อมสมองมา ให้ค้นคว้าโดนหลอกใช้ เสียดายจัง เค้าเปลี่ยนไปแล้ว น้ำตาตกในใจฉัน ไม่มีวันที่เขา ห่วงใยให้เหลียวหลัง เวลายังเหลือไม่มากกลับใจฝัง ในพวังฉันห่วงใยพ่อแม่ที่สุดฉุดไม่มา มีแต่กายกลับมาดูเท่านั้นหรือ มันก็คือกลับการที่ไม่กลับมาหา ใจเธอทำด้วยไรจงบอกมา พ่อแม่พาเสียใจให้ระกำ เค้าเลี้ยงเธออย่างสบายตั้งแต่เด็ก ยามเธอเล็กเขาเป็นห่วงไม่ให้ใครเหยียบย่ำ แต่เธอเหยียบย่ำน้ำใจของพ่อแม่สุดใจดำ พูดได้ทำได้แค่นี้ช่วยไม่ได้อีกเลย โอ้พ่อแม่มีลูกมากไม่มาหา ความสุขท่านก็เหมือนความสุขฉัน ไม่อยากให้เขาต้องเป็นทุกข์กัน หันหน้ากันรักกันเถิด อย่าห่างเลย ไ
16 กุมภาพันธ์ 2548 08:44 น. - comment id 426315
สู้ต่อไปนะ
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:01 น. - comment id 426439
พี่น้องคลานตามออกยังมีอุปนิสัยไม่เหมือนกัน ฉนั้นเราทำเองดีกว่านะครับสบายใจด้วยล่ะ ห่วงคนอื่นมากๆทำไมตัวเราไม่ห่วงล่ะว่าต่อไปเป็นอย่างไร แก้วประเสริฐ.
16 กุมภาพันธ์ 2548 17:37 น. - comment id 426604
ความกตัญญูคือสิ่งดี
17 กุมภาพันธ์ 2548 01:38 น. - comment id 426829
แวะมาอ่านค่ะ